نشئگی

برخی از افراد از هر ماده ای که بتواند آنها را نشئه کند استفاده می کنند. یک ترکیب استنشاقی رایج، آمیل نیتریت یا پاپِرز نامیده می شود. این دارو یک مستع کنندۀ عروق است که با شل کردن عضله صاف عروق خونی کوچک، باعث گشاد شدن آنها و در نتیجه پایین آمدن فشار خون می شود. معمولاً از این دارو برای درمان آنژین قفسه صدری استفاده می شود. البته این اثرات کوتاه بوده و بیش از چند دقیقه طول نمی کشد. آمیل نیتریت اعتیاد آور نیست اما عاری از عوارض جانبی هم نمی باشد. مصرف کنندگان اغلب از حملات سردرد، سرگیجه ، افزایش ضربان قلب، خارش و سوزش بینی و سرفه رنج می برند. سردرد تنها عارضه ای است که به نظر می رسد تا مدت ها پس از مصرف باقی می ماند.سایر مواردی که افراد استنشاق می کنند و نیازی هم به نسخه ندارند عبارتند از : گروهی از ترکیبات فراز تحت عنوان خوش بود کننده ی اتاق، ترکیبات عموماً حاوی بوتیل نیتریت ایزوبوتیل نیتریت هستند. سایر ترکیبات استنشاقی که گاهی مورد سوء استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

• حلال ها
• چسب
• رنگ
• اکسیدنیترو(گاز خنده)

خطرات جسمی ناشی از استنشاق این مواد از یک بی نظمی در ضربان قلب (آریتمی قلبی) تا اختلال عملکرد کبد یا کلیه متغیر است.  

آمین های مقلّد سامانۀ سمپاتیک

برخی از ورزشکاران حرفه ای و دارای کلاس جهانی به مصرف آمین های سمپاتومیمتیک یا مقلّد سامانه سمپاتیک روی آورده اند، این ترکیبات اثرات طبیعی سیستم عصبی سمپاتیک را تقلید می کنند و می توانند باعث افزایش هوشیاری، تحمل و طاقت جسمانی و تأخیر در شروع خستگی شوند.این دسته از داروها شامل: افدرین و مشتقات آن (پسودوافدرین و فنیل پروپانول امین) می باشند که اغلب به عنوان داروهای ضد احتقان بینی در سرماخوردگی و تب یونجه مورد استفاده قرار می گیرند. از افدرین در بسیاری از داروهای ضدآسم هم استفاده می شود. 

داروهای محرک سایکوموتور

این داروها که باعث تقویت اثرات حرکتی سیستم عصبی روانی بدنی می شوند اغلب مورد سوء استفاده قرار می گیرند که رایج ترین آنها عبارتند از : امفتامین ها (امفتامین ، دکستروامفتامین و مت امفتامین) و متیل فنیدیت (ریتالین ) آمفتامین ها دارای نقش محدودی در طب هستند، اما از آنها در درمان کودکان پر تکاپو و نارکولپسی (بیماری خواب حمله ای ) استفاده می شود.نام های خیابانی یا کوچه بازاری برای استفاده غیرمجاز از این داروها عبارتند از : قرص های اسپید دِکسی، گرینی و پِپ ، آمفتامین را معمولاً از راه دهان می خورند امّا کسانی که به طور مزمن از آن استفاده کرده اند اغلب ترجیح می دهند آن را تزریق کنند، زیرا این روش اثر سریع تر و قوی تری دارد.تأثیرات این گروه از داروها شبیه آمین های مقلد سیستم سمپاتیک است، یعنی باعث افزایش ضربان قلب، تنفس، و فشار خون می شوند و عموماً فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک را تقویت می کنند. این داروها بر مغز هم اثر می گذارند و به همین دلیل مصرف کنندگان، احساس هوشیاری، اعتماد و شاید حتی نشاط می کنند، نتیجه آن خواهد بود که ترکیبات مذکور باعث بهبود عملکرد ورزشکار می شوند البته از جنبه روانی تا جسمانی، به غیر از افزایش استقامت سایر فوائد این داروها در عملکرد ورزشکار ناچیز یا حتی منفی بوده اند. 

نحوه افتراق سوء مصرف دارو از اعتیاد

سوء مصرف دارو زمانی روی می دهد که شما دارویی را خودسرانه و بدون نظر پزشک مصرف کنید – با هر دلیل ، شیوه یا مقدار . سوء استفاده از داروها می تواند منجر به اعتیاد (وابستگی دارویی ) گردد. سوء مصرف یا وابستگی دارویی می تواند مشکلاتی را برای سلامتی فرد به دنبال داشته باشد که از جسمی تا روانی، خفیف تا شدید، و برگشت پذیر تا غیرقابل برگشت، حتی مرگبار متغیرند.مصرف بی اختیار یک دارو فقدان کنترل در مصرف آن حاکی از اعتیاد است. وضعیت اعتیاد شامل وابستگی روانی و وابستگی جسمی است که فرد را مجبور به مصرف مجدد آن دارو می کنند.وابستگی روانی زمانی رخ می دهد که نیاز یا میل به یک دارو به صورت یک دغدغه و اشتغال ذهنی درمی‌آید، در واقع فرد معتاد برای راحت شدن از این اشتغال ذهنی به دارو نیاز دارد. فردی که از دارو سوء استفاده می‌کند ممکن است دچار تحمل به دارو شود، یعنی برای دستیابی به اثرات مطلوب دارو مرتب باید میزان مصرف خود را افزایش دهد.وابستگی جسمی زمانی ایجاد شده است که به فاصله کوتاهی پس از قطع مصرف یک دارو ، نشانه ترک در فرد ظاهر شود، این نشانه ها ممکن است شدید و در مواردی تهدید کننده حیات باشند. که گاهی هم نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. نمونه هایی از علایم و نشانه های ترک عبارتند از : بی قراری ، لرزش دست و پا ، اضطراب ، بی خوابی ، افسردگی ، تشنج و توهم.شناسایی علائم و نشانه های زود هنگام اعتیاد ممکن است کار ساده ای نباشد. این علائم و نشانه ها از یک دارو تا داروی دیگر و از یک فرد تا فرد دیگر متغیرند. امّا معمولاً افرادی که به یک یا چند دارو معتاد شده‌اند، تغییراتی در رفتار پیدا می کنند که به تدریج بر روابط بین فردی و عملکرد شغلی آنها تأثیر می گذارد، رفتارشان ممکن است شبیه دیوانه ها شود، و خلق و خوی آنها هم غیرقابل پیش بینی می گردد یعنی دارای دوره های از انبساط خاطر یا بی قراری و بی حالی یا خستگی و خواب آلودگی شدید می باشد. تحریک پدیزی از دیگر علائم است. برخی از معتادان دیگر خوب نمی خوابند و بقیه ممکن است از زور خستگی در هر شرایطی چرت بزنند و یک مدّت طولانی هم بخوابند. معتادان میل به غذا خوردن را از دست می دهند یا کاهش وزن غیرقابل توجیه پیدا می کنند.تغییر شخصیت و رفتار – مثلاً صرف کردن مقدار زیادی از وقت در خارج از منزل ، رفتار متفاوت و غیرطبیعی در کلاس یا سرکار یا تقاضای پول به شکل مداوم مرتب – نیز از نشانه های وابستگی دارویی هستند.دیگر نشانه های احتمالی سوء مصرف دارو عبارتند از : چشمان پرخون، مردمک های گشاد، و قیافه مات و مبهوت یا بی روح، سوء مصرف کنندگان ترکیبات توهم زا به نظر حواس پرت می آیند و یک مسئله را باید چندین بار برایشان توضیح داد تا بفهمد ، یا ممکن است مدتی طولانی بدون هیچ دلیلی به چیزی خیره شوند.سایر داروها ممکن است باعث تعریق بیش از حد یا برافروختگی پوست شوند، بثورات پوستی غیرقابل توجیه یا قرمزی و سوزش پره های بینی یا آبریزش بینی هم از علائم اعتیاد به مواد مخدرند.با این حال، بسیاری از افراد معتاد ، حتی از نظر دوستان نزدیک خود به نظر طبیعی و سالم می آیند.