امروز پنج شنبه, ۶ اردیبهشت , ۱۴۰۳

سلامت خانواده

یک راه بسیار خوب برای گنجاندن و الحاق نرمش و فعالیت‌های ورزشی در امور روزانه زندگی این است که آن را به یک موضوع خانوادگی تبدیل کنید. ورزش خانوادگی بدن‌های سالم و تندرست - و درنتیجه خانواده سالم - را به دنبال دارد. در پی تفریح و تفنن پاشید. یعنی فعالیت‌های ابتکاری که فرصتی را برای تحرک و جنب و جوش همه اعضاء خانواده فراهم می‌سازند، این فعالیت می‌تواند رفتن به باغ وحش، دوچرخه‌سواری با هم، یا رفتن به بازی بولینگ باشد. اگرچه برخی از بچه‌ها درست به خاطر اینکه بچه‌اند و شیطان، به‌اندازه کافی ورزش می‌کنند، اما بسیاری از آنها هم این گونه نیستند. بچه‌های امروز در مقایسه با نسل‌های قبلی به شکل فزاینده‌ای تناسب اندام خود را از دست داده‌اند. بین ۱۲ تا ۲۱ درصد از کودکان مقیم ایالات متحده دارای اضافه وزن هستند – که این میزان در مقایسه با ۲۰ سال گذشته بیش از دو برابر شده است. عوامل زیادی در افزایش آمار چاقی در کودکان دخیل هستند. در این میان تلویزیون متهم اصلی است. ویدئو و بازی‌های کامپیوتری هم متهمین ردیف دوم و سوم این پرونده هستند. سپری کردن زمان زیاد در مقابل یک صفحه متحرک فرد را به سمت یک زندگی بی‌تحرک سوق می‌دهد. بدتر از همه این است که تنها ۲۵ درصد بچه مدرسه‌ای‌ها برنامه آموزش جسمانی دارند. این بدان معناست که کودکان نادری در مدرسه ورزشی می‌کنند.   

جنب و جوش داشته باشید

 در اینجا به چند توصیه برای گنجاندن فعالیت بیشتر در برنامه روزمره‌تان اشاره می‌شود. به جای نشستن و صحبت کردن با یک دوست، با هم برای قدم زدن، بیرون بروید.برای رفتن به یک مغازه نزدیک پیاده یا با دوچرخه بروید.هنگام تمیز کردن خانه به موسیقی گوش دهید و با حرکات موزون این کار را انجام دهید.هنگام چمن زدن به جای چمن‌زن‌های موتوری یا صندلی دار از انواع دستی استفاده کنید.به جاى اینکه اتومبیل، خود را به کارواش برید خودتان با دست این کار را بکنید.برگ‌ها را جارو کشید، شاخ و برگ‌های ریخته در پای درختان را جمع کرده و زمانی را در باغ سپری کنید.به جای تماشا کردن بازی بچه‌ها شما هم به آنها ملحق شوید.هنگام تماشای تلویزیون رکاب بزنید، روی نقاله را بروید و یا از نرمش‌های کششی و وزنه‌های سبک استفاده کنید.کنترل تلویزیون را قایم کنید و برای تعویض کانال از جای خود بلند شوید و با دست این کار را انجام دهید.اتومبیلی خود را دورتر از محل کار یا بازار خرید پارک کنید.داخل بازار را چند بار دور بزنید.اتومبیل خود را داخلی کوچه پس کوچه‌ها نبرید، پیاده شوید و این مسیر را قدم بزنید.به جای استفاده از آسانسور از پله‌ها بالا و پایین شوید.وقتی پشت میز نشسته‌اید، از نرمش‌های کششی استفاده کنید.همیشه چند دقیقه کار را تعطیل کنید و به قدم زدن بپردازید.  مطالعات نشان می‌دهد که کودکان فعال، سالم‌تر، قوی‌تر و انعطاف‌پذیرترند. ضمن اینکه استقامت و ظرفیت ریوی بیشتری هم دارند. به‌علاوه، تکالیف خود را بهتر انجام می‌دهند، باهوش‌ترند، بهتر می‌خوابند و در برابر بیماری‌ها مقاوم‌ترند و سریع‌تر خوبی می‌شوند. نکته مهم دیگر آن است که، بچه‌هایی که به طور منظم ورزش می‌کنند به احتمال زیاد در آینده افرادی سالم، عضلانی و دارای تناسب اندام بهتر خواهند بود. ضمنی اینکه از نظر عادات خواب هم مشکل کمتری خواهند داشت.   

آموزش عادات بهداشتی و سالم

 والدین نقش مهمی در تغییر نگرش فرزندان خود به فعالیت بدنی بازی می‌کنند. به‌عنوان یک پدر یا مادر شما به آنها کمک می‌کنید تا تصمیمات درستی در زمینه تغذیه و ورزش بگیرند. وقتی افراد خانواده به اتفاق به فعالیت‌های گروهی می‌پردازند، شما دارید به کودکان خود عادات سالمی را می‌آموزید که ممکن است تا پایان عمر آویزه گوش آنها باشد. تحقیقات نشان می‌دهد هنگامی که پدر و مادر هر دو با هم به فعالیت ورزشی می‌پردازند، احتمال فعال بودن کودکان شش بار افزایش می‌یابد. ورزش کردن خانوادگی باعث می‌شود اوقات خوشی را دور هم سپری کنید. لذت حاصل از انجام کاری به اتفاق سایر اعضای خانواده، باعث کاهش کشمکش‌ها، تنش‌ها و فشارهای عصبی می‌شود. فعالیت و ورزش دسته‌جمعی که با شور و هیجان همراه باشد انسان را از روزمرگی یعنی دیدن همدیگر تنها هنگام خوردن صبحانه و سپس جیم شدن هر کس برای انجام کارهای خود نجات می‌دهد. فعالیت‌های سازمان یافته خانوادگی به جلوگیری از رفتارهای نفاق افکنانه هم کمک می‌کند. هر چه زودتر برنامه فعالیت بدنی را در امور روزانه خانواده بگنجانید، کودکان شما با سهولت بیشتری آن را به‌عنوان یک بخش طبیعی از زندگی خانوادگی خواهند پذیرفت. کودکی که پس از ناهار یا شام به همراه مامان یا بابا برای پیاده‌روی بیرون می‌رود و با این برنامه بزرگ می‌شود، پیاده‌روی را به‌عنوان یک بخش روتین و بی قید و شرط خانواده می‌پذیرد.   

فعالیت بدنی را متوقف نسازید

 چگونه می‌توانید یک کودک فعال تربیت کنید؟ چگونه می‌توانید یک بچه ۳ ساله را به ورزش علاقه‌مند سازید؟ و راجع به کودک ۱۲ ساله‌تان که خجالت می‌کشد همراه شما دیده شود چطور؟ برای واداشتن بچه‌ها به ورزش کردن لازم نیست با آنها خشک و خشن برخورد کنید. نکات و مراحل زیر را مدنظر قرار دهید: 

زمان نگاه کردن به تلویزیون، ویدئو و بازی‌های رایانه‌ای را محدود کنید

 بسیاری از تحقیقات رابطه مستقیمی میان چاقی دوران کودکی و مدت زمان تماشای تلویزیون پیدا کرده‌اند. هرچه ساعات تماشای تلویزیون زیادتر می‌شود، وزن هم افزایش می‌یابد. نشستن پشت کامپیوتر یا انجام بازی‌های کامپیوتری تنها یک کار بی‌تحرک است. برای این قبیل کارها یک محدوده زمانی تعیین کنید. مثلاً ۱ تا ۲ ساعت در روز یا ۱۰ برنامه تلویزیونی در هفته. هیچگاه در اتاق خواب بچه تلویزیون قرار ندهید.     

سه بار در هفته به اتفاق خانواده فعالیت بدنی داشته باشید

 فعالیت خانوادگی می‌تواند سفری تفریحی به زمین بازی، بازی بسکتبال در یک پارکینگ اختصاصی، دوچرخه‌سواری یا فقط چند دقیقه نرمش دسته‌جمعی باشد. فعالیت‌های بلامقدمه و عجله‌ای هم می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، اما اگر زمان معینی را در روز یا هفته وقتی همه افراد خانواده دور هم هستند به این کار اختصاص دهید امکان دستیابی به هدف، بیشتر خواهد بود. در برنامه هفتگی دستکم سه فعالیت ورزشی دسته‌جمعی بگنجانید.   

تأکیدتان بر فعالیت باشد نه ورزش

 لازم نیست فعالیت خانوادگی حتماً یک برنامه ورزشی سازمان یافته باشد. هدف فقط به تحرک واداشتن کودکان است. فعالیت‌های تفریحی مثال قایم باشک بازی، گرگم به هوا یا شمع – گل – پروانه می‌توانند برای سوزاندن کالری و بهبود وضع سلامتی بسیار عالی باشند. فعالیت‌ها باید سرگرم‌کننده و دارای تنوع باشند. به خاطر داشته باشید که بسیاری از بازی‌های بچگانه ماهیت ورزشی دارند.   

کارهایی را انجام دهید که بچه‌ها دوست دارند

 بچه‌ها را در فعالیت‌هایی وارد کنید که مرتبط با علایق و توانایی‌های آنهاست. برای مثال، اگر کودک شما به کارهای هنری علاقه‌مند است، به یک راهپیمایی در دامن طبیعت بروید و برگ‌ها و تکه سنگ‌هایی را که او می‌تواند در کولاژ (تکه چسبانی) از آنها استفاده کند، جمع‌آوری کنید. اگر بچه شما به کوهنوردی علاقه‌مند است به نزدیک‌ترین ورزشگاه جنگلی یا سالن صخره‌نوردی سر بزنید و اگر کودکتان کتاب خواندن را دوست دارد تا نزدیک‌ترین کتابخانه پیاده‌روی کنید.   

برای پیش برد آموزش جسمانی اقدام کنید

 اگر نگران فقدان فرصت‌های آموزش جسمانی در مدرسه فرزندتان هستید با PTA محلی، معلمان یا مدیران مدرسه در جهت ارتقاء امکانات و ارائه آنها در منطقه خود همکاری کنید. اگر کودک شما در پرورشگاه است اطمینان حاصل کنید که دست کم روزی ۲۰ دقیقه فعالیت جسمانی دارد.   

ورزش را به اسباب تفریح و خوشی تبدیل کنید

 انتخاب فعالیت‌ها، قدرت خلاقیت خود را به کار ببندید. هر خانواده‌ای با دیگران متفاوت است. کاری کنید که بچه‌ها را به جنب و جوش وادارد، می‌توانید با ایده‌های زیر شروع کرده و  بعد خودتان چیزهایی را به آن اضافه کنید. فقط برای قدم زدن بیرون نروید. بچه‌ها را به یک سفر ماجراجویانه برای کشف گنج ببرید.فقط ندوید. حین دویدن ادای گوریل را درآورد یا مثل زنبور بال بال بزنید. قدم‌هایتان را مثل عنکبوت بردارید. شبیه خرگوش بالا و پایین بپرید و مانند گربه بدن خرد را بکشید.از بازی‌های پرنشاطی مثل گرگم به هوا، توپ‌بازی (شوت کردن) یا هفت‌سنگ استفاده کنید، که سرعت بالایی هم دارند.یک دژ بسازید.ببینید چه کسی می‌تواند علف‌های هرز بیشتری را از باغچه درآورد یا کدام یک می‌‌توانند آشغال‌های بیشتری را از اطراف خانه جمع‌آوری کنند.هر بار که برای راهپیمایی در طبیعت یا دوچرخه‌سواری با خانواده بیرون می‌روید، مسافت پیموده شده را روی نقشه تعیین کنید و به بچه‌ها نشان دهید که اگر قرار بود این مسافت را به طور مستقیم طی کنید به کجا می‌رسیدید.برنامه‌هایی را در زمینه راهپیمایی در طبیعت، اسکی کردن، بازی زیرآبی با لوله تنفسی و یا به اردو رفتن به اتفاق خانواده تهیه و تنظیم کنید. یک توپ یا فریزبی هم با خودتان ببرید تا مواقعی که در طول راه اتراق می‌کنید از آنها استفاده کنید.مسابقات دوستانه‌ای را در میان همسایه‌ها مثل والیبال، بسکتبال، سورتمه‌سواری و اسکیت‌بازی سازمان‌دهی کنید.  

مشارکت در ورزش

 ورزش فواید بسیاری دارد. از جنبه جسمانی، فردی که ورزش می‌کند سلامتى، تناسب اندام و وزن متعادل‌ترى کسب خواهد کرد. به‌علاوه ورزش درس‌های باارزشی در زمینه رشد و تکامل اجتماعی و روانی به انسان می‌دهد. مثل: تعامل و همکاری با دیگران، پیروی از دستورات و کنار آمدن با شکست و ناکامی. بچه‌هایی که ورزش می‌کنند بینش و اعتمادبه‌نفس بیشتری دارند. برای کمک به فرزند خود در یافتن ورزش مناسب، او را از نزدیک با تعدادی از فعالیت‌های ورزشی حرفه‌ای روبرو کنید. اجازه دهید تا اگر مایل به ورزش‌های تیمی مثل سافت بال (نوع آسان‌تری از بیس بال) یا فوتبال است و همین طور اگر به ورزش‌های انفرادی‌تر مثل تنیس، دوومیدانی یا گلف علاقه‌مند است در همان ورزش‌ها شرکت کند. اگر فرزند شما به یک ورزش علاقه نشان می‌دهد به مسائلی مثل تعهد زمانی، هزینه، خصوصیات آن ورزش و سطح آمادگی و بلوغ جسمانی کودک خود هم توجه داشته باشید، خوش‌بین باشید و کودکتان را تشویق و تهییج کنید. بر تلاش و بهبود عملکرد کودک خود به هدف برنده شدن یا انگیزه‌های شخصی تأکید کنید. برای این ورزش دورنمایی را مشخص کنید. اگرچه این نکته حائز اهمیت است که پشتیبان فرزند خود باشید و برای رسیدن به هدف او را موردحمایت قرار دهید، لیکن به شکل افراطی روی مسئله بردوباخت سرمایه‌گذاری نکنید. و نهایتاً اگر کودکی شما اصلاً علاقه‌ای به ورزش نشان نمی‌دهد، نگران نباشید. داشتن یک زندگی سالم، مستلزم انجام ورزش‌های سازمان یافته نیست. آنچه مهم‌تر است که کودک شما در نوعی فعالیت جسمانی شرکت داشته باشد.   

یک برنامه ورزشی شخصی

 فعالیت روزانه چیز خوبی است، اما برای رسیدن به بالاترین حد مطلوب سلامتی بهتر است از یک برنامه ورزشی سازمان یافته استفاده شود. لازم نیست که این برنامه بسیار سخت و طاقت‌فرسا باشد، ولی فعالیت مربوطه بایستی منظم و به میزان متوسطی هم نفس‌گیر نباشد. یک برنامه ورزشی تا جواب دهد مدتی وقت می‌برد و انتظار نداشته باشید که یک شبه ره صد ساله را بپیمایید. با افزایش تدریجی مدت و شدت فعالیت بدنی در عرض ۸ تا ۱۲ هفته به همه آنچه که مربوط به تندرستی است خواهید رسید.   

اهداف خود را تعیین کنید

 برنامه ورزشی خود را طوری تعدیل و تنظیم کنید که تمام نیازها، توانایی‌ها، جدول کاری و سایر عوامل فردی را در برگیرد، به عبارتی برنامه روتینی تهیه کنید تا به بهترین شکل برای شما نتیجه بخش باشد. چنانچه برنامه شما آنقدر مشکل است که به ندرت قادر به اجرای آن هستید یا مدت ورزش، آن قدر طولانی است که بعید به نظر می‌رسد بتوانید بیش از یک یا دو بار در هفته آن را عملی کنید، به احتمال قوی به آن پایبند نخواهید ماند. شما از برنامه‌ای که می‌ریزید چه می‌خواهید؟ خیلی اختصاصی عمل کنید، آیا ۵۵ ساله هستید و می‌خواهید از حمله قلبی جلوگیری کنید؟ آیا ۷۵ ساله هستید و مایلید بیشتر از فعالیت‌های تفریحی لذت ببرید و استقلال و اتکا استرس خود را از بین ببرید؟ یا فشارخون خود را کاهش دهید؟ شاید هم فقط می‌خواهید پرنشاط باشید. انتظارات و اهداف شما باید همیشه واقع بینانه باشند. اگر پاهای شما کوتاه و کلفت هستند برنامه ورزشی هرگز به شما اندام یک بالرین را نخواهد بخشید. آنچه می‌توانید انتظار داشته باشید افزایش سطح سلامتی و توانایی بیشتر است. 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *