شکل ۳-۱۲ هنگام استحمام نوزاد سر و تنه او را با دست و مچ دست خود نگه دارید ، تا هم ایمنی و هم احساس امنیت را برای فرزندتان فراهم سازید. هیچ گاه چشم خود را از بچه داخل وان برندارید، حتی برای یک لحظه. مراقبت از ناف
باند ناف، حیات راه جنین به مادر است، در طول ۹ ماهی که در رحم مادر قرار دارد، جنین همه نیازهای تغذیه ای خود را از طریق عروق خونی بند ناف به دست میآورد. هنگام تولد این اتصال قطع میشود زیرا دیگر به آن نیازی نیست.آنچه از بند ناف باقی میماند، بخش کوچکی است در حدود یک اینج (۵/۲ سانتیمتر). از وقتی این قسمت از بند ناف شروع به تحلیل رفتن و جدت شدن میکند، روی بخش باقی مانده را لایهایی از پوست میپوشاند، و یک بافت دلمهای یا جوشگاهی تشکیل میشود. ناف بچه معمولاً در عرض ۱۲ تا ۱۵ روز پس از تولد میافتد.بیشتر اوقات مراقبت از ناف، کار نسبتا سادهایی است. بسیاری از پزشکان به والدین توصیه میکنند روی ناف را نپوشانند، زیرا این مسئله ممکن است التیام را به تاخیر بیاندازد. قسمتهای اطراف ناف را باید تمیز و خشک نگه داشت. هنگامی که که بچه را عوض میکنید، سر کهنه یا پوشک را جلو تاه بزنید به طوری که روی نافی را نپوشاند. این کار به خشک ماندن و جلوگیری از تحریک بند ناف کمک میکند.برخی از پزشکان توصیه میکنند تا افتادن ناف بچه، فقط با ابر حمام تمیز شود. ممکن است به شما گفته شود، ناحیه اطراف ناف را با پنبه خیس شده در آب تمیز کنید، با پنیه خیلی به اطراف قاعده ناف بکشید تا هیم تمیز شود و هم از ایجاد عفونت جلوگیری شود.خروج دلمه یا خون خشک شده از مجرا به مدت چند روز تا زمان افتادن ناف امری طبیعی است. بروز عفونت، اگرچه امری نادر است، امّا تا زمان التیام کامل ناف محتمل است، زیرا باکتریها میتوانند از طریق مجرای ناف وارد بدن شوند. چنانچه ناحیه ناف نوزاد قرمز شده یا ترشحاتی دارد، حتماً با پزشک کودکتان صحبت کنید.در برخی از بچهها دانهها یا گندمههایی در ناحیه ناف ایجاد میشود که به آن گرانولوم نافی میگویند. اگر بچه شما گرانولوم داشته باشد، فرایند التیام ناف کمی به تاخیر میافتد. در این حالت ناحیه اطراف ناف قرمز تیره یا صورتی رنگ میشود، مرطوب است و امکان دارد ترشحات بدبویی از آن خارج شود.در ابتدا، ممکن است پزشک اطفال به شما توصیه کند ناحیه را چندین بار با الکل تمیز کنید. اگر گرانولوم همچنان بر جا بماند، امکان دارد ناف را با نیترات نقره بسوزاند.در پی روشهای ابتکاری برای شرکت دادن و سهیم کردن برادر یا خواهر بزرگ تر در مراقبت از بچه بگردید. خیلی دقت کنید تا به فرزندان بزرگتر خود هم توجه و التفات جداگانه داشته باشید و دوستان و اعضا خانواده را هم به این کار ترغیب کنید فرزندان بزرگتر شما باید بدانند که به اندازه طفل نورسیده مورد توجه و محبت شما قرار دارند.خودتان را آماده سرد شدن روابط در خانواده کنید. این قضیه اغلب ۲ ماه بعد از ورود بچه اتفاق میافتد. تازگی و شور و هیجان بچه جدید از بین رفته و افرادی که در ابتدا به شما کمک میکردند دیگر به سراغتان نمیآیند و متوجه خواهید شد که برنامهریزی در هر کاری برایتان روزبهروز دشوارتر میگردد.این مشکلات را با همسرتان در میان بگذارید و استقامت کنید. همه چیز دوباره روبراه خواهد شد. البته این بدان معنا نیست که روابط زناشویی همیشه آرام و بی دغدغه خواهد بود.در ۹ ماهگی برخی از بچهها دیگر به راحتی نمیتوانند با خواهر یا برادر بزرگتر خود که تا چند هفته پیش عاشقش بودند کنار بیایند. بچهها در این سن برای مبارزه با ترسها و نا امنیهای خود شمشیر را از رو میکشند. خواهر یا برادر بزرگتر نیز که از اذیت کردن بچه یا قدرت نمایی به او لذت میبرد، گاهی اوقات واقعاً زیاده روی میکند. البته اگر چنین اتفاقی برای کوچولوی شما افتاد نگران نباشید، این مرحله هم نهایتاً به خوبی و خوشی تمام خواهد شد.
مراقبتهای عمومی
برای برخی از پدر و مادرها مراقبت از نوزاد امری طبیعی است، امّا بقیه نگران هستند که مبادا اشتباهی از آنها سر بزند یا باعث آسیب به فرزند خود شوند. هرچند رویکرد کامل و بی عیب و نقصی در جهت مراقبت از یک نوزاد وجود ندارد، امّا همه والدین میتوانند با استفاده از تجربیات خود و دیگران به این امر مهم دست یابند. حمام کردن، عوض کردن پوشک، لباس پوشاندن، جابه جا کردن و نکات ایمنی، برخی از مسائل روزمرهای هستند که همه والدین با آن روبرو میشوند.
حمام کردن
حمام کردن بچه میتواند به یکی از لذتبخش ترین امور روزمره، در نخستین ماههای پدر یا مادرشدن تبدیل گردد. کودک در ابتدا توجه و نظر شما را به خودش جلب کرده و نهایتاً فرصتی برای بازی با شما پیدا میکند. اگرچه ممکن است برخی از بچهها در نگاه آب را دوست نداشته باشند، اما حمام کردن میتواند اوقاتی ویژه و سرگرم کننده برای هردوی شما فراهم سازد.گذاشتن طفلی ظریف و لیز داخل یک وان بزرگ ممکن است کار سخت و ناراحت کننده ای برای والدین باشد. از همین رو، بسیاری از والدین از وانهای کوچک استفاده میکنند که قابیل جاسازی در ظرفشویی آشپزخانه یا وان حمام باشد. از لگن یا تشت بزرگ هم میتوان استفاده کرد. اگر با وانهای مخصوص بچهها راحت نیستید، میتوانید در آن اوایل از ابر حمام (بدون دوش و وان) استفاده کنید. بسیاری از پزشکان تا زمان ترمیم ناف بچه، توصیه میکنند استحمام بچه فقط با ابر حمام صورت گیرد.هنگامی که بچه داخل وان قرار دارد، هرگز چشم از او برندارید، تنها گذاشتن بچه داخل وان کار بی نهایت خطرناکی است، حتی اگر آب اندکی داخل آن باشد. یک لحظه غفلت البته کافی است تا سر بچه به زیر آب ب.رد، اجازه ندهید چیزهایی مثل زنگ در یا تلفن حواستان را پرت کند. بگذارید زنگ بزند.قبل از شروع استحمام، هر چیزی که نیاز است را آماده کنید: صابون، شامپو بچه، لیف، حوله، گلولههای پنبه، یک پوشک تمیز، زیرپیراهنی و یک لباس گشاد یا لباس خواب، در وان بچه تنها به اندازه یک یا دو اینج (۵/۲ الی ۵ سانتیمتر) آب بریزید، و قبل از اینکه طفل را داخل آن قرار دهید، حرارت آب را با آرنج یا مچ دست بسنجید تا مطمئن شوید به اندازه کافی گرم است اما داغ نیست.صورت بچه را با یک لیف نرم و خیس و بدون صابون بشویید، یک گلوله پنبه را در آب بزنید و اطراف چشم بچه را با آن تمیز کنید. شامپو تنها یک یا دوبار در هفته ضروری است. از شامپوهایی که مخصوص بچهها ساخته میشود، استفاده کنید، و آبی کف موجود بر روی سر بچه را با یک پارچه نم دار پاک کنید. هیچگاه بر روی صورت بچه آب نریزید.بعد از شستشوی صورت، بقیه بدن را صابون بزنید. اکثر والدین ترجیح میدهند به جای لیف با دست خودشان پوست بچه را صابونی کنند، زیرا با دست دیگر بچه را نگه میدارند. محل پوشک را آخر از همه بشویید. اگر هنوز ناف بچه ترمیم نشده (یعنی نیفتاده)، لازم است با یک تکه پنیه که در آب تمیز زدهاید آن را پاک کنید. سعی کنید زمان استحمام کوتاه باشد، زیرا بچهها سریع سرما میخورند.اکثر اوقات به لوسیون یا پودر احتیاجی نیست. بچهها پوست ظریفی دارند و مواد موجود در این لوسیونها یا پودرها که بوی خوبی هم میدهند، میتوانند باعث تحریک پوست حساس شوند، اگر پوست کودک شما خشک است، یک لوسیون بدون عطر انتخاب کنید. اگر از پودر استفاده میکنید، آن را از دسترس کودکان دور نگهدارید و هرگز آن را مستقیما جلوی صورت بچه تکان ندهید، زیرا ذرات آن میتواند به ریه بچه آسیب برساند. به جای این کار ابتدا کمی دورتر از بچه پودر را روی دست خود بریزید و سپس با ضربات ملایم به پودر بزنید تا لایه نازکی بر روی پوست بچه بنشیند.تا وقتی که ناحیه پوشک و صورت بچه هر روز به طور کامل تمیز میشود، به احتمال قوی استحمام با صابون بیشتر از یکبار در هفته لازم نیست. اما چنانچه مایلید بچه را بیشتر بشوید، فقط از آب استفاده کنید. در فصل زمستان استحمام بیش از حد باعث خشک شدن پوست بچه میگردد.
مراقبت از چشمها و گوش ها
هنگام استحمام نوزاد، اطراف چشم او را با یک لیف نرم یا گلوله پنیه و آب ساده تمیز کنید. از صابون یا هر نوع شوینده دیگری استفاده نکنید. زیرا این مواد ممکن است چشمان ظریف بچه را تحریک کرده و بسوزانند.چشمان نوزاد به شکل مداوم توسط مایع اشکی که از غدد اشکی ترشح میشود، تمیز میشوند. بسیاری از نوزادان چند روز بعد از تولد دچار تحریکات محدودی در چشمها میشوند. این مسئله نیازی به درمان ندارد، اما اگر عفونت شده باشند، بنابراین با پزشک نوزادتان تماس بگیرید. برخی از نوزادان دارای ترشحات روشن یا سفید رنگی از یک یا هر دو چشم هستند و ممکن است هنگامی که بیدار میشوند چشمانشان کاملاً با قی بسته باشد. به طور معمول اشک از راه مجرای اشکی به داخل بینی تخلیه میشود. در اطفال این مجرا به راحتی منجر به اشکریزش چشمها میگردد. این انسداد معمولا در همان چند ماه اول برطرف میشود.تنها درمان این مشکل، تمیز کردن چشمها با آب و پنبه است، یا در صورت تداوم انسداد، شاید پزشک اطفال آنتی بیوتیک تجویز کند. در مواردی که این مسئله ادامه پیدا میکند، میتوان بچه را برای معاینه پیش یک چشم پزشک برد.مراقبت از گوشهای بچه هم کار سادهای است. هنگام استحمام بچه، گوش خارجی تنها قسمتی از گوش است که باید تمیز شود. این قسمت را تنها با یک لیف نرم و صابون ملایم بشویید، نگران جرم موجود در مجرای گوش نباشید. جرم، برای محافظت از گوش ترشح و به طور معمول خودش هم خارج میشود. سعی نکنید جرم گوش را پاک کنید یا چیزی به هدف تمیزکردن، داخل گوش بچه بکنید. چنانچه جرم زیادی داخلی مجرا باشد به طوری که پزشک قادر به معاینه گوش نباشد، با ابزار ویژهای جرم را خارج خواهد کرد. خروج هرگونه ترشح یا خون را حتماً به پزشک نوزادتان اطلاع دهید.
گرفتن ناخن ها
گرفتن ناخن یک بچه - به ویژه برای اولین بار - بیشتر به یک ماجراجویی شباهت دارد. برای این کار از یک قیچی خوب استفاده کنید. بهتر است لبههای قیچی خیلی تیز نباشد تا به بچهای که مرتب، وول میخورد آسیبی نرساند. قیچیهای مانیکور برای این کار مناسب ترند. برخی از والدین هم ترجیح میدهند از ناخنگیر استفاده کنند.گرفتن ناخن بچه، هنگامی که او خواب است به احتمال زیاد ارجحیت دارد، زیرا بچه در این مواقع بی حرکت است. گزینه دیگر آن است که روی کمک دیگران حساب باز کرده و این کار را دو نفری انجام دهید. از یک نفر بخواهید دست و پای بچه را محکم بگیرد تا شما بتوانید به راحتی ناخن هایش را بگیرید.
کهنه یا پوشک بچه
تا زمانی که بچه شما آداب طهارت را یاد بگیرد شما کهنه و پوشکهای زیادی را عوض کردهاید. به طور کلی هیچ کدام از پوشکهای یکبار مصرف یا کهنههای سنتی چندان باعث حساسیت یا زدن جوش بر روی پای بچه نمیشوند. اما هر بچهای با دیگری فرق میکند و نوزاد شما هم ممکن است به یک نوع پوشکها (بهداشتی یا کهنه) بهتر پاسخ دهد.هنگام عوض کردن پوشک بچهای که خودش را خراب کرده، آن ناحیه را کاملاً با یک دستمال یکبار مصرف یاحوله کوچک به همراه آب و صابون تمیز کنید. هنگام تمیز کردن دختربچه ها، دستمال یا حوله را از جلو به عقب بکشید تا باکتریهای موجود در مدفوع وارد مجرای ادراری نشوند.
پوشکهای یکبار مصرف
این پوشکها را بسیاری از والدین به خاطر راحتی ترجیح میدهند. استفاده از این پوشک ها، حتی برای ناشی ترین پدر و مادرها هم آسان است. این نوع پوشک از پیش تاه خورده و دارای نوارچسب یا چسب ولکرواست که اطراف پاهای بچه را به خوبی میپوشاند.پوشکهای یکبار مصرف راحت ترند ولی گران تر هم هستند. عیب دیگر آنها این است که جای زیادی در سطل زباله اشغال میکنند و برای محیط زیست هم مشکل سازند. در ایالات متحده، پوشکهای یکبار مصرف در میان زبالههای جامد مقام سوم را دارند و برای ساخت آنها از چندین ماده خام اولیه باید استفاده کرد. با این حال برخی هم مخالف این ایده هستند و میگویند، آب، انرژی و امکاناتی که برای ساخت، شستن و خشک کردن کهنههای سنتی مصرف میشود نیز به اندازه پوشکهای یکبار مصرف، به محیط زیست آسیب میرساند.
کهنه یا پوشک پارچهای
پوشکهای پارچهای در انواع مختلفی مثل پنبه گازی، یا پارچه فلانل در بازار موجودند. شما میتوانید کهنهها را خودتان تمیز کنید یا با یک مرکز کهنه شویی تماس بگیرید.
نرمه سر (ملاج)
روی سر هر نوزاد چند نقطه نرم (ملاج) وجود دارد. هنگام تولد ضروری است که سر نسبتا بزرگ بچه از کانال زایمانی تنگ به سمت پایین آمده و خارج شود. برای این کار سر باید خود را انعطاف پذیر نگه دارد. یک جمجمه کاملا جوش خورده قادر به چنین کاری نیست. از همین رو، استخوانهای جمجمه خیلی محکم به هم متصل نمیشوند. به نقاط روی سر بچه که این استخوانها به هم نچسبیده اند اصطلاحا ملاج میگویند.اندازه ملاجها با هم فرق میکنند و به طور کلی هر چه بزرگتر باشند، دیرتر جوش میخورند. در برخی از بچه ها، تا ۹ ماهگی این نقاط بسته میشوند. و در برخی دیگر این فرایند تا ۲ سالگی طول میکشد. امّا متوسط سن جوش خوردن ۱۲ تا ۱۸ ماهگی است.والدینی که برای اولین بار بچهدار میشوند، بیشتر از بقیه نگران این نقاط هستند. حتی برخی از مادران از برای اینکه مبادا به این نقاط نرم آسیب برسد، سر بچه را هم شامپو نمیزنند. امّا حقیقت آن است که از مغز بچه توسط پرده سخت و محافظی در برابر دستکاریهای معمولی محافظت میشود و پدر و مادرها نباید نگران باشند که یک لمس جزئی سر بچه ممکن است به مغز وی آسیب برساند.اگر تصمیم دارید خودتان این کار را انجام دهید. اقتصادی ترین راه هم همین است - بهتر است برای اینکه هر روز دستان بند ماشین لباسشویی نباشد، ده، بیست تا شاید هم تعداد بیشتری کهنه بخرید.حتما یک سطل درب دار مخصوص کهنه خریداری کنید و داخلی آن کمی آب بریزید بعد کهنههای مصرفی شده را یکی پس از دیگری داخل این سطل بیاندازید. البته قبل از انداختن کهنه تویی سطل، مدفوع بچه را داخل توالت ریخته و کهنه را آب کشید. باید کهنهها را به همراه کمی صابون یا پودر داخل ماشین لباسشویی شسته و سپس دو یا سه بار آب کشید. آب کشیدن کهنه بسیار حائز اهمیت است، زیرا کهنهایی که حاوی بقایای صابون یا پودر لباسشویی است میتواند پوست بچه را تحریک کرده و بسوزاند.اگر از خدمات یک مرکز کهنه شویی استفاده میکنید. این سرویسی کهنههای تمیز را به شما تحویل میدهد و کهنههای کثیفی را که در سطل جمع آوری شده، با خود میبرد. ممکن است بخواهید تفاوت هزینه پوشک یکبار مصرف را با سرویس کهنه شویی بدانید. ممکن است این یکی کمی ارزانتر باشد. بنابرای اگر فرزندان را به یک پرورشگاه سپردهاید، بپرسید این اجازه استفاده از کهنههای پارچه ای را میدهند یا خیر؟اگر از کهنه بچه استفاده میکنید، میتوانید آستریهای یکبار مصرف بخرید، این آستریها هم نم و رطوبت را از بچه میگیرند و هم به دورریختن مدفوع قبل از تمیزکردن کهنه کمک میکنند. میتوانید نایلونهای ضد آب هم پیدا کنید، این نایلونها دارای چسبهای مخصوصی (ولکروئی) هستند که کهنه را محکم سرجا نگه میدارند. اگر از سنجاقهای مخصوص کهنه استفاده میکنید، دو انگشت خود را زیر کهنه و روی پاپ بچه قرار دهید تا یک وقت با سنجاق پوست بچه را نگیرید. بعضی اوقات کمی صابونی کردن سنجاق به حرکت و فرورفتن راحتتر آن در کهنه کمک میکند.
لباس پوشاندن
آرامش و ناراحتی، باید مهمترین مشخصات لباسهای بچه باشند. به طور کلی همیشه بچه شما از آنچه شما میپوشید یک لایه لباس بیشتری احتیاج دارد و اطمینان حاصل کنید که جنس لباس نرم و لطیف بوده و برای بدن بچه خیلی تنگ نباشد یا به عبارتی بچه بتواند به راحتی در آن حرکت کند. برای راحتی خود و کودک، لباسی انتخاب کنید که پوشاندن و درآوردن آن آسان باشد. به علاوه دقت کنید لباس بچه، به ویژه لباس خواب به حرارت مقاوم باشد.
ایا بدن کودک شما به اندازه کافی گرم است؟
از کجا میتوانید بفهمید، آیا کودکتان لباس بیشتری احتیاج دارد یا نه؟ به حرارت دستان کودکی خود اعتماد نکنید. دستها شاخص خوبی از حرارت بدن نوزاد نیستند. زیرا حتی زمانی که بدن گرم است معمولاً آنها سرد هستند. قسمتهای بالایی مچ دستها، پاها و گردن شاخصهایی بهتری هستند، حرارت صورت بچه هم راهنمایی خوبی است. اگر بچه سردش باشد، گونه هایش رنگ پریده اند و بچهایی که سردش باشد، بیشتر کولی بازی درمی آورد.هنگام تهیه لباسهای بچه، به خاطر داشته باشید تا سایزهای بزرگتر از سنش تهیه کنید. اکثر نوزادان میتوانند به راحتی لباسهای یک بچه ۳ ماهه را بر تن کنند. و بسیاری از اطفال ۶ ماهه هم شاید در لباسهای سایز ۹ ماهه یا حتی یک ساله راحتتر باشند. به همین خاطر، هیچگاه چند دست از یک سایز خریداری نکنید. رشد بچهها در طول سال اول سرعت شگفت آوری دارد. پدر و مادرهایی که بیش از حد لباس میخرند ممکن است، در پایان سال تعداد زیادی از آنها مصرف نشده روی دستشان یماند.
لباسهای خواب و کش دار
در ۳۰۲ ماه اول، اغلب پوشاندن لباس شب، در طول روز به بچه آسان تر است. لباس شب کشباف و لباسهای استرچ که معمولاً از پارچههای حولهای یا پشم تهیه میشوند، برای مواقع خواب و بیداری بسیار عالی هستند. و از آنجایی که بیشتر بچهها حقیقتاً در این نوع لباسها زندگی میکنند، ممکن است شما تمایل داشته باشید چند تا از هر کدام بخرید.هنگامی که بچه شما راه مییافتد، بهتر است. هنگام بازی لباس بیشتر و هنگام خواب لباس کمتری به او بپوشانید. پیرهن و شلوارهای جین، سراسر پشمی با تکمههای فشاری در کنار ساق پا و خشتک مناسب، و انواع کش یافت همگی گزینههای خوبی هستند.هنگامی که هوا گرم است لباسهای تابستانه، شورت و تی شرت مناسب هستند.
لباسهای زیر
استفاده از لباسهای زیر با تکمههای فشاری در بچهها معمولاً آسان ترند. به جز در مواقعی که هوا خیلی سرد است، یوشاندن یک زیر پوش آستین کوتاه با وزن متوسط اغلب کفایت میکند.
شکل ۵-۱۲ صندلی ایمنی اطفال (چپ) برای نوزادان مناسب تر است ، اما از صندلی قابل تبدیل اتومبیل(راست) مدت طولانی تر می توان استفاده کرد. جوراب
اگر لباس بچه، پاهای او را نمیپوشاند از جوراب استفاده کنید، جورابهای چکمهای هر چند بامزه و قشنگ اند، ولی لازم نبوده و اغلب از پا در میآیند. به طور کلی تا زمانی که یه راه نیفتاده است احتیاجی به کفش نیست.
پولیور
هنگام هوای سرد ممکن است فکر کنید که کودکتان باری گرم تر شدن نیاز به یک پولیور بر روی لباس استرچ دارد. اگر ژاکتی را تن بچه میکنید، مطمئن شوید در ناحیه گردن فضای کافی وجود دارد و همه تکمهها کاملاً بسته شده اند.
بارانی
اگر میخواهید بچه را در هوای سرد بیرون ببرید، حتماً یک کاپشن یا ژاکت، یا بانتینگ هم به او بپوشانید کلاه گرم راها هم فراموش نکنید. کاپشن یا ژاکت باید سبک باشند و بانتینگ هم باید شکاف بین پاها داشته باشد تا بتوان کمربند ایمنی را از داخل آن رد کرد.در تابستان یک کلاه نقابدار روی سر بچه قرار دهید صورتشان را اذیت نکنند.
لباس خواب
لباس خواب باید شامل: ملافههای اندازه تختخواب و مقاوم در برابر شعله آتش و یک رویه تشک برای محافظت از آن باشد. پتوها باید از جنس پشیم یا پلی استر باشد. اگر چه پتوهای پشمی، پوشش خیلی گرمی نیستند، اما برای پیچیدن دور بچه مناسب هستند، زیرا نوزاد نمیتواند به راحتی آن را کنار بزند. توصیههایی رایج برای جلوگیری از سندرم مرگ ناگهانی اطفال (SIDS) بر این نکته تأکید دارد که بچه را به شکم نخوابانید. به علاوه از خواباندن بچه روی پوستین تختخواب آبی و ملافه یا الحافهای ضخیم اجتناب کنید. اسباب بازیهای مخملی را دور از تختخواب نگهدارید.بچههایی که زیرپوش و لباس شبانه پوشیدهاند همیشه احتیاجی به پتو ندارند. مطالعات نشان میدهد که در صورت رعایت توصیههای ایمنی، موارد SIDS سندرم مرگ ناگهانی اطفال کاهش مییابد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه SIDS به فصل ۱۲ مراجعه کنید.
کالسکه و صندلی اتومبیل
جاهای امنی که میتوان بچه را هنگامی که در خانه هستید در نزدیکی شما محافظت کنند عبارتند از: تخت نرده دار، روی یک پتو که بر روی زمین قرار گرفته، یا داخل یک کالسکه بچه در هنگام رانندگی هم امن ترین جا برای بچه، صندلیهای مخصوصی است که به همین منظور جاسازی شدهاند.
کالسکههای بچه
کالسکهها، صندلیهای خمیده و شیب داری از جنس پلاستیک هستند که برای حمل ونقل بچه از یک نقطه به نقطه دیگر مورد استفاده قرار میگیرند. این صندلیها ضمناً جای خوبی برای گذاشتن طفل بیدار در مواقعی دستتان بند است، میباشند. اگر تصمیم دارید از یک کالسکه بچه استفاده کنید، همیشه کمربندهای بچه را محکم ببندید، صندلی را روی زمین یا میز کوتاه قرار دهید زیرا تنها چند جنبش کوتاه از بچه کافی است تا کالسکه را به لبه سکو و از آنجا به سطح زمین سوق دهد. هنگام خرید حتماً دقت کنید، صندلی قاعده پهن و بزرگی داشته باشد به طوری که به راحتی با چند حرکت بچه واژگون نشود. بعضی از صندلیهای اتومبیل طراحی شدهاند که قابل تبدیل به کالسکه بچه هستند، امّا همه کالسکهها دارای استانداردهای ایمنی اتومبیل نیستند.
صندلیهای اتومبیل ویژه اطفال
خیلی از آن زمان فاصله نداریم که والدین فکر میکردند امنترین مکان برای نوزاد هنگام گردش با اتومبیل، آغوششان است. امّا امروز همه میدانیم که در صورت وقوع تصادف اتومبیل، خطر آسیب شدید یا حتی مرگ بچهای که در آغوش پدر یا مادر است افزایش مییابد.در ایالات متحده، براساس قانون، اطفال و کودکان نوپا در اتومبیل باید در صندلیهای ایمنی مخصوصی گذاشته شوند. اگر دارید مقدمات ورود به خانه را فراهم میکنید یکی از مهمترین خریدهایتان باید صندلی ایمنی باشد. به عبارتی نوزاد شما نباید بیمارستان را بدون صندلی مخصوص اتومبیل ترک کند. در واقع اکثر بیمارستان نوزاد را به پدر و مادر تحویل نمیدهند مگر اینکه صندلی ایمنی داشته باشند. بسیاری از بیمارستانها یا گروههای شهروندی، به والدین نوزادان صندلی ایمنی کرایه یا امانت میدهند.صندلی ایمنی به گونه ای طراحی شده است که ضربه را به کل بدن طفل توزیع میکند و از طفل، در برابر پرت شدن به بیرون از اتومبیل، یا برخورد چیزی به داخل اتومبیل محافظت میکند. هرچند هیچ کس قادر نیست عواقب یک تصادفی را پیش بینی کند، اما شانس جان سالم بدر بردن یک کودک، حتی از یک تصادف به سخت، در صورت استفاده صحیح از صندلی ایمنی بسیار افزایش مییابد.دو نوع صندلی ایمنی برای نوزادان مناسب هستند. صندلیهای ایمنی ویژه اطفال و صندلیهای قابل تبدیل اتومبیل.
صندلیهای ایمنی اطفال
این صندلیها برای اطفال زیر ۲۰ پوند وزن (تقریبا بچههای زیر ۹ ماه - مترجمه ) طراحی شدهاند. این صندلیها به کمربندهای سه سر یا پنج سر، بین پاهای بچه بسته میشود، و تسمه پنج سر از طرفین استخوان لگن بر روی دو کتف عبور و در نهایت داخل سگکی در زیر خشتک بچه قفل میشود.این صندلی بایستی در صندلی عقب اتومبیل نصب شود، به گونهایی که روی بچه به سمت عقب اتومبیل باشد.این طرز قرار گرفتن بسیار حیاتی است، زیرا در خلال یک سانحه، پشت بچه – قوی ترین بخش بدن – ضربه را میگیرد. برای تعیین بهترین وضعیت قرار دادن بچه به کتابچه راهنمای اتومبیل و راهنماییهای کارخانه تولید کننده صندلی ایمنی مراجعه کنید.
صندلیهای قابل تبدیل اتومبیل
صندلیهای قابل تبدیل را میتوان از هنگام تولد تا زمانی که وزن بچه به محدوده وزنی صندلی اتومبیل میرسد مورد استفاده قرار داد. این صندلی را میتوان از یک وضعیت خوابیده و به سمت عقب به یک وضعیت راست و به سمت جلو، هنگامی که سن بچه حداقل یکسال و وزن او بیش از ۲۰ پوند است (حدود ۱۰ کیلوگرم)، تبدیل کرد.هنگام خرید صندلی قابل تبدیل، حتما انواعی را انتخاب کنید که طبق استانداردهای رایج ایالات متحده در زمینه وسایل نقلیه موتوری ساخته شده باشند. صندلیهایی که قبل از سال ۱۹۸۱ ساخته شده اند، ممکن است فاقد چنین استانداردهایی باشند.اصلا اهمیتی ندارد چه نوع صندلی ایمنی خریده اید، مهم آن است که از آن به شکل صحیح استفاده کنید. در اینجا به نکاتی برای استفاده صحیح از صندلیهای اتومبیل اشاره میشود: صندلی ایمنی را در صندلی عقب اتومبیل، ترجیحاً در قسمت وسط نصب کنید.
- مطمئن شوید که کمربند صندلی خیلی محکم دور صندلی ایمنی بسته شده است.
- نوارهای تسمه را طوری تنظیم کنید که به خوبی جفت و جور شود و همۀ قسمت های آن را ببندید.
- اگر صندلی دارای نوار ثبات یا مهار است از نصب آن اطمینان حاصل کنید.
- صندلی ایمنی را بر روی صندلی مجهز به کیسه هوا (اِربَگ) نصب نکنید.
- همینه از صندلی ایمنی استفاده کنید، حتی اگر فقط یک خیابان پایین تر می روید. گمان نکنید فرزندتان در امان است، مگر اینکه در صندلی ایمنی به شکل صحیح مستقر شده باشد.