احساس خفگی

اجسام خارجی

در کودکان و بزرگسالان به شکل مشابهی، گه گاه اجسام یا اشغال هایی وارد چشم گوش و بینی یا لوله گوارش میشوند. گاهی اوقات امکان بیرون آوردن آشغال یا جسم خارجی بدون کمک پزشک هم وجود دارد. امّا در مواردی در آوردن آنها نیاز به تخصص و تجهیزات پزشکی دارد.        

در چشم

چشم ، اغلب خودش اشغال های ریزی مثل ذرات غبار را به طور خودکار و ترشح اشک وپلک زدن پاک یکند. امّا اگر اشغالی داخل چشمتان رفته که با اشک ریزش و پلک زدن بیرون نمی اید. فورا به پزشک مراجعه کنید تا خطر آسیب رسیدن به چشم در اثر خاراندن عفونت یا احیانا مواجعه با مواد شیمیایی، تا حدود زیادی از برود.شکل ۲۵٫ برای درآوردن یک اشغال کوچک از چشم خود، آن را با مقدار کمی آب تمیز بشویید. 

تمیز کردن چشم خود

اگر اشغالی وارد چشمتان شده و کسی هم دم دست نیست که کمکتان کند ، به روش زیر سعی کنید اشغال را با اب تمیز از چشم خارج کنید یک فنجان یا یک لیوان را با آب  تمیز پرکنید. لبه این فنجان یا لیوان را روی استخوان زیر حدقه بدون این که چشم را ببندید، آب را داخل آن بریزید.اگر هنوز چشمتان درد می کند و قرمز است. با وجودی که فکر می کنید. آشغال از ان خارج شده، چندبار دیگر چشم را بشویید. اگر با وجود شست وشوی چشم اشغال خارج نشد، از اورژانس تقاضای کمک کنید.

تمیز کردن چشم دیگران

برای تمیزکردن چشم دیگران:

1. قبل از معاینه چشم، دستان خود را بشوید، شخص را زیر یک چراغ پرنوربنشانید .
2. محل اشغال را در چشم فرد مشخص کنید. برای معاینه چشم خیلی آرام پلک تحتانی را پایین بکشید و به شخص بگویید تا بالا را نگاه کند. بعد همین کار را با پلک بالا انجام دهید و این بار به او بگویید، پایین را نگاه کند.
3. اگر به نظر میرسد، جسم خارجی در کره چشم فرورفته، چشم را با یک نرم پوش استریل، در صورت امکان، یا یک پارچه تمیز بپوشانید، سعی نکنید جسم خارجی را در اورید، بلکه به نزدیکترین مرکز اورژانس بروید.
4. چنانچه جسم خارجی بزرگ است و بستن چشم را با مشکل روبرو میسازد، چشم را با یک فنجان کاغذی پوشانده و با چسب به صورت و پیشانی بچسبانید و به یک مرکز اورژانسر مراجعه کنید.
5. اگر جسم خارجی روی لایه اشکها یا سطح چشم شناور است، سعی کنید با شستشویی یا با دست آن را بردارید. برای این کار همین طور که پلک بالا یا پایین را باز نگه داشته اید به کمک یک سواب پنبه ای (مثل گوش پاک کن) مرطوب یا گوشه یک دستمال تمیز اشغال یا جسم خارجی را درآورید. امّا اگر قادر نیستید به راحتی آن را در اورید، هر دو چشم را با یک پارچه نرم بپوشانید و به نزدیکترین مرکز اورژانس برسانید.
6. اگر موفق شدید جسم خارجی را در اورید، چشم را با یک محلول شستشوی چشم یا آب تمیز شست و شو دهید.
7. در صورت تداوم درد، قرمزی یا مشکل بینایی از اورژانس تقاضای کمک کنید.

در گوش

کودکان، اغلب اشیایی را داخل گوش خود میکنند، مثل دانه ها، ذرات پلاستیک، یا اسباب بازیهای ریز وکوچک گاهی اوقات هم به طور اتفاقی حشره یا یک آشغال منتشر در هوا وارد گوش بچه میشود. 

درمان

چنانچه شیئی در گوشی گیر افتاده باشد:

1. سعی نکنید با فرو کردن گوش پاک کن، چوب کبریت یا هرچیز دیگری در گوش آن را خارج کنید. این کار خطر هل دادن شیئی به عمق گوش و صدمه زدن به ساختار های آسیب پذیر گوش میانی را افزایش میدهد.
2. اگر شی به خوبی دیده می شود ، قابل انعطاف است و می توان آن را به راحتی با یک موچین گرفت، خیلی آرام آن را در آورید.
3. اگر انچه در گوش فرورفته، حشره نیست،سعی کنید از نیروی جاذبه برای خارج کردن ان استفاده کنید: سر را به سمت درگیر خم کنید.می توانید سر فرد زا به آرامی به سمت زمین تکان دهید تا شی از گوش بیرون بیاید.

 

توصیه هایی برای پیشگیری

با رعایت چند نکته پیش پا افتاده، تا حدود زیادی می توانید از آسیب های چشمی  پیشگیری کنید.

• هنگام کار با ابزارآلات، از عینک محافظ استفاده کنید.
• هنگام ورزش، عینک ایمنی بزنید.
• پیش از چمن زنی، چوب و خاشاک وسایر اشیا، پخش شد. در چمن را جمع آوری کنید.
• هنگام دست زدن به سیم هایی استارت اتومبیل روی باتری خم نشوید.
• مواد شیمیایی موجود در خانه را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
• بچه ها را هنگام بازی، زیر نظر بگیرید، به خصوص اگر با اسباب بازی های بالقوه خطرآفرین برای چشم ها سروکار دارند، مثل تفنگ های فنر دار.

۴ -اگر حشره ای داخل گوش رفته، سر فرد را به گونه ای بچرخانید که گوش حاوی حشره به سمت بالا قرار گیرد. می توان برای بیرون راندن حشره کمی روغن معدنی، روغن زیتون یا روغن بچه گرم- نه داغ- داخل گوش ریخت. هنگام ریختن روغن، می توان مسیر حرکت روغن را با مستقیم کردن مجرای گوش هموارتر ساخت: برای این کار لانه گوش را به سمت بالا و عقب بکشید (در بچه ها به سمت پایین و عقب- مترجم) حشره خفه شده و در روغن شناور می ماند.

• از روغن به جز برای خارج کردن حشرات، استفاده نکنید و از این روش در صورت وجود هر گونه نشانه ای دال بر پارگی پرده گوش مثل درد یا خونریزی یا خروج ترشحاتی از گوش استفاده نکنید.
• اگر این روش جواب نداد و فرد همچنان از درد گوش کاهش شنوایی، یا احساس گیر کردن چیزی در گوش شکایت دارد، در اسرع وقت به پزشک راجعه کنید.

 

در بینی

بینی، مکان مورد علاقه کودکان و بچه های شیطان برای فرو کردن چیزهایی مثل نی، نوشیدنی، تیله یا حبه قند می باشد. گاهی اوقات این اشیا در بینی گیر می افتد. 

درمان

1. شخصی که شیئی داخل بینی اش رفته را راهنمایی کنید تا از طریق دهان تنفس کند، تا وقتی که شیء از بینی اش خارج شود، این کار از ورود آن به ریه ها جلوگیری می کند.
2. سعی نکنید جسم خارجی را با گوش پاک کن، چوب کبریت یا هر ابزار دیگری خارج کنید. زیرا این کارها باعث می شود جسم خارجی بیشتر به عمق بینی فرو رود.
3. اگر جسم خارجی کاملاً قابل رویت است، انعطاف پذیر است و می توان آن را به راحتی با موچین گرفت، خیلی آرام اقدام به درآوردن آن کنید.
4. برای بیرون راندن شیء از بینی، به فرد بگویید آرام فین کند. به او تأکید کنید که خیلی محکم یا پی در پی فین نکند.
5. در بچه های کوچک که قادر به فین کردن نیستند، شما می توانید این کار را خودتان انجام دهید، به این صورت که با یک دست سوراخ باز بینی را فشار داده و همزمان یکبار به آرامی در دهان او فوت کنید.
6. اگر با این روش، جسم از بینی فرد خارج نشد، از اورژانس تقاضای کمک کنید.

 

در نای و ریه ها

وقتی شیئی به طور تصادفی استنشاق می شود، گاهی در نمای (تراشه) یا ریه ها گیر می افتد. اگر این شیء باعث خفگی شد، برای بیرون راندن آن از مانور هایملیش استفاده کنید و اگر این روش مؤثر نبود، از اورژانس تقاضای کمک کنید.در برخی از موارد، جسمی که در نای یا لوله های برونشی (نایژه) گیر افتاده، مانع از تنفس نمی شود، اما سلامت فرد را در معرض خطر قرار می دهد. اگر شما یا فردی که در کنار شماست، شیئی را داخل نای یا ریه ها استنشاق کرده اید، این موضوع را با پزشک در جریان بگذارید. 

بلع اشیاء

گهگاه بچه ها اشیایی مثل سکّه، گیره، دکمه، هسته میوه و اسباب بازی کوچک را می بلعند. این اشیاء بدون هیچ مشکلی از لوله گوارش عبور می کنند. امّا گاهی ممکن است گیر بیفتند.در صورت بروز علائم و نشانه های زیر از اورژانس تقاضای کمک کنید:

• اشکال در بلع
• بیرون دادن و جاری شدن بزاق
• دل درد یا استفراغ

 

کودکان و باتری دگمه ای

باتری های دگمه ای، در وسایل الکترونیکی قابل حمل مثل دوربین، ساعت مچی یا سمعک زیاد دیده می شوند. برای یک بچه کنجکاو و شیطان، این اشیاء بزاق می توانند فریبنده باشند. باتری ها در صورت بلع، خطرناک هم هستند.باتری های دگمه ای، حاوی مایعات قلیایی خطرناکی هستند. برخی از آنها حاوی مقادیر بالقوه مرگ باری از جیوه هستند. در صورت یکه مایع موجود در این باتری ها در معده یا روده تخلیه شود، ممکن است از طریق مخاط لوله گوارش جذب و علائم و نشانه هایی مثل درد، حساسیت لمسی، یبوست، استفراغ و تب ایجاد کنند.اگر بچه شما یکی از این باتری ها را بلعیده، فوراً به اورژانس مراجعه کنید. ممکن است برای درآوردن آن نیاز به عمل جراحی باشد.باتری های دست نخورده و سالم را دور از دسترس بچه ها قرار دهید. هنگام دور انداختن باتری های مصرف شده، آنها را داخل سطل زباله ای نریزید که کودک نوپای شما به راحتی بتواند آن را پیدا کند.

ببماری ارتفاع

اگر شما در ارتفاعات پایین زندگی می کنید و به منطقه ای با ارتفاع بیش از ۸۰۰۰ با (۲۴۰۰) سفر کنید، ممکن است دچار بیماری ارتفاع شوید. این بیماری را گاهی مرض قله هم می نامند و ممکن است باعث سردرد، تهوع، خستگی، بی خوابی، تنگی نفس و بی اشتهایی شود. این بیماری معمولاً چند ساعت پس از رسیدن به یک ارتفاع زیاد ایجاد و ممکن است تا چند روز طول بکشد. اسکی بازانی که از ارتفاعات پایین به دامنه های کوه می روند، زیاد دچار این حالت ها می شوند.انواع جدی تر بیماری ارتفاع می توانند باعث تنگی نفس شدید یا بیماری شدید مغزی شوند که در صورت عدم درمان ممکن است به مرگ فرد منتهی گردند. 

درمان

با افزایش مصرف مایعات و مواد قندی (کربوهیدرات ها) می توان اثرات خفیف بیماری ارتفاع را به حداقل رساند. به علاوه، اگر از پیش بدانید که قرار است به منطقه مرتفعی سفر کنید، پزشک می تواند، برای پیشگیری از بیماری ارتفاع داروهایی را برای شما تجویز کند. در انواع شدیدتر بیماری ارتفاع، شما ناگریز به پایین آمدن هستید. اکسیژن و استراحت هم در مواردی مؤثر واقع می شوند.