تماس جنسی
آمار بیماریهای منتقله از راه تماس جنسی (STDs) در ایالات متحده در حال افزایش است. برای اجتناب از این بیماریها، دانستن این مسئله حائز اهمیت است که چه چیزی که شما و خانواده شما و یا دوستان شما را در معرض خطر ابتلا به این بیماریها قرار میدهد. اکثر بیماریهای منتقله از راه جنسی قابل درمان هستند، اما برخی از آنها مثل ایدز، تا این لحظه علاج ناپذیرند و اکثر مبتلایان به ایدز در نهایت جان خود را بر سر این بیماری میگذارند.
پیشگیری از بیماریهای مقاربتی
بیماریهای مقاربتی یا بیماریهایی که از راه تماس جنسی منتقل میشوند شامل: عفونتهای کلامیدیایی، سوزاک، هرپس دستگاه تناسلی، زگیلهای مقاربتی، سیفلیس و ویروس نقص ایمنی (HIV) که خود منجر به ایدز میشود هستند. بسیاری از این بیماریها ممکن است تنها با تماس جنسی به فرد منتقل شوند. اگرچه ابتلا به HIV میتواند به دلیل استفاده از یک سر سوزن مشترک یا، به ندرت، انتقال خون باشد امّا عمدهترین راه انتقال آن تماس جنسی است. این ویروس در منی و ترشحات واژن وجود دارد و قادر است از طریق یک خراش کوچک در بافت واژن، آلت تناسلی مرد یا مقعد وارد بدن فرد شود. این خراش ممکن است حین فعالیت جنسی ایجاد گردد.هیچ یک از این عفونتها از راه تماسهای معمولی مثل دست دادن، حرف زدن، نشستن روی صندلی توالت یا زندگی در خانهای که فردی مبتلا به ویروس HIV در آنجا زندگی میکند منتقل نمیشوند. میکروارگانیسمهایی که باعث بیمارهای مقاربتی میشوند، همگی درمحیط خارج از بدن سریعاً از بین میروند. برقراری رابطه جنسی محدود به زندگی زناشویی
از راههای پیشگیری از بیماریهای مقاربتی میتوان به اجتناب از تماس جنسی یا روابط جنسی محدود به زندگی زناشویی با یک فرد غیرمبتلا اشاره کرد. استفاده از کاندوم
استفاده از کاندوم حین تماس جنسی خطر ابتلا یا انتقال یک بیماری مقاربتی را از بین نمیبرد، امّا میتواندبه میزان قابل توجهی از احتمال آن بکاهد. در واقع نکته کلیدی استفاده صحیح و مداوم از کاندوم است.کاندوم که به آن پروفیلا کتیک (کاپوت محافظ) یا رابِر (روکش پلاستیکی) هم میگویند، غلاف نازکی است که سطح آلت مرد را در حالت نعوظ میپوشاند. کاندومها را میتوان از داروخانهها، فروشگاههای معمولی را فروشگاههای رفاه تهیه کرد و در ضخامتها، رنگها و اشکال مختلف در دسترس هستند. ممکن است روغنی یا غیر روغنی، با انتهای ساده یا مخزن دار و دارای بافت نرم صاف، شیاردار یا موجدار باشند.وقتی کاندوم میخرید حتماً به دنبال بستههایی باشید که روی آن عبارت محافظت در برابر بیماریهای مقاربتی (STD-protection) قید شده باشد و به تاریخ انتشار روی بستهها هم خیلی توجه کنید. گاهی کاندومها را از غشاءهای حیوانی میسازند، اما خلل و فرج ریزی که در این ماده طبیعی وجود دارد به HIV امکان و اجازه عبور میدهد، به جای این کاندومها توصیه میشود از انواع لاتکس استفاده کنید.کاندوم را باید در دمای اتاق نگهداری کرد. یک کاندوم برای اینکه مؤثر واقع شود بایستی اولاً سالم و دست نخورده باشد، ثانیاً پیش از هرگونه تماس جنسی روی آلت در حال نعوظ کشیده شود و ثانیاً تا پایان فعالیت جنسی روی آلت چسبیده باقی بماند. روغن مالیدن روی کاندوم - حتی روی کاندومهایی که خودشان روغنی هستند – میتواند از پارگی آن جلوگیری کند. البته برای این کار تنها از نرمکنندههای آبی (یعنی با پایه آب) استفاده کنید. نرمکنندههایی که پایه آنها روغن معمولی است میتوانند باعث پارگی کاندوم شوند. پس از تماس جنسی به هر شکلی که باشد،روش صحیح درآوردن کاندوم به این صورت است که لبه کاندوم را در قاعده آلت گرفته و زمانی که آلت هنوز سفت و در حالت نعوظ است به آرامی آن را در آورید تا از پخش شدن منی جلوگیری شود. اگر اشتباهاً کاندوم را از سمت بیرونی آن روی آلت کشیدید و متوجه شدید که به راحتی باز نمیشود لبه آن را به خارج تاه نزنید. چون ممکن است به منی آغشته شده باشد؛ یک کاندوم دیگر روی آن بکشید.کاندومهای زنانه هم در دسترس هستند، و اینها هم به کاهش خطر ابتلا به بیماری مقاربتی کمک میکنند. در دسترس بودن کاندومهای زنانه به آنها این امکان را میدهد که بر بهداشت و سلامت شخصی خود کنترل بیشتری داشته باشند. اکثر روشهای جلوگیری از بارداری که متوجه زنان هستند مثل قرض یا دیافراگم، در برابر بیماریهای مقاربتی مصونیت ایجاد نمیکنند، اما مطالعات نشان میدهد که استفاده از اسپرم کشها احتمال ابتلا به سوزاک و عفونتهای کلامیدیایی را کاهش میدهد. استفاده از ترکیبات اسپرم کش در کنار دیافراگم به کشتن باکتری هم کمک میکنند. اجتناب از یک سری رفتارهای جنسی
احتمال ابتلا به بیماریهای مقاربتی بسته به نوع فعالیت جنسی متفاوت است. پذیرای مقاربت مقعدی شدن یا به تعبیری مفعول واقع شدن در یک تماس هم جنس گرایانه بین دو مرد، خطرناکترین رفتار جنسی برای ابتلا به HIV (و ایدز) میباشد، زیرا این نوع تماس باعث آسیب مخاط مقعد و راست روده و تسهیل ورود ویروس به جریان خون میگردد. فرد مفعول را خطر بسیار بیشتری برای ابتلا به HIV تهدید میکند، اما در این میان احتمال ابتلا فرد فاعل به بیماریهای عفونی در نتیجه تماس با مخاط راست روده فرد مفعولی هم وجود دارد. اکثر تحقیقات بر روی مردان هم جنسگرا متمرکز بوده است، امّا باید گفت مقاربت مقعدی در میان افراد غیرهم جنسگرا (فاعل مرد. مفعول زن) هم خطرات مشابهی دارد.مقاربت واژینال به ویژه اگر زن، شرکای جنسی متعددی داشته باشد نیز خطر ابتلا به HIV را افزایش میدهد، دانشمندان معتقدند احتمالی انتقالی این ویروس از مرد به زن بیشتر از حالت عکس آن است. این نوع تماس جنسی عامل ابتلا به بیشتر انواع بیماریهای مقاربتی یا انتقال آنها میباشد.سکس دهانی روشی است که در آن احتمال انتقال HIV سوزاک، هرپس، سیفلیس و سایر بیماریهای مقاربتی میرود، پذیرفتن آلت مرد در دهان (مکیدن و لیس زدن آلت) و اجازه انزال دادن و بعد فرو دادن منی، شایعترین علت سوزاک حلق است. تماس دهانی با کلیتوریس (چوچوله) و سوراخ واژن (فرج) که اصطلاحاً به آن فرج لیسی میگویند، راه شایعی از انتقال ویروس تب خال است. فعالیتهای جنسی که متضمن تماس پوست به پوست است، مثل در آغوش کشیدن، مالش دادن و جلق زدن دو جانبه (در این حالت هر طرف با آلت طرف مقابل جلق میزند) که در آن فرد با مایعات بدن مواجه نمیشود، باعث انتقال بیماری نخواهد شد.