اکثر زنان از مسیر پر فرازونشیب حاملگی به سلامت عبور میکنند، اما برای عدهای این ۹ ماه، خالی از مشکلات نیست. در این قسمت به برخی از شایعترین بیماریها که ممکن است حاملگی را با مشکل رو به رو سازند، می پردازیم.
کم خونی
کمخونی زمانی رخ میدهد که سطح پروتئینی در خون - که حامل اکسیژن به سرتاسر بدن است (هموگلوبین) په پایین تر از حد طبیعی افت میکند. کاهش مختصر هموگلوبین در خلال حاملگی امری طبیعی است. کم خونی در حاملگی معمولاً به دلیل کمبود آهن یا ناکافی بودن میزان فولات است. در صورت ابتلا به کم خونی خفیف ممکن است فاقد هرگونه علامت یا نشانه ای باشید و در نتیجه بیماری تنها با آزمایش خون قابل تشخیص خواهد بود. در انواع شدیدتر، علائم و نشانه ها عبارتند از:خستگی، تنگی نفس، غش کردن، تپش قلب و رنگ پریدگی، کم خونی می تواند خطراتی را برای مادر و جنین در پی داشته باشد.یک باردار مبتلا به کم خونی، در مقایسه با زنی که هموگلوبین کافی دارد، در برابر دفع خون، تحمل کمتری از خود نشان میدهد. پزشک به احتمال زیاد برای جلوگیری از کم خونی برای شما قرص آهن و فولیک اسید تجویز خواهد کرد. شما هم می توانید با مصرف غذاهای سرشار از آهن به فرایند یشگیری کمک کنید. غذاهایی مثل جگر، میوهئهای خشکانده، دانه های کامل و گوشت گاو غنی از آهن هستند. سبزیهای برگ پهن و تیره منبع خوب فولیک اسیدند. اگر دچار کم خونی شوید، پزشک درمان مناسبی را برای شما آغاز خواهد کرد.
دیابت (مرض قند)
ابتلا به مرض قند، مانعی بر سر راه بچه را شدن نیست.در حقیقت، اگر به مرض قند مبتلا هستید برای داشتن یک بچه سالم، از شانس فوق العادهای برخوردارید. امّا، قبل از آبستن شدن و در طول حاملگی، بسیارحائز اهمیت است که سطح قند خون (گلوکز) را با آزمایشات پی در پی و دقیق تحت کنترل در آورید. سطح رضایت بخش گلوکوز در ابتدای حاملگی خطر نقایص مادرزادی در بچه را کاهش می دهد.چنانچه قند خون را تحت کنترل در نیاورید، مازاد قند خون، از جفت عبور کرده و باعث افزایش سطح قندخون جنین می گردد.این مسئله لوز المعده جنین را به ترشح انسولین وامی دارد که بهمنزله هورمون رشد عمل میکند. بچه های متولد شده از مادران مبتلا به دیابت کنترل نشده، جثه پسیار بزرگی دارند. موضوعی که مراحل درد زایمان و وضع حمل را با مشکل روبرو میسازد. این بچه ها معمولا نقص های مادرزادی بیشتری هم دارند و مستعد ابتلا به مرض قند میباشند .در مادران بارداری که مبتلا به دیابت هستند، خطرات مربوط به این بیماری عبارتند از:
عفونت، خونریزی
خونریزى پس از زایمان، مشکلات قلبی و ریوی و خطر ابتلا به پره اکلامپسی به میزان چهار برابر بیشتر از مادران غیرمبتلا به دیابت.مادر مبتلا به دیابت، باید حتما زیر نظر یک متخصصی زنان و زایمان باشد، که در زمینهٔ حاملگی های پرخطر تخصص دارد.
دیابت حاملگی
گاهی اوقات، زنانی که قبلاً دیابت نداشته اند، حین بارداری دچار نوعی بیماری موسوم به دیابت حاملگی می شوند. این نوع دیابت هم نیازمند کنترل دقیقی سطح قند خون است، اعمال تغییرات در رژیم غذایی، اولین گام در درمان این بیماری است. پزشک ممکن است برای شما دارویی موسوم به گلایبیوراید (دیابتا، میکرونیز یا در ایران، گلی بن کلاسید) را تجویز کند. این دارو میتواند مانع از نیاز به انسولین شده یا میزان نیاز به آن را که کند، دیابت حاملگی معمولاً پس از تولد بچه برطرف میشود، امّا خطر ابتلا به دیابت در سالهای بعدی حیات را در شما افزایشی میدهد. پزشک ممکن است در فاصله بین هفتههای ۲۴ تا ۲۸ حاملگی برای بررسی از نظر دیابت حاملگی یک آزمایش قند خون برای شما تقاضا کند.
توصیه هایی برای پیشگیری
فراموش نکنید، همه وزیزیت های قبل از زایمان را طبق برنامه انجام دهید. گاهی، ممکن است به نظر برسد اتفاق خاصی در این ویزیت ها صورت نمیگیرد، امّا گوش کردن به صدای قلب بچه ،اندازهگیری وزن و چک کردن فشار خون در تشخیص بعضی از بیماریها پیش از آنکه جدی و خطرساز بشوند بسیار حایز اهمیت است.
اسم
آسم یک بیماری تنفسی مزمن است که حدود ۳ درصد بالغین را مبتلا میسازد. سیر آسم در طول حاملگی به راحتی قابل پیشبینی نیست .در برخی از زنان این بیماری در دوران بارداری تشدید می شود. در گروه دیگری ، بهتر می شود یا تغییر می کند.اگر آسم دارید، ممکن است در خلال حاملگی بیش از گذشته در معرض خطر عفونتهای تنفسی قرار بگیرید. فشار روحی، روانی حاصل از حاملگی ممکن است باعث شدت گرفتن حملات آسم در شما شود. اما، اکثر زنان مبتلا به آسم قادرند بدون هیچ مشکلی بچه را تا پایان دوران بارداری نگه دارند. بسیاری از زنان مبتلا، به دارو نیاز دارند. و مصرف اکثر داروهای آسمی هم در دوران بارداری بیخطر است.
فشار خون بالا
فشار خون بالا یک بیماری بالقوه خطرناک در طول حاملگی است. در زنان باردار مبتلا به فشار خون بالا، جفت معمولا کوچک است و بچهها هم موقع تولد جثه ریزی دارند. بروز مرگ و میر جنین در زنان بارداری که فشار خون بالایی دارند بیش از زنان فاقد این بیماری است.برخی از زنان حامله دارای یک فشار خون زمینهای هستند. یعنی قبل از اینکه آبستن بشوند هم دچار فشار خون بالا بودهاند. در گروهی دیگر، بارداری باعث افزایش فشار خون میشود. شما، ممکن است بدون هیچ گونه نشانهای دارای فشار خون بالا باشید. این مشکل به سادگی هنگام اندازهگیری فشار خون که بخشی از ویزیتهای پیش از زایمان است، تشخیص داده میشود. گاهی اوقات، استراحت در بستر توصیه میشود. اگر فشار خون شما بیش از حد بالا باشد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند.برخی از زنان مبتلا به فشار خون بالا، مشکل عمدهای حین بارداری ندارند. در بقیه، فشار خون مرتب افزایش مییابد و ردی از پروتئین در ادرار دیده میشود، که علامت پراکلامپسی، یک بیماری جدی و خطرزاست (به فصل مراجعه کنید). پره اکلامپسی معمولا بعد از هفته بیستم حاملگی ایجاد میشود. و چنانچه این عارضه تحت مراقبت و درمان قرار نگیرد تشنجاتی را در پی خواهد داشت (اکلامپسی).اگر به فشار خون بالا مبتلا باشید، پزشک ممکن است برای اطمینان از عملکرد کلیهها یک سری آزمایش خون و ادرار برای شما درخواست کند. او برای خاطر جمع شدن از رشد بی عیب و نقص بچه هم ممکن است سونوگرافیهای مکرری تقاضا کند.
اختلالات قلبی
در حدود ۱ درصد همه زنان باردار دارای یک اختلال زمینهای قلبی هستند. هر چند این مسئله به طور بالقوه خطرساز و جدی است، اما بسیاری از زنان مبتلا به اختلال قلبی، باردار موفق و بچههای سالم و بی عیب و نقصی دارند.حاملگی باعث فشار بیشتر بر قلب و سایر اعضاء بدن میشود. بنابراین، اگر از قبل دچار یک اختلال قلبی باشید، این بار اضافی، عوارضی را بر قلب شما تحمیل خواهد کرد. قبل از آبستن شدن، راجع به خطرات بارداری حتما با پزشک گفتگو کنید.اضافه وزن بیش از حد، کم خونی و احتباس غیرطبیعی مایعات میتواند به خصوص برای زنی که دچار اختلال قلبی هم هست، خطرناک باشد. برای اجتناب از این مشکلات از هیچ تلاشی نباید فروگذار کرد. در برخی موارد، ممکن است برای دورهای از حاملگی استراحت در بستر توصیه شود.
اختلالات تشنجی
اگر به خاطر ابتلا به اختلال تشنج دارو مصرف میکنید، در خلال حاملگی نیاز به مراقبتهای ویژهای دارید. تهوع و استفراغ شدید در اوایل حاملگی میتواند در مصرف داروهای ضد تشنج اختلال ایجاد کند. افزایش حجم خون شما ممکن است سطح دارو را در خون تغییر دهد و این تغییرات به نوبه خود میتواند خطر ایجاد تشنج را افزایش دهد.داروهایی که برای کنترل تشنج مورد استفاده قرار میگیرند، ممکن است باعث نقایص مادرزادی شوند، که در مواردی به خاطر پایین آوردن سطح فولات در خون است. برخی از داروها استعداد بیشتری برای ایجاد مشکل دارند. بنابراین اگر در فکر بچهدار شدن هستید و از طرفی دچار بیماری صرع میباشید، حتما راجع به این موضوع و داروهایی که مصرف میکنید، با پزشک مشورت کنید.
اختلالات پوستی
تغییر رنگ پوست اغلب در خلال حاملگی مشاهده میشود. ممکن است متوجه لکههای قهوهای رنگی بر روی صورت یا نقاط دیگر بدن شوید. این تغییر رنگ صورت را گاهی نقاب یا ماسک حاملگی (کلواسما) مینامند. تغییرات رنگدانهای معمولا بعد از زایمان برطرف میشوند.مسائل دیگری که زنان در طول حاملگی با آن درگیر میشوند عبارتند از نوعی کهیر (جوشهای گزنهای) و کلستاز (یا انسداد صفراوی). کهیرها دانههای لپهای شکل برجسته، قرمز و اغلب خارش داری هستند که بر روی پوست گاهی ظاهر و گاهی ناپدید میشوند. این کهیرها ممکن است ناشی از دارو، واکنشهای حساسیتزا یا مواد شیمیایی موجود در غذاها باشند، اما در اغلب موارد علت آن نامشخص است.کلستاز مشکلی است که در اثر کاهش یا قطع جریان صفرا از کبد به روده ایجاد میشود. رنگدانه صفراوی (بیلی روبین) در نسوج پوستی رسوب میکند، که منجر به خارش این ناحیه میشود. خارش بدون جوش در همه جای بدن ایجاد میشود. در خانمهای حامله، کلستاز اغلب به دلیل تغییرات هورمونی به وجود میآید.
خونریزی حین بارداری
خونریزی از مهبل (واژن) حین حاملگی اغلب نشانه آن است که ایرادی در فرآیند بارداری وجود دارد. در ۲۰ هفته نخست بارداری، علت خونریزی ممکن است سقط، حاملگی نابجا یا مسائل دیگر باشد.خونریزی در خلال سقط ممکن است مختصر یا شدید باشد. ممکن است هیچ نشانه هشدار دهندهای از خونریزی واژن نداشته باشید یا اول متوجه مقداری ترشحات متمایل به قهوهای شوید.تقریبا، ۲۰ درصد همه زنان باردار در اوایل حاملگی خونریزی مختصری دارند که سقطی را در پی نخواهد داشت. بنابراین به دلتان بد راه ندهید، فقط این مسئله را با پزشک در میان بگذارید.بعد از هفته ۲۰ حاملگی، احتمال خونریزی خیلی کمتر است و در کمتر از ۲ درصد زنان باردار مشاهده میشود. علل آن عبارتند از: جفت سر راهی – عارضهای که در آن، جفت، دهانه گردن رحم را میپوشاند؛ آغاز درد و زایمان زودرس؛ سقط و جدا شدن جفت از دیواره رحم (گسیختگی جفت).خونریزی، در اکثر موارد خفیف است. اما، اگر شدید باشد میتواند جان شما و بچه را به خطر اندازد. چنانچه بعد از هفته دوازدهم حاملگی، خونریزی پیدا کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و انجام آزمونهای تشخیصی برای تعیین علت خونریزی باشد. در صورت شدید بودن خونریزی، در مواردی انتقال خون ضرورت پیدا میکند. گاهی اوقات، برای تسریع زایمان از داروهای القاء کننده دردها و انقباضات رحمی استفاده و یا عمل سزارین انجام میشود. |
از خاراندن پوست، که ممکن است باعث عفونت شود، خودداری کنید. ناحیهای که میخارد را با آب و صابون بشویید. اما اگر مسئله جدیتر از این حرفهاست با پزشک مشورت کنید. که احتمالا به شما در رفع این مشکل راهنماییهای مفیدی خواهد کرد.
بیماریهای عفونی
برخی از بیماریهای شایع که به نظر میرسد غیر از ایجاد ناراحتی برای زن حامله مشکل خاص دیگری ایجاد نمیکنند، در حقیقت، بسته به زمان بروز آنها در مراحل مختلف تکامل جنین، باعث ایجاد آسیبهای جبران ناپذیری در بچه میشوند.
سرخجه (سرخک آلمانی)
سرخجه، یک بیماری معمولا خفیف ویروسی است که باعث تب ملایم و بثورات جلدی خارشدار میشود. اما، اگر زمان ابتلا آن در طول ۱۰ هفته نخست حاملگی باشد، این ویروس میتواند از جفت عبور کرده و جنین را درگیر کند. بیش از نیمی از اطفال متولد شده از مادرانی که در اوایل حاملگی به سرخجه مبتلا شدهاند، دارای ناهنجاریهای مادرزادی مثل آب مروارید، کری، فتق، نقایص قلبی و نقایص سیستم عصبی مرکزی میباشند.در صورتی که زمان ابتلا به سرخجه در اواخر حاملگی باشد، باعث نقصهای مادرزادی نمیگردد، اما بچه با ویروس متولد میشود که میتواند منجر به یک بیماری جدی و خطرناک گردد. بسیاری از این بچهها هم بعدها دچار دیابت (مرض قند) میشوند.بهترین دفاع در مقابل سرخجه زدن واکسن است. اکثر زنان مقیم ایالات متحده علیه این ویروس واکسینه شدهاند اما اگر شما تا به حال واکسن نزدهاید و به بیماری هم مبتلا نشدهاید، پیش از بارداری به زدن واکسن اقدام کنید.
آبله مرغان
اگر تا به حال آبله مرغان نگرفتهاید، قبل از بارداری یادتان نرود واکسن آبله مرغان را بزنید. آبله مرغان (واریسلا) میتواند در زنان حامله به یک بیماری جدی مبدل شود و ممکن است زمانی که در رحم قرار دارد، عملا دچار تاولهایی بر روی اندامها شود. اگر چنین اتفاقی در اوایل حاملگی بیفتد جای این آبلهها تبدیل به بدشکلیهایی در اندام خواهد شد.بیشترین خطر برای بچه به نظر میرسد، در اثر مواجهه با این ویروس درست پیش از زایمان ایجاد شود. چنانچه بچه پیش از دریافت آنتی بادی علیه ویروس از مادر، متولد شود، ممکن است به این بیماری مبتلا گردد. درمان فوری این بیماری در نوزاد میتواند از عوارض جدی یا مرگ جلوگیری کند.اگر شما در خلال حاملگی با ویروس آبله مرغان مواجه شوید و قبلا هم به این بیماری مبتلا نشده باشید، پزشک تزریق یک ایمونوگلوبولین زوستر را به شما توصیه خواهد کرد.
بیماری پنجم
بیماری پنجم عفونت بسیار شایعی در میان کودکان دبستانی است. پزشکان به آن عفونت پارو ویروس (اریتما انفکتیوزوم) میگویند. مهمترین وجه مشخصه این عفونت جوشهایی به رنگ قرمز روشن بر روی پوست گونههاست که شبیه جای سیلی است. نوعی بثورات قرمز رنگ و توری شکلی هم بر روی تنه و گردن پدیدار میشوند.زنان باردار در معرض ابتلا به بیماری پنجم قرار دارند. و در میان افراد مبتلا حدود یک سوم جنینها هم شواهدی از این بیماری را نشان میدهند. در اکثر موارد، مادر، بچهای سالم و طبیعی دنیا میآورد. اما در برخی موارد، ابتلا مادر به این بیماری میتواند منجر به کم خونی شدید و حتی مرگباری در جنین شود. این مسئله نارسایی احتقانی قلب در جنین را به دنبال خواهد داشت.گاهی اوقات، امکان اصلاح کم خونی و نارسایی قلبی از طریق انتقال خون به جنین یا تجویز دارو به مادر وجود دارد. دارو از طریق جفت عبور کرده و به جنین میرسد.اگر شما باردار هستید و فکر میکنید به این بیماری مبتلا شدهاید، با پزشکتان تماس بگیرید.
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز نوعی بیماری است که در اثر تماس با انگل توکسوپلاسما گوندنی ایجاد میگردد. این انگل در نتیجه خوردن گوشت آلوده خوب پخته نشده یا تماس با مدفوع آلوده گربه منتقل میشود. امکان انتقال این بیماری از مادر آلوده، به جنین وجود دارد. چنانچه آبستن هستید، حواستان باشد با مدفوع گربه تماس نداشته باشید. هنگام باغبانی یا تمیز کردن سطل زباله دستکش به دست کنید و بعد از اینکه کارتان تمام شد، دستها را کاملا بشویید.بین ۲۵ تا ۴۵ درصد زنان آمریکایی در سنین باروری ناقل این انگل هستند، هر چند ممکن است نشانهای هم نداشته باشند. به طور تخمینی از هر ۸۰۰ الی ۱۴۰۰ حاملگی یک جنین مبتلا توکسوپلاسموز میشود. این بیماری در اروپا، به ویژه فرانسه شایع است.نشانههای شایع آن عبارتند از: خستگی و درد عضلانی. ممکن است احساسی شبیه سرماخوردگی (آنفلوآنزا) داشته باشید. تشخیص این بیماری کار دشواری است. اگر به توکسوپلاسموز مبتلا باشید، پزشک احتمالا برای درمان عفونت، دارویی برایتان تجویز خواهد کرد.اکثر اطفال متولد شده با توکسوپلاسموز، بلافاصله علائم و نشانههای بیماری را از خود بروز نمیدهند. اما بسیاری از پزشکان در هر صورت درمان با آنتی بیوتیک را توصیه میکنند. به علاوه، اکثر اطفال، علیرغم ابتلا مادر، به این بیماری مبتلا نمیشوند. و آنهایی هم که مبتلا میشوند، اکثرا نشانههای جزئی دارند. اما، تعدادی از این بچهها، در نهایت مشکلات عصبی و کوری ناقص پیدا میکنند. درصد کمی هم جان خود را در اثر این بیماری از دست میدهند.
استرپتوکوکهای گروه B
استرپتوکوکهای گروه B باکتریهایی هستند که ممکن است هنگام زایمان از مادر به جنین منتقل شوند. حدود ۲۰ درصد از زنان بارداری که در سه ماهه آخر حاملگی مورد آزمایش قرار گرفتند، در واژن (مهبل) خود دارای این باکتری بودند، اما هیچ نشانهای نداشتند. در صورت شناسایی این باکتریها، شما احتمالا حین شروع درد زایمان تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار میگیرید تا از انتقال این باکتریها به بچه حین عبور از مهبل جلوگیری شود.هر چند بسیاری از اطفال با این باکتریها به دنیا میآیند، اما عفونت، تنها در ۲ یا ۳ نفر از ۱۰۰۰ بچه ایجاد میشود. نوزاد مبتلا به بیماری استرپتوکوکی گروه B معمولا در عرض ۴۸ ساعت پس از تولد، علائمی از عفونت را از خود نشان میدهد، که از جمله آنها میتوان به مشکلات تنفسی و شوک اشاره کرد، گهگاه، ممکن است تا یک هفته پس از تولد، نوزاد هیچ علامتی از عفونت را نشان ندهد. درمان فوری با آنتی بیوتیک در نوزادان مبتلا به این عفونت الزامی است.
تب خال دستگاه تناسلی
هرپس دستگاه تناسلی، یک بیماری مقاربتی است که به صورت تاولهای دردناک بر روی اعضاء تناسلی ظاهر میشود. گردن رحم یا بخش فوقانی مهبل هم ممکن است تاول بزند اما بدون ایجاد نشانهای در فرد. در یک نوزاد، هرپس میتواند باعث آسیب جدی به چشمها و سیستم اعصاب مرکزی یا ندرتا مرگ شود.هیچ نوع علاجی برای این بیماری وجود ندارد. فاصله زمانی یک حمله ویروس تا حمله بعدی ممکن است بین چند ماه الی چند سال باشد. بعضی از زنان، ناقل ویروس هستند اما هیچ نشانهای ندارند. اگر از ابتلا به این ویروس مطمئن هستید یا به آن مظنونید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.خطر ابتلای بچهها به احتمال زیاد ناشی از تماس با ویروس هرپس هنگام عبور از کانال زایمانی مادری است که دارای عفونت فعال (یا اولیه) بیماری میباشد. چنانچه معاینه یا آزمایش تایید کند که شما نزدیک به زمان زایمان دچار عفونت فعال هرپس شدهاید، پزشک بچه را با عمل سزارین از شکم شما خارج خواهد کرد. مادران مبتلا به هرپس ممکن است به منظور پیشگیری از تشدید بیماری حین زایمان در سه هفته پایانی بارداری تحت درمان با داروهای پیشگیری کننده قرار گیرند.
هپاتیت B
هپاتیت B یک عفونت کبدی است که در اثر ویروس هپاتیت B ایجاد میشود. این ویروس از طریق تبادل مایعات بدن منتقل میشود. اگر دارای ویروس هپاتیت B باشید، امکان انتقال آن به جنین از راه جفت وجود دارد. خطر زایمان زودرس در میان زنان مبتلا به هپاتیت B بیشتر است. به علاوه، نوزاد هم ممکن است به این ویروس آلوده شود.آزمایش هپاتیت B، بخشی از مراقبتهای پیش از زایمان است. اگر به این بیماری مبتلا باشید، میتوان پس از زایمان یک دوز آنتی بادی ضد ویروس به نوزاد تزریق کرد.از آنجایی که ویروس هپاتیت ممکن است در شیر مادر هم وارد شود، مادران مبتلا به هپاتیت B نباید بچههای خود را شیر دهند.
سیفلیس
سیفلیس یک بیماری مقاربتی جدی و خطرناک است که قادر به انتقال از مادر به جنین هم میباشد. اگر مبتلا به سیفلیس هستید، ممکن است متوجه یک یا چند ضایعه (شانکر) بر روی اعضاء تناسلی خود شوید. گاهی اوقات هم کسی متوجه آنها نمیشود. این ضایعات ۱۰ الی ۹۰ روز پس از تماس، ایجاد میشوند، حدود ۶ هفته پس از آن هم بثوراتی ظاهر میگردند.حین اولین ویزیت پیش از زایمان، قانونا باید از نظر سیفلیس مورد آزمایش قرار گیرید. این بیماری با پنیسیلین قابل درمان است. هنگام تولد هم، نوزاد را مورد آزمایش قرار میدهند و اگر مبتلا به سیفلیس مادرزادی باشد. درمان بلافاصله آغاز میشود.
سوزاک
سوزاک یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی است که به شکل موثری با آنتی بیوتیک قابل درمان. اما، در صورت عدم درمان، امکان ابتلا بچه هنگام عبور از کانال زایمانی وجود دارد.ابتلا به سوزاک ممکن است منجر به آسیب چشمهای نوزاد شود. به همین دلیل، همه نوزادان بلافاصله پس از تولد تحت درمان پیشگیرانه قرار میگیرند. این درمان متشکل از یک پماد آنتی بیوتیک است که زیر پلکهای بچه مالیده میشود.خروج ترشحات چرکی از چشمان بچه ممکن است علامت ابتلا نوزاد به سوزاک باشد. اگر شما سوزاک داشته باشید، بچه را با پنی سیلین تحت مداوا قرار میدهند.
کلامیدیا (تراخم)
کلامیدیا، بیماری مقاربتی دیگری است، که باعث ایجاد عفونت در چشم نوزاد میگردد (ورم ملتحمه یا تراخم)، این بیماری معمولا در هفته دوم زندگی ایجاد میشود و در صورت درمان با آنتی بیوتیک، هیچ گونه عوارض نامطلوب دراز مدتی برجا نمیگذارد. پماد آنتی بیوتیک که برای درمان سوزاک استفاده میشود، در پیشگیری از این بیماری (تراخم) هم مفید است.
سیتومگالو ویروس
سیتومگالو ویروس (CMV)، شایعترین ویروسی است که جنین را مبتلا میکند. هر ساله، حدود یک درصد نوزادان – تقریبا ۴۰۰۰۰ بچه – مبتلا به این ویروس به دنیا میآیند.خوشبختانه، اکثر این بچهها، مشکلی پیدا نمیکنند. اما، حدود ۸۰۰۰ نوزاد در نتیجه این ویروس متحمل معلولیتهایی میشوند. این ویروس میتواند منجر به مرگ یا نقایض مادرزادی بی شماری مثل کوری، کری، تشنج، کم خونی و اختلالات عصبی گردد. درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد.CMV در نتیجه تماس با خون یا سایر مایعات بدن، و اغلب در اماکن مراقبت از بچه، منتقل میشود. توجه دقیق به موضوع بهداشت در این جور مکانها برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری از اهمیت قابل ملاحظهای برخوردار است. عفونت CMV خطر نقص شنوایی را در نوزادان افزایش میدهد.
ویروس پاپیلوهای انسانی
ویروس پاپیلومای انسانی (HVP)، زگیلهایی بر روی پوست یا گردن رحم ایجاد میکند. زگیلهایی که بر روی اعضاء تناسلی پدیدار میشوند را اصطلاحا زگیلهای مقاربتی مینامند. این زگیلها بسیار عفونی و واگیردار، قابل انتقال از راه تماس جنسی و گهگاه دردناک بوده، و معمولا در خلال حاملگی رشد سریعتری دارند.درمان، اغلب در دوران بارداری موثر نیست. گاهی اوقات، زگیلها آن قدر بزرگ هستند که در عبور بچه از کانال زایمانی تداخل ایجاد کرده و پزشک را ناگزیر به انجام عمل سزارین میکنند.
ایدز
زن حامله میتواند از طریق تماس جنسی با یک مرد مبتلا، تزریق مواد مخدر با سر سوزن آلوده، باروری مصنوعی با منی حاوی ویروس HIV یا از طریق انتقال خون، با ویروس HIV که مولد ایدز است، آلوده شود. به دلیل بهبود روشهای غربالگری، ابتلا به ویروس HIV از راه انتقال خون در حال حاضر پدیده نادری است.اگر آلوده به ویروس HIV بوده یا به ایدز مبتلا هستید، احتمال انتقال این بیماری به جنین وجود دارد. انتقال مادر به جنین به میزان ۲۰ الی ۲۵ درصد اتفاق میافتد، لیکن چنانچه مادر حین بارداری درمان مناسبی دریافت کند، امکان کاهش این انتقال به ۸ درصد هم وجود دارد.
