سی-پی-آر یا احیاء قلب و ریه امکان نجات جان انسانها را در شرایط اورژانسی مختلف فراهم میسازد. برخی از شایعترین موقعیتهایی که در آن نیاز به کمک تنفسی و ماساژ قفسه سینه میباشد، عبارتند از: حمله قلبی، حمله شدید اسم، خفگی با دود، مسمومیت با مونوکسید کربن، غرق شدگی و برق گرفتگی.
حمله قلبی
حمله یا سکته قلبی زمانی رخ میدهد که یک یا چند تا از شریانهای کرونر که کار خون رسانی به عضله قلب را بر عهده دارند دچار انسداد بشوند. بخشی از قلب که از دریافت خون و به تبع آن اکسیژن، محروم میماند، به تدریج میمیرد. گاهی قبل از وقوع حمله قلبی، فرد دچار آنژین یا درد قفسه سینه حین یا بعد از فعالیت جسمانی یا حتی در هنگام استراحت بوده است. در مواردی هم، حمله قلبی در غیاب هر گونه درد هشدار دهندهای رخ میدهد.حمله قلبی از فوریتهای پزشکی است. اگر فکر میکنید دچار حمله قلبی شدهاید:
- فورا تقاضای کمک کنید. به اورژانس زنگ بزنید یا از کسی بخواهید شما را تا نزدیکترین مرکز اورژانس برساند. هرگز خودتان پشت فرمان اتومبیل ننشینید تاخیر در مراقبتهای پزشکی، اشتباهی است که سالیانه به قیمت جان هزاران نفر تمام میشود.
- هنگامی که منتظر رسیدن کمک اورژانسی هستید یا در حال رانندگی به سمت مرکز اورژانس میباشید، یک عدد قرص آسپیرین را جویده و فرو دهید. آسپیرین به پیشگیری از تشکیل لخته بیشتر در شریانهای قلبی کمک میکند. جویدن قرص پیش از فرو دادن به جذب و عملکرد سریعتر آن منجر میشود.
اگر همراه فردی هستید که دچار حمله قلبی شده و تنفسش ناگهان قطع شد عملیات سی-پی-آر را آغاز کنید.
حمله شدید آسم بیماران آسمی ممکن است به صورت موردی یا حتی مکررا دچار حمله آسم شوند. اغلب، داروی آسمی، تنها چیزی است که برای رفع علائم حمله آسم مورد نیاز است.البته ممکن است گهگاه، حملات جدیتر یا حتی مرگباری هم اتفاق بیفتد. علایم و نشانههای یک حمله شدید آسم ممکن است شامل: تنگی نفس شدید، کبودی صورت و لبها، اضطراب شدید، نبض تند و تعریق بیش از حد باشند.وقتی یک حمله شدید آسم رخ میدهد:
- خاطر جمع شوید که این مسئله از فوریتهای خفگی نباشد. افراد مبتلا به آسم، مثل همه ما، ممکن است در اثر غذا یا یک شیء خارجی دچار انسداد راه هوایی شوند.
- خونسردی خود را حفظ کنید.
- با اورژانس تماس گرفته و تقاضای کمک کنید یا فرد را به نزدیکترین مرکز اورژانس منتقل نمایید.
- اگر فرد آسمی، بیهوش شد بلافاصله سی-پی-آر (احیاء قلب و ریه) را آغاز کنید.
خفگی با دود
آتش باعث ایجاد دود میشود که ممکن است حاوی مواد سمی باشد. پلاستیک، پارچه مصنوعی، چوب، مواد شیمیایی و سایر مواد قابل اشتعال در صورت سوختن میتوانند از خود مونوکسید کربن، سیانید و دیگر بخارهای سمی تولید کنند. استنشاق دود این مواد میتواند باعث مشکلات تنفسی و آسیب راههای هوایی و ریههای شما گردد.نشانههای کلیدی خفگی با دود عبارتند از: قرمزی و سوزش چشمها و مشکل تنفسی مانند بریده بریده نفس کشیدن. هر نوع علامتی از مشکل تنفسی-حتی اگر سرفه باشد-باید بیدرنگ تحت مداوا قرار گیرد، زیرا به طور معمول این مشکل رو به وخامت خواهد گذاشت. برای درمان خفگی ناشی از دود:
- بیمار را به یک محیط عاری از دود، که به اندازه کافی دور از آتش یا منبع دود باشد، منتقل کنید.
- وقتی بیمار را از شر دود خلاص کردید، وضعیت تنفسی او را مورد ارزیابی قرار دهید. اگر نفس نمیکشد، سی-پی-آر را شروع کنید.
- اگر بیمار نفس میکشد، لباسهای تنگ او را باز کنید و تا حد امکان او را در وضعیت راحتتری قرار دهید. از اورژانس تقاضای کمک کنید-حتی اگر به نظر میرسد بیمار بهتر شده است.
- در صورت نیاز، درمان شوک را بر روی فرد پیاده کنید (به صفحات بعدی مراجعه شود).
تهویه مفرط (تنفس سریع)
ترس یا حملات دهشت میتوانند باعث تنفس سریع-نفس نفس زدن که حاصل نفس کشیدنهای خیلی زیاد یا خیلی عمیق میباشد-بشوند. اگرچه هوای زیادی وارد ریههای شما میشود، اما همچنان احساس کمبود اکسیژن و نفس تنگی میکنید. تنفس سریع میتواند باعث مور مور شدن و جمع شدگی یا اسپاسم دستها شود، یعنی انگشت شست و انگشت کوچک (پنجمی) به هم نزدیک میشوند در حالی که سه انگشت وسط از هم فاصله گرفته و در وضعیت کشیده قرار میگیرند. پاهای شما هم دچار اسپاسم مشابهی میشوند. سایر نشانهها عبارتند از: سبکی سر و مور مور شدن دور دهان، این نشانهها، در اثر دفع مقادیر زیاد گاز مونوکسید کربن از ریههای شماست، که باعث نوعی عدم تعادل شیمیایی در بدن میشود. درمان تنفس سریع شامل: دلگرمی دادن به فرد است؛ به او بگویید همه چیز روبراه است و او را ترغیب کنید طبیعیتر و آرامتر نفس بکشد. گاهی اوقات، نفس کشیدن در یک کیسه کاغذی کوچک کمک شایانی به فرد میکند. زیرا با این کار، یعنی تنفس مجدد هوای خارج شده از ریهها، سطح دی اکسید کربن خون فرد به حد طبیعی خود باز میگردد. باد و خالی شدن پاکت، نشانه صحت انجام این مانور است. اگر شخص مورد نظر، قبلا سابقه چنین مسئلهای را نداشته است، بایستی برای حصول اطمینان از بی خطر بودن جنین حادثهای که شبیه یک حمله دهشت است به پزشک مراجعه کنید. |
مسمومیت با مونوکسید کربنیکی از فرآوردههای جانبی آتش، مونوکسید کربن است. در صورت استنشاق، مونوکسید کربن جای اکسیژن را در جریان خون گرفته و اکسیژن رسانی به سلولهای بدن را کاهش میدهد. علایم و نشانههای معمول مسمومیت با مونوکسید کربن عبارتند از: سردرد، تهوع، استفراغ و گیجی و منگی، تشنج و مرگ هم در سطوح بالای مونوکسید کربن در جریان خون ممکن است روی دهند.بخاریها یا کورهها و اجاقهای الوار سوز یا زغال سوز که راه خروجی درست و حسابی ندارند، از جمله مواردی هستند که میتوانند منجر به تجمع گاز مونوکسید کربن در منزل شوند. برای برخورد صحیح با مسمومیت مونوکسید کربن:
- اگر شب هنگام با سردرد از خواب بیدار شدید-به خصوص اگر عضو دیگری از خانواده هم از سردرد شکایت دارد یا از خواب بیدار نمیشود-همه اعضا خانواده را فورا از ساختمان خارج کنید. به خانه همسایه بروید و با اورژانس تماس گرفته، تقاضای کمک کنید.
- اگر در کنار فردی هستید که در معرض گاز مونوکسید کربن بوده، ببینید نفس میکشد یا نه، و اگر نفس نمیکشد، سی-پی-آر را آغاز کنید.
- اگر فرد، نفس میکشد، لباسهای تنگ او را شل کرده یا از تنش درآورید و تا حد امکان او را در وضعیت راحت و آرام قرار دهید. اکنون با اورژانس تماس بگیرید-حتی اگر فرد مورد نظر حالش بهتر شده باشد، بهتر است چنین فردی در اسرع وقت، برای مدتی زیر اکسیژن پر جریان (۱۰۰ درصد) قرار گیرد.
- در صورت نیاز، درمان شوک را آغاز کنید.
غرق شدگی
اگر شخصی دارد دست و پا میزند یا به زیر آب رفت و شما این قدرت بدنی و تبحر را در خود میبینید که بتوانید او را نجات دهید، فورا این کار را انجام دهید. اگر شناگر نیستید، یا مطمئن نیستید بتوانید به تنهایی شخص را نجات دهید از دیگران کمک بگیرید.در برخورد با فردی که تازه از غرق شدن نجات یافته:
- وقتی فرد را نجات دادید، چنانچه تنها هستید به اورژانس تلفن بزنید. سپس کار سی-پی-آر را آغاز کنید. اما اگر تنها نیستید، فردی را برای کمک اعزام کنید و خودتان هم در اولین فرصت تنفس دهان به دهان را آغاز کنید. این یعنی فرآیند نفس دادن را هنگامی که به سمت کم عمق آب میرسید حتی بیش از قرار دادن غریق بر روی ساحل شروع کنید.
- در تلاش برای بیرون دادن آب از ریههای فرد، وقت را تلف نکنید. نفس دادن به غریق را بلافاصله شروع کنید. هوا هنوز هم علیرغم وجود آب، قادر به رسیدن به ریهها میباشد و در بیشتر اوقات، مقدار این آب اندک است یا اصلا آبی وارد ریهها نشده است.
- راه هوایی را باز کرده و دو نفس سریع به او بدهید، در همان حالی که او را به سمت قایق یا ساحل میبرید، هر چند ثانیه به نفس دادن ادامه دهید.
- غرق شدگی میتواند عوارض متعددی را در پی داشته باشد، پس حتی اگر عملیات سی-پی-آر یا احیاء غریق موفقیتآمیز بود، باز از اورژانس کمک بگیرید.
برق گرفتگی
اکثر افراد، هر از گاهی دچار برق گرفتگی یا شوک الکتریکی ضعیف میشوند. چنین شوکهایی معمولا بیش از آنکه خطرناک باشند، تکان دهندهاند، زیرا یک واکنش عصبی، تقریبا به شکل آتی شما را دورتر از منبع الکتریسیته پرت میکند. هر چند، در برخی از موقعیتها، حتی مقادیر اندک الکتریسیته (برق) هم میتواند مرگ بار باشد.
شکل ۱۲٫ برای کشیدن یا هل دادن شخص برق گرفته، دورتر از منبع الکتریسیته، از یک وسیله نارسا استفاده کنید-مثل، دسته جاروی چوبی یا فایبرگلاس. در برخورد با برق گرفتگی:
- فرد را از منبع برق دور کنید. اگر متوجه شدید فردی دچار برق گرفتگی شده است، نگاه کنید، اما به او دست نزنید. این شخص ممکن است هنوز در تماس با برق باشد. دست زدن به شخص برق گرفته میتواند شما را هم دچار شوک کند. در صورت امکان، دستگاه یا کنتور برق را خاموش کنید.
- چنانچه این کار ممکن نیست، منبع الکتریسیته را از فرد دور کنید. با استفاده از یک شیء خشک و نارسانا، مثل پلاستیک، لاستیک (کائوچو)، فایبرگلاس، چوب (مثلا، دسته جارو) یا مقوا، این کار را انجام دهید و از اشیاء فلزی استفاده نکنید.
- هنگامی که دیگر خطری از نظر جریان برق، فرد را تهدید نمیکند. وضعیت تنفسی او را چک کنید. اگر نفس نمیکشد، یا نفسهایش ضعیف و سطحی است به اورژانس زنگ بزنید و تا رسیدن کمک، سی-پی-آر را آغاز کنید.
- اگر شخص مورد نظر غش کرده، رنگش پریده، یا دچار علایم دیگری از شوک شده است، او را روی زمین بگذارید به طوری که کمی پایینتر از تنه قرار گیرد، و پاهایش را بالاتر نگه دارید.
- حتی اگر شخص برق گرفته، بی هوش نیست یا ضعیف و بی حال نشده، حتما به مرکز اورژانس مراجعه کنید تا مطمئن شوید در نتیجه این حادثه، آسیب داخلی به او وارد نشده است.
خونریزی شدید
وقتی صدمهای باعث خونریزی میشود، برای بند آوردن خونریزی باید اقداماتی را انجام دهید. اکثر صدمات، خونریزی مرگ باری را به دنبال ندارند، اما اگر مقادیر قابل توجهی خون از فرد برود، احتمال بروز شوک، بیهوشی و مرگ وجود دارد. مراقبتهای دقیق و صحیحی باید برای بند آوردن خون و همچنین اجتناب از عفونت کردن و سایر عوارض احتمالی، صورت گیرد. اطلاعاتی که در زیر ارایه میگردد، شرح و توضیحی است راجع به اقدامات اورژانسی صحیح برای دستیابی به این اهداف.
بند آوردن خونریزی شدید
برای بند آوردن خونریزی شدید: - شخص مجروح را روی زمین قرار دهید. در صورت امکان، سرش را کمی پایینتر از تنه قرار داده و پاهایش را بالا نگه دارید. هر دو وضعیت با افزایش جریان خون مغز، احتمال غش کردن یا از حال رفتن فرد را کاهش میدهند. در صورت امکان، محل خونریزی را بالا بگیرید. مثلا، دست جراحت دیده را بالاتر از قلب نگاه دارید. این کار، جریان خون به زخم را کاهش میدهد زیرا قلب مجبور است در خلاف جهت نیروی جاذبه، خون را پمپ کند.
توصیه هایی برای پیشگیری
برای پیشگیری از مسمومیت با مونوکسید کربن، دستگاههای ردیاب مونوکسید کربن در منزل نصب کنید. این ردیابها، چنانچه سطح مونوکسید کربن در منزل یا هر ساختمان از حد مجاز فراتر رود، آژیر میکشند روی جعبه ردیاب به کد UL 2034 دقت کنید. این کد نشان میدهد. ردیاب خریداری شده دارای استانداردی است که بر مبنای آن، دستگاه پیش از پیدایش نشانههای مسمومیت در یک فرد بزرگسال طبیعی و سالم، آژیر خواهد کشید. |
انواع خونریزی
هنگام کمک به فردی که دچار خونریزی شده، تشخیص نوع خونریزی، اغلب کمک شایانی میکند زیرا درمان خونریزیهای مختلف با هم فرق میکنند. خونریزیها را به سه نوع عمده تقسیم میکنند:خونریزی مویرگی
مویرگها بیشترین و ریزترین عروق خونی بدن هستند. وقتی یک برش جزئی یا خراش پوستی، برخی از مویرگها را پاره میکند، خونریزی معمولا، کند و ناچیز است. سیستم انعقادی بدن، به شکل طبیعی، خونریزی را در عرض چند دقیقه متوقف میسازد.خونریزی وریدی
بریدگیهای عمیقتر، معمولا باعث پارگی وریدها میشوند و منجر به تراوش خونی میگردند که به سمت قلب در حرکت است. این خون، از آنجایی که اکسیژن خود را به بافتها تحویل داده است، قرمز تیره به نظر میرسد. جریان مداوم اما نسبتا کندی دارد. با اعمال فشار مستقیم بر روی زخم، معمولا جریان خون متوقف میشود.خونریزی شریانی
نادرترین و در عین حال جدیترین نوع خونریزی، در اثر آسیب به شریان رخ میدهد. خون ریخته شده، قرمز روشن است و اغلب با هر انقباض قلب، جریان خون شریانی هم دچار فوران میشود. چنانچه یکی از شریانهای اصلی بدن پاره شود و سریعا در جهت قطع خونریزی اقدام نشود، احتمال مرگ فرد به فاصله چند دقیقه پس از خونریزی وجود دارد. اما در اکثر موارد، فشار محکم و مستقیم بر روی زخم، باعث متوقف شدن خونریزی میگردد. |
- هر گونه بافت مرده یا آشغال قابل رویت را از روی زخم پاک کنید. اشیاء فرو رفته در بدن بیمار را در نیاورید. در این مرحله سعی در کاوش یا تمیز کردن زخم نکنید. فقط خونریزی را متوقف کنید.
- با یک بانداژ استریل، پارچه تمیز، یا حتی یک تکه از لباس فشار مستقیمی بر زخم اعمال کنید. اگر چیز دیگری دم دست نبود، با دست خودتان بر زخم فشار وارد آورید.
- آنقدر فشار دهید، تا خونریزی بند آید. وقتی خونریزی متوقف شد، زخم را بسته و با نوار چسب محکم کنید. اگر هیچ چیز دم دست نیست، یک تکه تمیز لباس را مورد استفاده قرار دهید.
- اگر خونریزی ادامه دارد و از لای گاز یا پارچهای که زخم را با آن پوشاندهاید نست میکند، بانداژ را بر ندارید. بلکه روی آن پارچه یا گاز بیشتری بگذارید.
- اگر خونریزی با فشار مستقیم بند نمیآید، بهتر است. روی شریان اصلی که به ناحیه زخم شده خون رسانی میکند فشار وارد کنید. مثلا، در صورتی که زخم روی دست یا ساعد است، شریان اصلی بازو را به استخوان فشار دهید. انگشتان خود را روی شریان ثابت و بی حرکت قرار دهید و با دست دیگر همچنان بر زخم فشار وارد آورید.
- وقتی خونریزی متوقف شد، ناحیه جراحت دیده را بی حرکت نگاه دارید، بانداژ را باز نکنید و از اورژانس تقاضای کمک کنید، یا شخص مجروح را در اسرع وقت، به نزدیکترین مرکز اورژانس برسانید.
خونریزی از یک زخم باز
خونریزی از سطح بدن میتواند بسیار جزئی باشد، مثل خراش سوزن یا وسیع باشد، مثل برش عمیقی که طی آن یکی شریانها پاره میشود. همه زخمها نیاز به مراقبت و درمان صحیح دارند. مراقبت ناکافی میتواند، عفونت جدی زخم را به دنبال داشته باشد. یک اقدام احتیاطی بسیار مهم برای پیشگیری از عفونت آن است که واکسن یادآور کزاز را همیشه سر موعد بزنید.
بریدگیها
اگر دچار بریدگی مختصری شدهاید که خونریزی چندانی ندارد، محل بریدگی را کاملا با آب و کمی صابون بشویید. برای جلوگیری از عفونت زخم کمی پماد آنتی بیوتیک روی آن بمالید و پانسمان کنید تا تمیز بماند.چنانچه بریدگی جدیتر است-یعنی، خونریزی در عرض چند دقیقه خود به خود متوقف نمیشود یا بریدگی عمیق، بزرگ یا دارای لبههای ناهموار و زخمتی میباشد-با پزشک خود مشورت کنید. اما ابتدا با اعمال فشار مستقیم بر زخم، به وسیله یک گاز استریل یا پارچه تمیز خونریزی را بند بیاورید. آنقدر پارچه یا گاز را روی زخم نگه داشته و فشار دهید تا خونریزی متوقف شود.
خون مردگی
خون مردگی (کوفتگی)، معمولا ناشی از ضربه یا زمین خوردن است. خونریزی زیر پوستی باعث تجمع خون (هماتوم) در این ناحیه میگردد. برای کاهش ناراحتی و درد، ناحیه آسیب دیده را بالا نگه داشته و هر چند ساعت یکبار روی آن به مدت ۲۰ دقیقه کیسه یخ یا آب سرد بگذارید و این کار را روزی چند بار برای ۱ الی ۲ روز ادامه دهید.
سوراخ شدگی
با گذاشتن روی یک میخ، رایجترین اتفاقی است که باعث سوراخ شدگی میشود. چنین زخمی معمولا خونریزی زیادی به دنبال ندارد. در حقیقت، اغلب خون مختصری جاری میگردد و به نظر میرسد زخم تقریبا به شکل آنی بسته میشود. اما این موضوع بدان معنا نیست که درمان لازم نمیباشد.زخمهای سوراخ، به دلیل احتمال عفونت، بسیار خطرناک هستند. شیئی که باعث زخم شده، به ویژه اگر خاک آلود باشد، ممکن است ناقل اسپورهای باکتری کزاز یا سایر باکتریها باشد. این مسئله میتواند منجر به عفونت شدید و خطرناکی گردد. اگر اشیاء نوک تیز از راه کفش وارد شوند، این نوع زخمها، بیش از هر نوع زخم دیگری در معرض خطر عفونت جدی هستند.اگر در پی فرو رفتن یک شیء نوک تیز در بدنتان زخمی سوراخ ایجاد شده، خونریزی را متوقف کنید، و در صورت نیاز، بر روی سوراخ یک گاز استریل یا پارچه تمیز گذاشته و آن را فشار دهید. سپس برای پیشگیری از عفونت با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز اورژانس بروید. اگر خونریزی جزئی است، برخی از پزشکان توصیه میکنند بگذارید مدتی کوتاه از زخم خون بیاید تا به قول معروف، زخم شسته شود. اما معلوم نیست که این کار خطر عفونت را کاهش دهد.
آسیبهای بافت نرم
در آسیبهای وارده بر بافت نرم، پوست، همین طور نسوج زیر آن مثل عضله، ساختارهای نگهدارنده آن و عروق خونی صدمه میبینند. چنین آسیبهایی ممکن است هنگام تصادف، در اثر بریدگی ناجور، هنگام جدا شدن پوست از نسوج زیرین یا وقتی پوست به شدت پاره میشود، رخ دهند. آسیبهای بافت نرم نیاز به مراقبتهای پزشکی ویژهای دارد. برای بند آمدن خونریزی فشار مستقیمی بر زخم وارد آورده و فورا از اورژانس تقاضای کمک کنید.
زخمهای شکم
به دلیل احتمال آسیب رسیدن به اعضاء داخلی، هر گونه زخمی که دیواره شکم را سوراخ کند، آسیبی بالقوه خطرناک قلمداد میشود. اگر شما یا فردی که همراه شماست دچار چنین زخمی بر روی شکم شدید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.قبل از حرکت دادن فردی که از ناحیه شکم زخمی شده، او را به پشت بخوابانید. اگر هیچ یک از اعضاء داخلی از سوراخ زخم بیرون نزده. با استفاده از یک گاز استریل یا پارچه تمیز بر روی زخم فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود. وقتی خونریزی متوقف شد، ناحیه آسیب دیده را باندپیچی کنید. اگر اعضاء داخلی جا به جا شدهاند، هرگز سعی نکنید آنها را به جای اول بازگردانید. فقط محل آسیب را به کمک پارچه یا گاز بپوشانید.
نقاط فشار بر شریان برای بند آوردن خونریزی، به کمک گاز استریل یا پارچه تمیز، فشار مستقیمی بر زخم وارد کنید.چنانچه با وجود اعمال فشار مستقیم بر زخم، خونریزی همچنان ادامه دارد، ضمن ادامه دادن این فشار مضاعفی را بر نزدیکترین شریان اصلی بین قلب و ناحیه آسیب دیده وارد کنید.
واکسیناسیون کزاز
یک بریدگی، له شدگی، گاز گرفتگی یا هر زخمی، حتی اگر جزئی باشد، میتواند منجر به کزاز گردد، که چند روز یا حتی چند هفته بعد از ایجاد زخم ظاهر میشود. کزاز، که گاهی به آن تتانوس یا قفل شدن فک هم میگویند، باعث سفتی عضلات فک و سایر عضلات بدن میگردد. دیگر نشانههای آن ممکن است شامل: تشنج و مشکلات تنفسی باشند. این بیماری، در مواردی فرد را به کام مرگ فرو میبرد.میکروب کزاز معمولا در خاک یافت میشود اما ممکن است در هر جای دیگری هم باشد. اگر اسپور آنها وارد زخم شده و در شرایط عاری از اکسیژن قرار گیرند، تکثیر پیدا کرده و سنی تولید میکنند که عملکرد اعصاب کنترل کننده عضلات را مختل میسازد. برای اطلاعات بیشتر در مورد کزاز به فصل ۲۰ مراجعه شود.واکسیناسیون کزاز برای همه الزامی و مهم است. واکسن کزاز، در بچه معمولا به شکل یک واکسن تلفیقی یا سه گانه دیفتری-کزاز-سیاه سرفه (DTaP) زده میشود. بزرگسالان معمولا هر ۱۰ سال یکبار نیاز به دوز یادآور با تقویت کننده کزاز دارند. در مواردی که دچار یک زخم عمیق یا کثیف شدهاید و از تاریخ تزریق آخرین دوز واکسن نیز بیش از ۵ سال میگذرد، میتوان تزریق یک دوز دیگر از این واکسن را مد نظر قرار داد. دوز یادآور را باید در اسرع وقت پس از آسیب، تزریق کرد.اگر قبلا واکسیناسیون کزاز را انجام ندادهاید، پزشک برای شما ایمونوگلوبولین کزاز (تتابولین) تجویز خواهد کرد. این آمپول یک مصونیت فوری علیه این بیماری در شما ایجاد میکند که البته فقط برای چند هفته دوام میآورد. آنتی بیوتیکهای مختلفی برای نابودی باکتری کزاز در دسترس است، اما بهترین اقدام پیشگیرانه، مراقبت صحیح از زخم و تزریق دوز یادآور واکسن یا آمپول ایمونوگلبولین کزاز میباشد. |
خونریزی از روزنه های بدن
خونریزی از منافذ یا روزنههای بدن میتواند ناشی از یک آسیب یا بیماری داخل باشد. خونریزی داخلی ممکن است در اثر آسیبهای به ظاهر سطحی ایجاد شود. مثلا، وارد آمدن یک ضربه به سرکه منجر به خونریزی ناچیزی از پوست یا زیر پوست میشود، ممکن است خونریزی داخلی بسیار خطرناکتری را در پی داشته باشد. در برخی مواد، آسیب داخلی ممکن است تظاهر خارجی مثل خونریزی نداشته باشد. در مواردی هم، شخص آسیب دیده ممکن است خون استفراغ کند یا از دهان و بینیاش خون جاری شود.اگر فردی دچار آسیبهایی مثل زمین خوردن (سقوط از ارتفاع) یا تصادف اتومبیل یا ضرب و شتم شده، احتمال خونریزی داخلی در او وجود دارد.
استفراغ خونی
استفراغ خونی ممکن است حاصل آسیب یا بیماری حلق، مری، معده یا بخش ابتدایی روده باریک (دوازدهه) باشد.در چنین مواقعی فورا به اورژانس زنگ بزنید. در مدتی که منتظر رسیدن کمک هستید، در صورت امکان، شخص مورد نظر را روی زمین خوابانده و پاهای او را بالا نگه دارید. بیمار نباید چیزی بخورد یا بنوشد-حتی اگر از تشنگی شکایت دارد. غذا یا مایعات میتوانند، اوضاع را وخیمتر سازند.
سرفه های خونی
وقتی شخصی همراه سرفه، خون بالا میآورد، منشاء خون معمولا ریهها یا نای میباشد. این خون به طور معمول کف آلود و به رنگ قرمز روشن است.برخی از علل احتمالی سرفه یا خلط خونی عبارتند از: عفونت برونش (نایژه) یا ریه، لخته خون در ریه، آسیب غیرنافذ به قفسه سینه یا سرطان ریه.
تشخیص خونریزی داخلی
هنگامی که فرد صدمه ای می بیند، ممکن است بلافاصله نتوان تشخیص داد که وی دچار خونریزی داخلی شده است یانه. در صورت مشاهده هر یک از علایم یا نشانه های زیر احتمال خونریزی داخلی را در نظر بگیرید.
- خونریزی از گوش، بینی، مقعد یا مهبل
- استفراغ یا سرفه خونی
- خون مردگی در گردن، قفسه سینه یا شکم
- زخم هایی که جمجمه، قفسه سینه یا شکم را سوراخ کرده اند.
- درد لمسی شکم، احتمالاً همراه با سفتی یا انقباض عضلات شکم
- شکستگی ها
خونریزی داخلی ممکن است با شوک همراه باشد. چنانچه حجم خون بدن کاهش پیدا کند، شخص دچار ضعف، دلواپسی و عطش می شود. به علاوه، پوست حرارت خود را ممکن است از دست بدهد. سایر علائم و نشانه های شوک ناشی از خونریزی داخلی عبارتند از: تنفس تند و سطحی (کم عمق)، نبض سریع و ضعیف، لرزیدن و بی قراری. در صورتی که فرد بایستد یا حتی در وضعیت نشسته ممکن است از حال برود و غش کند، اما چنانچه خوابانده شود، خیلی زود به حالت طبیعى باز می گردد. بالابردن پاهای بیمار هم به این قضیه کمک می کند.اگر مشکوک به خونریزی داخلی هستید، فورا از اورژانس تقاضای کمک کنید. سعی کنید بیمار را بی حرکت نگه دارید و دگمه های لباسش را در ناحیه گردن و قفسه سینه باز کنید. در صورتی که خونریزی داخلی در یکی از اندام ها باشد، خونریزی را با اعمال فشار مستقیم بر ناحیه آسیب دیده یا فشردن شریان اصلی بین قلب و ناحیه شکسته یا دچار خون مردگی، متوقف سازید.چنانچه میزان خون دفع شده با سرفه، بسیار زیاد است از اورژانس تقاضای کمک کنید. در مدت زمانی که منتظر رسیدن کمک هستید، سر مریض را کمی بالاتر نگه داشته و چند بالش زیر آن بگذارید. دگمه های پیراهن بیمار را در نزدیکی گردن و قفسه سینه باز کنید. اگر مریض از تشنگی شکایت دارد، میتوانید مقادیر کمی یخ خرد شده به او بدهید.
خونریزی از مقعد
خونریزی از مقعد ممکن است، علل مختلفی داشته باشد. بواسیر می تواند باعت ظهور خون قرمز روشن در لگن دستشویی یا کاغذ توالت شود. مدفوع سیاه و قیری رنگ، مدفوع آلبالویی رنگ یا رگه هایی از خون قرمز روشن در مدفوع حکایت از خونریزی در قسمت های فوقانی دستگاه گوارش دارند. اگر بدون علت مشخصی دچار خونریزی مقعد شدید، به دپزشک مراجعه کنید و اگر میزان این خونریزی متوسط تا شدید است، از اورژانس کمک بگیرید.
خونریزی از مهبل
خونریزی از واژن یا مهبل، بخشی طبیعی از فرایند قاعدگی در زنان است. امّا خونریزی از واژن ممکن است علامت طیف وسیعی از مشکلات زنان و سایر بیماری نیز باشد، چنانچه دچار هرگونه خونریزی غیرمنتظره از واژن شدید به پزشک مراجعه کنید. و اگر در خلال حاملگی متوجه خونریزی واژن شدید، بلافاصله نزد پزشک بروید.
خون در ادرار
ادرار خونی می تواند، پدیده هراس انگیزی باشد، زیرا این گونه به نظر می آید که شما دارید خون خالص دفع می کنید. در واقع مقادیر نسبتاً اندک خون قرمز روشن در لگن توالت ممکن است رنگ کلی ادرار موجود در لگن را خونین کند، امّا به احتمال قوی مقدار خون دفع شده از شما نسبتاً ناچیز بوده است. برای تعیین علت این خون، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
خون دماغ
خون دماغ پدیده شایعی است که معمولاً به صورت خونریزی ناگهانی از یک سوراخ بینی مشاهده می شود. ممکن است در اثر صدمه به بینی، تنفس هوای خشک، حساسیت، یا بدون دلیل مشخصی روی دهد. اکثر خون دماغ ها از تیغه بینی نشات می گیرند، یعنی غضروفی که حفره های بینی را از هم جدا میسازد و سطح آن را عروق خونی شکنندهای پوشانده است. این نوع خون دماغ معمولاً جدی نیست و به راحتی بند می آید. در برخی از افراد، ممکن است خون دماغ از قسمتهای خلفی بینی نشات بگیرد که شیوع کمتری داشته و البته به راحتی هم بند نمی آید. برای بند آوردن خون دماغ:
- بنشینید یا بایستید وضعیت ایستاده، باعث کاهش جریان خون به وریدهای بینی می شود. سرتان را عقب نبرید یا چیزی داخل بینی فرو نکنید.
- با انگشت شست و سبابه بینی خود را بگیرید و با دهان نفس بکشید. ۵ الی ۱۰ دقیقه در این وضعیت بمانید. با این کار باید خون دماغ بند آید.
- اگر خون دماغ بند آمد، لزومی نیست به پزشک مراجعه کنید. اما اگر کنترل خونریزی مشکل است، حتما از اورژانس تقاضای کمک کنید.