نکات زیر از ایجاد مشکلات خواب در کودک شما پیشگیری می کند یا به او کمک می کند تا بر این مشکلات فائق آید:
- با کودکتان در یک اتاق نخوابید
- شب هنگام بچه را سرگرم نکنید
- نگذارید بچه بیش از روزی ۳ ساعت خوابی خرگوشی داشته باشد
- اگر بچه، شب ها برای خوابیدن یا دوباره به خواب رفتن در طول شب مشکل دارد، قدامات زیر را امتحان کنید. هر چند این رویکرد ممکن است شما را کمی بیدار نگه دارد، اما مشکل را در عرض دو هفته برطرف خواهد کرد. البته به خاطر داشته باشید که نیاز های بچه ها با همدیگر متفاوت است.
- بچه را وقتی بیدار است به تختخواب ببرید، برایش کتاب بخوانید و شب بخیر بگویید و علیرغم اعتراض بچه از اتاق بیرون بیایید.
- به بچه یک شیء حواس پرت کن بدهید، مثل یک پتو یا لحاف قشنگ یا عروسک توردوزی شده. یک آهنگ آرامش بخش هم برای بچه بچذارید.
اگر بچه بنای گریه کردن گذاشت، فوراً وارد اتاق نشوید. بلکه ۱۵ الی ۲۰ دقیقه صبر کنید. و وقتی هم وارد اتاقش شدید کمتر از یک دقیقه آنجا بمانید.
- چراغ را روشن نکنید و بچه را هم بغل نکنید. فقط به او اطمینان بدهید که همه چپچیز رو به راه و الان وقت خواب است.
اولین شبی که دست به چنین کاری می زنید، بچه ممکن است یک ساعت گریه کند، اما به طور کلی هر شب مدت زمان گریه کردن کمتر خواهد شد. برخی از بچه ها وحشت زده از خواب می پرند. اگر گریه بچه شما به نظر ناشی از ترس می آید تا عصبانیت، فوراً پیش او بروید و بعد از اینکه آرام شد بعتر است مدتی پیشش بمانید فقط با او بازی نکنید یا حرف نزنید.باز گذاشتن در، یا استفاده از چراغ خواب هم کمک شایانی به این مسئله می کند اگر متوجه شدید بچه شب‌ها چهار دست و پا خودش را به تخت شما می کشاند و کنار شما می خوابد، او را به تخت خودش بازگردانید، این کار در دراز مدت به نفع هر دوی شما خواهد بود.تسلیم شدن پاسخ این مسئله نیست و اگر، برای مثال، کج خلقی بچه به خاطر امتناع شما از دادن شیرینی دیگر به اوست شما با تغییر موضع ناگهانی خود، پیام غلطی را به او خواهید داد. هنگام آغاز کج خلقی و اوقات تلخی بهترین کار آن است که مدتی بچه را به حال خودش بگذارید. اطاق را ترک کرده و فکر کنید هیچ اتفاقی نیفتاده است. حتی اگر بچه ریسه رفت نگران نباشید، زیرا این مسئله به طور کلی خطرناک نیست. در واقع بچه ها هم مانند بالغین از درد و کارهای درد آور مثل کوبیدن سر به در و دیوار متنفرند. و وقتی چیزی بیش از حد اذیتشان کند، خودشان می دانند که دیگر باید به آن خاتمه دهند.زمان برگشتن به طرف بچه فرق می کند؛ برخی از والدین متوجه می شوند که بچه خودش به اوقات تلخی و لجبازی خاتمه می دهد. بسیاری از بچه ها را هم باید یک لحظه بغل کرد تا آرام شوند.هر چند بی توجهی به کج خلقی بچه معمولاً بهترین کار است، اما گاهی باید اقدامات دیگری انجام داد. مسلم است که وقتی بچه ای در وسط سوپرمارکت بنای ناسازگاری و لجاجت می گذارد نمی توان او را به حال خودش گذاشت تا لگد پرانی نکند. همین طور نباید چشم از کودکی که قصد حمله فیزیکی به کسی یا چیزی را دارد، برداشت. بچه را به اتاقش ببرید یا او را از دیگران جدا کنید تا وقتی که آرامشش را دوباره به دست آورد.
بدخوابی
گریه غیر قابل کنترل هنگام خواب، بیدار شدن های مکرر در طول شب و بیرون آمدن از بستر و حرکت به سمت مامان و بابا از شایع ترین مشکلات خواب در کوچولوهاست.مشکلات خواب از جمله شکایت های رایج والدین هستند. چه این مشکل موقتی، متناوب یا به مدت چند ماه طول کشیده باشد، بچه ای که شب نمی خوابد باعث خستگی پدر و مادر می شود، البته بحث ما راجع به بچۀ مریض نیست.علل بدخوابی متفاوت هستند و اغلب بستگی به سن گودک شما دارند. مشکلات شایع خواب که ممکن است مانع یک خواب راحت در کودک شما شوند عبارتند از:
وابستگی به پدر و مادر
- اگر کودک ما همیشه در طول شب بدخوابی داشته، شاید دلیل آن توجه بیش از حد شما به گریه های شبانه او بوده است. اکثر کودکان چندین بار در طول شب بیدار می شوند اما می توانند دوباره بخوابند. اگر کودک شما یاد بگیرد که هر موقع گریه کند مامان یا بابا سراسیمه پیش او خواهند آمد، برای دوباره به خواب رفتن به شما وابسته خواهد شد. این عادت به راحتی هم از بین نمی رود، به ویژه در بچه های کوچک.
خیس کردن بستر
- خیس کردن بستر یا اصطلاحاً شب ادراری شایع ترین علت بیداری کودکان ۳ تا ۱۵ ساله در طول شب است.
کابوس
- کودک شما ممکن است خواب وحشتناکی ببیند و بیدار شود. کابوس ممکن است در پاسخ به فشار عصبی یا آسیب هایی که در ساعات بیداری رخ دهند، ایجاد شود.
رعب و وحشت شبانه
- رعب و وحشت شبانه حالتی است که در آن بچه از خواب بیدار می شود و شروع به جیغ کشیدن می کند، بدون اینکه خواب وحتناکی دیده باشد. گاهی هم ممکن است بچه در خواب جیغ بکشد و به تحرکات شما هم پاسخی نشان نمی دهد. تنش های عاطفی، رعب شبانه را افزایش می دهند، این حالت ها عموماً در سنین ۳ تا ۵ سالگی مشاهده می شوند و ممکن است در اعضاء دیگری از خانواده هم وجود داشته باشند.
خواب گردی
- خواب گردی حالتی است که در آن بچه نیمه بیدار، با چشمان باز و چهره ای خیره و مبهوت است. او ممکن است در بستر بنشیند، راه رود یا دست به کاری بزند مثل باز کردن در، رفتن به توالت، یا لخت شدن بدون اینکه بداند دارد چه کار می کند. اغلب، وقتی بچه بیدار می شود، از کار خود گیج و متحیر می شود. خواب گردی یک اختلال خانوادگی است و در کودکان ۶ تا ۱۲ سال شایع تر است. در چنین مواقعی خیلی آرام کودک را به بسترش راهنمایی کنید، بدون اینکه از خواب بیدارش کنید. در و پنجره ها را ببندید و قفل کنید و اشیایی را که ممکن است بچه پا روی آنها بگذارد از جلو راهش بردارید.
