امروز پنج شنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳

واکسیناسیون نوزادان

بسیاری از بیماریهای کاملاً شناخته شده دوران کودکی – آبله مرغان، سرخک، اوریون – امراض  شدیداً عفونی هستند که قادرند به سهولت از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. خوشبختانه بسیاری از آنها از طریق واکسیناسیون قابل پیشگری هستند. برای اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری‌های زیر به فصل ۲۰ یعنی "بیماری‌های عفونی" مراجعه کنید. 

آبله مرغان (واریسلا)

آبله مرغان یکی بیماری شایع در دوران کودکی است. این بیماری قادر است حتی بزرگسالانی را که واکسینه نشده‌اند مبتلا کند. موارد مرگ‌ومیر کودکان در ایالات متحده در اثر این بیماری بیش از سایر بیماریهای قابل پیشگیری با واکسن است.انتقال ویروس آبله مرغان از طریق قطرات تنفسی یا تماس مستقیم با مایع داخل تاول است. ضمن اینکه این تاول‌ها مهم‌ترین وجه مشخصه بیماری‌اند. بثورات ابتدا به صورت دانه‌های سطحی بر روی صورت، سینه، پشت و سایر نواحی بدن ظاهر می‌شوند، سپس مایع شفافی درون آنها جمع میشود و در نهایت این تاول‌ها پاره شده و جوش‌ها دلمه می‌بندند.   

جدول واکسیناسیون یک کودک سالم

جدول زیر واکسن‌های روتین پیشنهادی در دوران کودکی را در بر می‌گیرد. با ظهور واکسن‌های جدید راه کارهای واکسیناسیون کودکان هم اغلب به طور نسبی تغییر می‌کند و توصیه‌های مربوط به زمان بندی و دوزاژ آنها مورد بازنگری قرار گرفته و واکسن‌های تلفیقی بیشتری ساخته می‌شوند. آخرین راه کارها را نزد متخصصین امور بهداشتی خواهید یافت. شرکت‌های بیمه معمولاً قسمت عمده هزینه واکسیناسیون را تأمین می‌کنند. و یک برنامه ملی موسوم به طرح واکسیناسیون کودکان، واکسن‌ها را به طور رایگان در اختیار کودکانی که تحت پوشش بیمه نیستند و سایر گروه‌های خاص کودکان قرار می‌دهد. در این زمینه با پزشک خود مشور کنید.کودکانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B فعال به دنیا آمده‌اند یا وضعیت مادرشان از نظر ابتلا به هپاتیت B مشخص نیست. بایستی اولین دوز واکسن را در طول ۱۲ ساعت بعد از تولد دریافت کنند. اطفالی که مادرشان هپاتیت B فعال ندارد اولین دوز واکسن را باید تا دوماهگی دریافت کنند.۲. برای برخی از گروه‌های پرخطر علاوه بر واکسن از پلی ساکارید پنوموکوکی (۲۳-PPV) واکسن کنژوگه پنوموکوکی (PCV-7) هم استفاده میشود.۳. زدن واکسن هپاتیت A در برخی مناطق ویژه و برای برخی گروه‌های پرخطر توصیه میشود.۴. واکسن فلو (انفلوآنزا) در کودکان ۶ ماهه و بزرگتر دارای چند فاکتور خطر از جمله: آسم، بیماری قلبی بیماری سلولی داسی شکلی و دیابت – توصیه میشود. تزریق این واکسن به کودکان سالم ۶ تا ۲۳ ماهه و سایر کودکان خواهان کسب ایمنی پیشنهاد میشود.

توصیه

کودکان باید یک دوز از واکسن آبله مرغان را بین ۱۲ ماهگی تا ۱۸ ماهگی یا در صورت عدم ابتلا به این بیماری در هر سنی بعد از ۱۸ ماهگی دریافت کنند. افرادی که تا سن ۱۳ سالگی یا بعد از آن این واکسن را نزده‌اند باید دو دوز واکسن به فاصله ۴ تا ۸ هفته بزنند. 

دیفتری

دیفتری نوعی عفونت باکتریال است که از طریق قطرات تنفسی از شخصی به شخص دیگر منتقل میشود. این بیماری پرده ضخیمی (غشاء) در پشت حلق ایجاد می‌کند و می‌تواند منجر به مشکلات شدید تنفسی، فلج، نارسایی قلبی و مرگ شود. این بیماری در ایالات متحده نادر است. 

توصیه

واکسن دیفتری معمولاً به همراه واکسن‌های کزاز و سیاه سرفه (واکسن ثلاث DTaP) تجویز میشود. واکسیناسیون باید از هنگامی که بچه دو ماده میشود آغاز گردد. یک کودک باید در ۶ سال اول حیات ۵ دوز از این واکسن را دریافت کند و سپس تجویز روزهای بوستر یا یادآور توکسوئید دیفتری – کزاز (Td) یا نوع بالغین هر ۱۰ سال و از سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی ادامه پیدا می‌کند. 

به حداقل رساندن آسیب ناشی از تزریق

اکثر کودکان از آمپول وحشت دارند. در اینجا به چند نکته برای کاستن از ترس و ناراحتی کودک اشاره می شود:
  • صادق و روراست باشید. کودکانی که از قبل می دانند قرار است آمپول بزنند عملکرد بهتری نسبت به کودکانی که از همه چیز بی خبرند، از خود نشان می دهند. روز مقرّر به کودکتان بگویید که قرار است سوزش مختصری مثل نیش یک زنبور کوچک احساس کند و این سوزش چند لحظه بیشتر طول نمی کشد، امّا در عوض او را از ابتلا به یک بیماری بد محافظت می کند.
  • هنگام تزریق واکسن، کودک خود را نگه دارید و با او صحبت کنید.
  • به فرزندتان یاد دهید تا هنگام واکسیناسیون ذهن خود را روی چیزهایی دیگری متمرکز سازد.
  • پس از تزریق ، به فرزند خود دلگرمی بدهید؛ واقعاً کار خوبی کردی.
 

سرخک آلمانی یا سرخجه (روبلّا)

سرخجه (روبلّا) ، از طریق هوا منتقل می شود و معمولاً عفونت خفیفی است که باعث پیدایش بثورات جلدی و تب خفیف می شود، اما چنانچه زنی در دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود، یا جنین را سقط می کند و یا نوزاد بانقص های مادرزادی شدیدی متولد خواهد شد. 

توصیه

معمولاً ، دو دوز از واکسن سه گانه سرخک – اوریون – سرخجه (MMR) تجویز می شود، اولی در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومی در سن ۴ تا ۶ سالگی، در صورتی که مطابق جدول عمل نشده باشد، دختران باید پیش از اولین پریود یک واکسن زنده تضعیف شده (ترقیق شده) دریافت کنند تا از خطر ابتلا به سرخجه در طول حاملگی در امان بمانند.واکسن های زنده ترقیق شده برای زنان حامله یا برخی افراد دچار نقص سیستم ایمنی در نتیجۀ بیماری هایی مثل ویروس HIV ، ایدز یا سرطان توصیه نمی شود. پس از دریافت این واکسن، زنان باید تا یک ماه از بارداری جلوگیری کنند. 

بیماری هموفیلوس انفلوآنزا تیپ b

بیماری هموفیلوس انفلوانزای تیپ b (Hib) عمدتاً یک بیماری مربوط به دوران کودکی است، امّا می تواند برخی از افراد بزرگسال را هم مبتلا کند. عامل آن نوع باکتری است که از طریق هوا و از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. چنانچه باکتری در بینی و حلق یک کودک باقی بماند به احتمال قوی کودک مریض نمی شود.امّا اگر به ریه ها یا جریان خون برسد، این عفونت ممکن است باعث مشکل جدی و احتمالاً مرگباری مثل پنومونی، تورم شدید حلق و درگیری خون، مفاصل، استخوان ها و غشاء اطراف قلب (پری کاردیت) گردد. 

توصیه

واکسن کنژوگه Hib به کودکان در سنین ۲، ۴ ، ۶ و ۱۲ تا ۱۵ ماهگی تزریق می شود. این واکسن معمولاً همزمان با سایر واکسن ها تجویز می شود. کودکان بالای ۵ سال معمولاً به واکسن Hib احتیاج ندارند . امّا برخی از کودکان بزرگ تر و افراد بالغ دارای شرایط خاص بهتر است این واکسن را بزنند. این افراد عبارتند از : مبتلایان به بیماری سلول داسی شکل ، ویروس HIV ، ایدز یا فاقد طحال و آنهایی که تحت عمل پیوند مغز استخوان یا درمان سرطان هستند. 

هپاتیت A

هپاتیت A نوعی بیماری کبدی است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود . این بیماری معمولاً از طریق خودن و نوشیدن غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک فردی منتقل می‌شود. 

توصیه

تحویز واکسن هپاتیت A که دارای ۲ دوز می باشد. در کودکان مقیم کشور، روستا یا جوامعی که میزان هپاتیت A در آنجا حداقل دو برابر متوسط ملّی است (معمولاً در کشورهای غربی) توصیه می شود. به علاوه ، در کودکان مقیم منطقه ای که میزان هپاتیت A در آنجا بیشتر از متوسط ملی است امّا به دو برابر نمی رسد، هم بهتر است واکسیناسیون مدنظر قرار گیرد. کودکان مبتلا به بیماری مزمن کبدی یا اختلال فاکتور انعقادی یا آنها که قصد سفر به منطقه ای با شیوع بالای هپاتیت A را دارند نیز باید واکسینه شوند.

هپاتیت B

ویروس هپاتیت B قادر به ایجاد نوعی بیماری کوتاه‌مدت (حاد) با مشخصه کاهش اشتها، اسهال، استفراغ، زردی و درد عضلانی، درد مفاصل و شکم می‌باشد. در موارد نادرتر می‌تواند منجر به آسیب درازمدت (مزمن) کیدی (سیروز) یا سرطانی کید شود.این ویروس از راه تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد مبتلا منتقل میشود. این مسئله می‌تواند در نتیجه تماسی جنسی غیربهداشتی، استفاده مشترک از سوزن هنگام تزریق مواد مخدر یا هنگام تولد در اثر انتقال ویروس از مادر مبتلا به بچه اتفاق بیفتد. امّا بیش از یک سوم افراد مبتلا به هپاتیت B در ایالات متحده از نحوه ابتلای خود اطلاعی ندارند. 

توصیه

واکسن هپاتیت B در سه دوز مجزا به کودکان ارایه میشود – هنگام تولد تا ۲ ماهگی، حداقل یک ماه بعد (در سن ۱ تا ۴ ماهگی) و بعد در سن ۶ تا ۱۸ ماهگی. واکسن هپاتیت B معمولاً همزمان با سایر واکسن‌ها تجویز می‌شود. 

سرخک (روبئولا)

سرخک (روبئولا)، عمدتاً یک بیماری دوران کودکی است، هر چند افراد بالغ هم نسبت به آن آسیب پذیرند. سرخک مسری ترین ویروس شناخته شده در انسان است. ویروس سرخک از راه قطرات تنفسی، مثلاً هنگام عطسه کردن منتقل میشود.علایم و نشانه‌های آن عبارتند از: تب، سرفه، عطسه، آبریزش، خارش و سوزش چشم و گلودرد. سرخک ممکن است منجر به عفونت گوشی، پنومونی، صرع، آسیب مغزی و مرگ شود. 

توصیه

واکسن زنده تضعیف شده سرخک به کودکان ۱۲ تا ۱۵ ماهه و معمولاً همراه با واکسن اوریون و سرخجه (MMR) زده میشود. دوز ثانویه را در سن ۴ تا ۶ سالگی می‌زنند. چنانچه تاریخ تزریق دوم فراموشی شود، جای نگرانی نیست و کودکان بزرگ‌تر و بالغین هم می‌توانند این واکسن را بزنند.کودکان مبتلا به لوسمی یا هر بیماری شدید که پرتودرمانی می‌شوند، یا از ترکیبات استروئید یا ترکیبات ضد متابولیتی استفاده می‌کنند، نباید واکسینه شوند. درمجموع، واکسن‌های حاصل از باکتری‌ها یا ویروس‌های زنده ترقیق شده به افراد مبتلا به نقص ایمنی تزریق نمی‌شود، که علت آن احتمال ناچیز ایجاد بیماری در نتیجه ویروس موجود در واکسن است. 

پرسش و پاسخ

اگر یکی از واکسن‌های کودکم را فراموش کردم، چه باید بکنم؟چنانچه کودکتان از برنامه واکسیناسیون عقب بماند، جداول واکسیناسیون جبرانی، این مسئله را حل می‌کنند. برای تعیین واکسن‌های موردنیاز و زمان دریافت آنها با پزشک فرزندتان مشورت کنید.ازهم‌گسیختگی جدول زمانی واکسیناسیون، کودک را ملزم به ازسرگیری واکسیناسیون یا تکرار یک واکسن نمی‌کند. اما تا وقتی که کودک شما تمام واکسن‌ها را نزند، مصونیت کامل در برابر بیماری‌ها به دست نخواهد آورد. 

توصیه‌هایی برای پیشگیری

برخی از واکسن‌ها باعث اثرات جانبی جزئی و گذرا مثل تب خفیف یا درد بازو می‌شوند. برای به حداقل رساندن این عوارض، می‌توان قبل یا بعد از واکسیناسیون از قرص استامینوفن (تیلنول یا مارکهای دیگر) استفاده کرد. برای تزریق دقیق دوز به راهنمایی‌های روی برچسب توجه کنید. برای کاهش قرمزی و تورم محل تزریق همچنین می‌توان از یک کیسه یخ استفاده کرد. 

بیماری مننگوکوکی

بیماری مننگوکوکی توسط باکتری نایسریا مننژیتیدیس ایجاد میشود. عوارض جدی بیماری عبارتند از: عفونت خون (سپتی سمی) و مننژیت یعنی عفونت پرده‌های مغز و نخاع. بیماری مننگوکوکی ممکن است به کری، آسیبهایی در سیستم عصبی، تشنج، سکته مغزی، عقب ماندگی ذهنی و مرگ بینجامد.بیماری مننگوکوکی شایعترین بیماری اطفال زیر یک سال و افراد مبتلا به برخی از بیماری‌ها میباشد. به علاوه دانشجویان سال اول که در خوابگاه زندگی می‌کنند در معرض خطر بالای این بیماری قرار دارند. 

توصیه

واکسن مننژیت به شکل متداول در بچه ها استفاده نمی‌شود، اما در دانشجویان قبل از شروع کلاسها توصیه میشود. هدف از این کار کاهش خطر ابتلا به بیماری منتگوکوتکی است. در برخی از دانشکده‌ها تزریق این واکسن الزامی است و یا دست کم توصیه می‌شود. 

اوریون

اوریون یک بیماری دوران کودکی است که می‌تواند افراد بالغ را هم درگیر کند. عامل این بیماری ویروسی است که از راه استنشاق قطرات تنفسی وارد بدن میشود. علائم آن عبارتند از: تب، سردرد، خستگی و تورم دردناک غددبزاقی. این بیماری می‌تواند منجر به کری، مننژیت و التهاب بیضه ها یا تخمدان و احتمالاً عقیمی شود. 

توصیه

معمولا دو دوز از واکسن تلفیقی سرخک- اوریون- سرخجه (MMR) تزریق می‌شود. اولی در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومی در سن ۴ تا ۶ سالگی، خانمهای جوانی که این واکسن را میزنند باید تا ۳۰ روز بعد، از حاملگی جلوگیری کنند. استفاده از این واکسن به میزان قابل توجهی از موارد وقوع اوریون در ایالات متحده کاسته است. 

بیماری پنوموکوکی

بیماری پنوموکتوکی علت اصلی مننژیت باکتریایی و عفونت گوشی در میان کودکان زیر ۵ سال است. این بیماری همچنین باعث عفونت خون و پنومونی می‌شود. کودکان زیر ۲ سال در معرض بالاترین خطر پیامدهای جدی این بیماری قرار دارند.بیماری پنوموکوکی توسط باکتری اسنترپتوکوکوس پنومونیه ایجاد می‌شود. این باکتری از راه تماس جسمانی یا استنشاق قطرات تنفسی از فردی به فرد دیگر منتقل میگردد. از آنجایی که بسیاری از سوش‌های این باکتری به انواعی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شده‌اند، ممکن است در درمان آن با مشکل روبرو شویم.   

توصیه

واکسن کنژوگه پنوموکوکی (PCV) می‌تواند در پیشگیری از ابتلا به نوع شدید بیماری کمک کند. این واکسن قادر است از یک نوع عفونت گوشی هم جلوگیری کند. واکسن را در چهار دوز بین سنین ۲ تا ۱۵ ماهگی به همه بچه‌ها میزنند. تزریق این واکسن به بچه‌های ۲ تا ۵ ساله‌ای که قبلاً واکسن پنوموکوکی نزده‌اند و در معرض خطر بالای ابتلا قرار دارند، نیز توصیه میشود. این موضوع شامل کودکانی بدون طحال و یا کودکان مبتلا به بیماری سلول داسی شکل، بیماری مزمن قلبی یا ریوی، کودکان HIV مثبت یا مبتلا به ایدز یا سایر بیماری‌هایی که ممکن است بر سیستم ایمنی تاثیر بگذارد مثل سرطان یا دیابت می‌باشد، کودکانی که از داروهای مؤثر بر سیستم ایمنی استفاده می‌کنند مانند شیمی درمانی یا استروئیدها هم باید واکسینه شوند.در برخی افراد پرخطر، علاوه بر واکسن PCV، واکسن پلی ساکاراید پنوموکوکی (PPV) هم توصیه میشود. دوز اولیه را می‌توان در همان سن ۲ سالگی زد و دوز ثانویه می‌تواند ۵ سال بعد از آن زده شود. در کودکانی که در معرض بیشترین خطر ابتلا به عفونت شدید پنوموکوکی قرار دارند، دوز ثانویه را می‌توان ۳ سال بعد از دوز اولیه زد، البته اگر امکان واکسیناسیون مجدد پیش از سن ۱۰ سالگی وجود داشته باشد. 

پرسش و پاسخ

آیا کودک من به واکسن انفلوآنز احتیاج دارد؟واکسن فلوکه هر ساله تجدید میشود برای اطفال ۶ ماهه و بزرگتر بی‌خطر است. این واکسن در کودکان سالم ۶ تا ۲۳ ماهه توصیه میشود. کودکان در معرض خطر ابتلا به انفلوآنزا هم باید علیه این بیماری واکسینه شوند. کودکانی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند عبارتند از:
  • مبتلایان به آسم یا هر بیماری مزمن ریوی
  • مبتلایان به بیماری قلب و عروق
  • کودکانی که ترکیبات سرکوب کننده ایمنی دریافت می‌کنند.
  • مبتلایان به بیماری سلول داسی شکلی، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، ایدز، دیابت، بیماری مزمن کلیوی و بیماری متابولیکی مزمن.
چنانچه کودک شما زیاد در معرض خطر ابتلا نیست اما با فردی زندگی می‌کند که در معرض خطر ابتلاست – فردی با بیماری مزمن ریوی یا قلب و عروقی یا سیستم ایمنی تضعیف شده – اگر بخواهید میتوانید کودکتان را واکسینه کنید، بدین ترتیب احتمال ابتلای سایر کودکان کمتر هم خواهد شد. البته شما میتوانید از واکسن فلو، تنها به این دلیل که احتمال ابتلا به انفلوآنزا را در کودکتان کاهش دهید استفاده کنید. 

فلج اطفال

بیماری فلج اطفال توسط نوعی ویروس ایجاد می‌شود (ویروس پولیو) که از طریق دهان وارد بدن میشود. ویروس پولیو با آسیب رساندن به مغز و طناب نخاعی اغلب منجر به فلج و مرگ میشود. واکسیناسیون فلج اطفال در سال ۱۹۵۵ در ایالات متحده آغاز شد.از ۲۰ سال پیش تاکنون هیچ مورد فلج اطفالی در متحده گزارش نشده، اما در سایر نقاط دنیا همچنان شایع احتمال ورود مجدد ویروس به ایالات متحده هست. از این رو واکسیناسیون اطفال علیه ویروس فلع اطفال همچنان از موضوعات مهم است. دو نوع واکسن فلج اطفال وجود دارد.
  • واکسن خوراکی (OPV)، که حاوی نوع تضعیف شده ویروس زنده است، و به شکل مایع در دهان چکانده میشود.
  • واکسن غیرفعال (IPV)، که حاوی ویروس کشته شده است و در دوزهای متعدد تزریق میشود.
 

توصیه

در ایالات متحده تنها از نوع تزریقی (IPV) استفاده میشود، که در چهار دوز ارائه میگردد؛ در سنین ۲، ۴، ۶ تا ۱۸ ماهگی و در حدود سن ۵ سالگی، که دوز اخیر را اصطلاحاً یادآور می‌نامند. نوع خوراکی (OPV) در کشورهایی استفاده می‌شود که همچنان فلج اطفال به صورت اپیدمی (همه گیری) رخ می‌دهد. هرچند هر دو واکسن عملکرد خوبی دارند امّا نوع خوراکی مصونیت بهتری در قبال اپیدمی از خود نشان می‌دهد. امّا از آنجایی که نوع خوراکی حاوی ویروس زنده است، در موارد بسیار نادر – ۱ مورد در هر ۴/۲ میلیون دوز – می‌تواند منجر به فلج اطفال شود. به همین دلیل و چون خطر ابتلا به فلج اطفال در ایالات متحده در حال حاضر به دلیل میزان بالای واکسیناسیون پایین آمده، دیگر از واکسن خوراکی استفاده نمی‌شود. واکسن تزریقی یا IPV قادر به ایجاد بیماری فلج اطفال نیست.  

کزاز

کزاز باعث انقباض دردناک عضلات، معمولاً در سراسر بدن می‌شود. ممکن است در باز کردن دهان یا بلع مشکل داشته باشید که اصطلاحاً به مورد اول قفل شدن فک (lock jaw) گفته میشود. کزاز مسری نیست و باکتری مربوطه از طریق برش یا زخم عمیق یا کثیف وارد بدن می‌شود. 

توصیه

واکسن کزاز معمولاً همراه با واکسن‌های دیفتری و سیاه سرفه (واکسن ثلاث یا DTaP) ارائه می‌شود. ایمن سازی باید از ۲ ماهگی آغاز و در ۵ دوز تا سن ۶ سالگی ادامه یابد.از سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی افراد باید دوز یادآور دریافت کنند و این دوز که حاوی فرم بالغین یعنی توکسوئید دیفتری - کزاز (Td یا توام) است باید هر ۱۰ سال یکبار تکرار شود. 

سیاه سرفه (پرتوزیز)

سیاه سرفه نوعی بیماری است که باعث حملات شدید سرفه میشود و خوردن و آشامیدن اطفال شیرخوار و نوپا را با مشکل روبرو می‌سازد. واژه پرتوزیز (Pertussis) معادل لاتین برای سرفه است. این حملات سرفه می‌تواند هفته‌ها به طول انجامد و ممکن است به پنومونی، تشنج، آسیب مغزی و مرگ منجر شود. سیاه سرفه شدید، عمدتاً در کودکان زیر ۲ سال دیده میشود و از طریق استنشاق قطرات آلوده تنفسی که در اثر سرفه یک فرد بالغ مبتلا به نوع ضعیف بیماری در هوا بخش شده، به کودک منتقل میشود.  

توصیه

واکسن سه گانه دیفتری – کزاز- سیاه سرفه در ۵ دوز متناوب از سن ۲ ماهگی تا سن ۲ الی ۶ سالگی تزریق میشود. واکسن DTaP  نوع قابل تحمل تری از واکسن قدیمی DTP است، a در DTaP مخفف acellular است یعنی تنها قسمتهای خاصی از باکتری سیاه سرفه در واکسن موجود است.انواع قدیمی واکسن سیاه سرفه حاوی تمام باکتری کشته شده بود و واکنش‌های زیادتری مثل تب شدید و گریه مداوم را به همراه داشت. در ایالات متحده دیگر از این واکسن (DTP) استفاده نمی‌شود. 

پرسش و پاسخ

آیا می‌شود چند واکسن را یکجا تزریق کرد؟ آیا این مقدار واکسن برای سیستم ایمنی یک بچه زیاد نیست؟برخی از واکسن‌های کودکان به صورت فرآورده‌های مخلوط ارایه میشوند مانند واکسن MMR (سرخک اوریون - سرخجه) و واکسن ثلاث یا DTaT (دیفترین – کزاز- سیاه سرفه). به علاوه در جدول پیشنهادی برای واکسیناسیون کودکان، در مواردی تا چهار واکسن همزمان وجود دارد.بسیاری از پدر و مادرها نگران هستند که مبادا در نتیجه تزریق واکسن‌های همزمان سیستم ایمنی کودکشان آسیب ببیند. امّا واقعیت آن است که کودکان با این تزریق‌های همزمان هیچ آسیبی نمی‌بینند، توجه داشته باشید که کودکان هر روزه با میکروبهای بسیار متفاوتی تماس دارند و آسیبی هیم نمی‌بینند. مثلاً یک گلو درد چرکی (استر پتوکوکی) کودک را در معرض بیش از ۱۰۰ نوع آنتی ژن متفاوت قرار می‌دهد.مطالعات متعدد حاکی از آن است که ایمنی سازی همزمان با چند واکسن، راحت، بی‌خطر و البته مؤثر است. تجویز و ارایه همزمان چند واکسن یعنی ویزیتهای کمتر، که صرفه جوئی در وقت و پول را برای والدین در پی دارد و می‌تواند آسیبهای کمتری هم به کودک بزند. این مساله دستیابی به هدف ایمنی کودکان در زودترین زمان ممکن و مصون ساختن آنها در نخستین ماه‌های حیات که آسیب پذیرتر هستند را تسهیل می‌کند. 

واکسن‌های فلو (انفلوانزا)

واکسن انفلوآنزا علیه ویروس‌های تیپ A و B انفلوآنزا مصونیت ایجاد می‌کند. تیپ C شایع نیست و معمولاً تنها یک بیماری خفیف میشود و از این رو در واکسن از آن استفاده نمی‌شود.از انجایی که ویروس انفلوآنزا اغلب تغییر (و جهش) پیدا می‌کند، این واکسن هرساله نوسازی میشود تا تاثیر آن به حداکثر ممکن برسد. سازمان غذا و دارو (EDA) همیشه ۶ تا ۹ ماه قبل از فصل انفلوآنزا با متخصصان دنیا در مورد اینکه چه سوش هایی از ویروس در واکسن آن سال مورد استفاده قرار گیرند مشورت می‌کند.اساس این تصمیم بر پایه ویروس‌های انفلوآنزایی است که به احتمال بیشتری ممکن است در فصل آینده وارد ایالات متحده شوند.این واکسن را از ویروس‌های بسیار تصفیه شده ای که بر روی تخم مرغ رشد کرده و بعد غیرفعّال شده اند تهیه می‌کنند. از آنجایی که این ویروس‌ها کشته شده اند، شما به انفلوآنزا مبتلا نمی‌شوید. واکسن را یکبار تزریق می‌کنند، و محل آن هم معمولاً بازو است. کودکان زیر ۹ سال اولین بار واکسن را در دو تزریق و به فاصله یک ماه دریافت می‌کنند. حدود ۲ هفته طول میکشد تا واکسن در شما مصونیت ایجاد کنند این مصونیت می‌تواند تا یک سال دوام بیاورد. واکسیناسیون هیچ تضمینی ایجاد نمی‌کند که شما دیگر به انفلوآنزا مبتلا نشوید، اما در صورت ابتلا بیماری خفیفی خواهد بود که خطر بستری شدن در بیمارستان و مرگ به دلیل عوارض ناشی از ویروس را بسیار کاهش خواهد داد. به دلیل آنکه این ویروس به سرعت تغییر می‌کند، هر ساله باید این واکسن تزریق شود.واکنشهای شدید نادرند. افرادی که سابقه حساسیت شدید به تخم مرغ یا دوز قبلی واکسن انفلوآنزا دارند. در مورد واکسینه شدن مجدّد باید با پزشک خود مشورت کنند. چنانچه باردار هستید، برای زدن واکسن تا سه ماهه دوم صبر کنید، هر چند تزریق این واکسن در هر مرحله ای از حاملگی بی‌خطر تلقی می‌گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *