محتویات جعبه کمکهای اولیه

همیشه کیف یا جعبه کمک های اولیه را تکمیل و پر نگاه دارید. اقلام زیر را حتما به کیف یا جعبه خود اضافه کنید:

• چسب زخم در اندازه های مختلف
• صابون
• پنبه
• پنس یا موچین
• گوش پاک کن
• تب گیر
• آسپیرین (به ویژه برای دارد قفسه سینه)
• بروفن یا استامینوفن (به ویژه برای درد و تب)
• محلول شستشو (مثل آب اکسیژنه، بتادین یا هیبیکلن)
• کرم ضد عفونی (مثل نئوسپورین یا پلی اسپورین)
• کرم هیدروکورتیزون (برای گزش و نیش حشرات)
• بانداژ یا نوار جراحی
• یک قیچی تیز
• نوارچسب
• دستمال کاغذی
• کتابچه راهنمایی کمک های اولیه
• شریت ایپکاک (برای القاء استفراغ)

دیگر داروهایی که بد نیست دم دست داشته باشد عبارتند از: قرص آنتی هیستامین، آنتی اسید (برای معده)، قرص ضداسهال و یک سری از داروهایی که اعضاء خانواده مصرف می کنند، مثل انسولین در از دیابتی ها. اگر شما یا یکی از اعضاء خانواده نسبت به نیش زنبور یا حشره دیگری واکنش شدید نشان دادید با باید کیتی حاوی سرنگ و آمپول آدرنالین (اپی نفرین) دم دست داشته باشید. 

سوختگی ها

سوختگیها علل مختلفی دارند، از جمله: آتش، خورشید، بخار، برق، مواد شیمیایی و مایعات یا اشیاء داغ. سوختگی ممکن است آسیبی جزئی بر جای گذارد که به تنهایی هم قادر به درمان آن باشید، یا منجر به فوریت های مرگ باری شود که نیازمند درمان سفت و سخت می باشد. 

درجه بندی سوختگی ها

افتراق یک سوختگی جزئی از سوختگی جدی مستلزم تعیین درجه آسیب بافتی است. سوختگی ها را به سه دسته تقسیم میکنند:

سوختگی های درجه اوّل

سوختگی درجه اول، ساده ترین نوع سوختگی، تنها لایه خارجی پوست (اپی درم یا جلد) را شامل می شود. پوست معمولاً قرمز می شود و ممکن است متورم و دردناک گردد. لایه خارجی پوست به طور کامل نسوخته است. به طور کلی، این نوع سوختگی در منزل قابل درمان است، مگر در مواردی که سوختگی بخش وسیعی از بدن را فراگرفته باشد. 

سوختگی درجه دوم

هنگامی که لایه خارجی پوست کاملاً سوخته و لایه دوم (هیپودرم یا زیر جلد) هم درگیر شده، به این نوع آسیب، سوختگی درجه دوم اطلاق می گردد. تاول هایی پدیدار شده و پوست کاملاً سرخ و لکه لکه (خالدار یا لک و پیس) می گردد. درد و ورم شدید از علایم و نشانه های متعاقب آن هستند. اگر این نوع سوختگی، قطری کمتر از ۵ الی ۸ سانتیمتر داشته باشد، امکان مداوای آن در منزل وجود دارد. امّا اگر بخش وسیع تری را درگیر کرده، یا سوختگی بر روی دست، پا، صورت، کشاله ران، کپل ها یا یک مفصل بزرگ باشد، از اورژانس تقاضای کمک کنید. 

سوختگی درجه سوم

سوختگی های درجه سوم، خطرناک ترین و جدی ترین نوع سوختگی هستند. در این نوع سوختگی همه لایه های پوست و گاهی بافت های عمقی تر آسیب می بینند. در سوختگی های درجه سوم معمولاً ناحیهای از پوست کاملاً سیاه و مثل زغال شده است. بیمار ممکن است درد شدید یا در صورت اسیب قابل ملاحظه عصب، درد ناچیز یا اصلاً دردی نداشته باشد. این نوع سوختگی نیاز به مراقبت های اورژانسی دارد.  شکل۱۴٫ سوختگی ها را براساس میزان آسیب وارد شده بر پوست و سایر نسوج بدن درجه بندی می کنند.

درمان سوختگی های جزئی

برای درمان سوختگی جزئی:

1. محل سوختگی را به مدت ۱۵ دقیقه زیر شیر آب سرد بگیرید تا خنک شود.

اگر، امکان چنین کاری وجود ندارد، ناحیه سوخته را زیر آب سرد فرو برید یا روی آن کمپرس (مرهم) سرد بگذارید. یخ را مستقیما روی سوختگی قرار ندهید. زیرا این کار می تواند منجر به سرمازدگی و آسیب بیشتر بافت شود.

2. وقتی محل سوختگی خنک شد، کمی لوسیون یا کرم مرطوب کننده روی آن بمالید تا سوزش آن را برطرف ساخته و از خشکی پوست جلوگیری کند. از مالیدن کره بر روی سوختگی اجتناب کنید. کره باعث احتباس گرما در بافت ها می شود و می تواند منجر به آسیب بیشتر بافت و افزایش احتمال عفونت گردد.
3. محل سوختگی را با یک گاز استریل بپوشانید، و خیلی شل، باندپیچی کنید تا فشاری بر زخم وارد نشود. پانسمان، هوا را از زخم دور نگاه می دارد و. درد را هم کاهش می دهد.
4. گاهی تاول هایی پر از مایع برای محافظت بافت در برابر عفونت تشکیل می شوند. تاول ها را سوراخ نکنید. اما اگر خود به خود پاره شوند محل تاول را با آب و کمی صابون بشویید. سپس روی آن پماد آنتی بیوتیک گذاشته و باندپیچی کنید. پوست مرده اطراف تاول های پاره شده را می توان گرفت.
5. برای تسکین درد و التهاب می توان از استامینوفن (تیلنول و سایر نام ها) یا بروفن (آدویل، موترین یا سایر نام ها) استفاده کرد.

 

سوختگی ناشی از آتش

سوختگی های ناشی از تماس با آتش - مثلاً مواردی که در اطراف آتش اردوگاه یا هنگام بازی بچه ها با کبریت رخ می دهند – بایستی براساس درجه و وسعت سوختگی تحت درمان قرار گیرد. سوختگی درجه اول در بخش کوچکی از بدن مثل انگشت را می توان مانند یک سوختگی که وسیع بوده یا به بافت های عمقی گسترش پیدا کرده اند ممکن است نیازمند مراجعه به مطب پزشک یا مرکز اورژانس باشند. 

سوختگی های ناشی از برق

هرگونه سوختگی ناشی از برق باید توسط پزشک مورد معاینه قرار گیرد. سوختگی الکتریکی ممکن است جزئی باشد اما آسیب ناشی از آن می تواند به بافت های عمقی زیر پوست گسترش پیدا کند. شوک های الکتریکی، گاهی اوقات می توانند منجر به بی نظمی هایی در ضربان قلب، ایست قلبی یا دیگر آسیب های داخلی در نتیجه عبور جریان برق از بدن شوند. گاهی اوقات تکان ناشی از آسیب الکتریکی ممکن است باعث پرت شدن یا سقوط کردن فرد و در نتیجه شکستگی یا صدمات دیگر گردد. 

سوختگی های شیمیایی

برای درمان سوختگی های شیمیایی:

1. خاطر جمع شوید که علت سوختگی برطرف شده است. به مدت ۲۰ دقیقه یا بیشتر ناحیه سوخته شده را زیر آب سرد بگیرید تا مواد شیمیایی از سطح پوست شسته شوند. اگر ماده شیمیایی پودر مانند است مثل: آهک؛ قبل از شستن، با برس آن را از سطح پوست پاک کنید.
2. اگر بیمار از حال رفته، رنگش پریده یا نفس های کم عمق و سریع می کشد، اقدامات اولیه شوک را روی او انجام دهید.
3. همه لباس ها یا زینت آلاتی را که با آن ماده شیمیایی آلوده شده اند، از تن بیمار در آورید.
4. اگر بیمار بعد از شستشوی ناحیه سوخته، احساس سوزش بیشتری می کند، ناحیه را دوباره و به مدت چند دقیقه دیگر بشویید تا مواد شیمیایی پراکنده شوند.
5. ناحیه سوخته را با یک گاز استریل خشک یا پارچه تمیز ببندید.
6. چنانچه یک ماده شیمیایی به داخل چشم پاشیده شد، فورا چشم را با آب بشویید. برای این کار از هر نوع آب آشامیدنی تمیز می توان استفاده کرد. در واقع، شستن چشم از پیدا کردن آب استرپل مهم تر است. چشم را دست کم به مدت ۲۰ دقیقه زیر شیر آب بگیرید. بعد از شستشوی کامل چشم ها، پلک ها را بیندید و روی آنها را با یک مرهم مرطوب و سبک بپوشانید. سپس فرد را به نزدیک ترین مرکز اورژانس برسانید.
7. سوختگی های شیمیایی جزئی، معمولاً بدون اقدامات بیشتر، التیام پیدا می کنند.

چنانچه ماده شیمیایی باعت سوختگی درجه دوم با قطری بیش از ۸ - ۵ سانتی متر شود یا سوختگی روی دست ها، پاها، صورت، کشاله ران، کپل ها یا یک مفصل بزرگ ایجاد گردد، از اورژانس تقاضای کمک کنید. در ضمن اگر مواد شیمیایی با یک یا هر دو چشم شما تماس پیدا کردند، برای درمان فورا اقدام کنید. 

درمان سوختگی های شدید

در تمام موارد سوختگی های شدید بلافاصله از اورژانس تقاضای کمک کنید. در طی مدتی که منتظر رسیدن کمک هستید :

1. خارج جمع شوید که علت سوختگی، اطفاء یا برطرف شده است. لباس های سوخته چسبیده به پوست را برندارید، فقط اطمینان حاصل کنید فرد آسیب دیده در تماس با مواد سوزاننده نباشد.
2. مطمئن شوید فرد اسیب دیده نفس می کشد. اگر نفس نمی کشد تنفس دهان به دهان را آغاز کنید. اگر گمان می کنید راه هوایی فرد مسدود شده ابتدا تلاش خود را به بازکردن آن معطوف سازید.
3. اگر به نظر می رسد فرد در وضعیت شوک قرار دارد به درمان شوک اقدام کنید.
4. ناحیه سوخته را با گاز استریل خشک یا پارچه تمیز بپوشانید. از پتو یا حوله استفاده نکنید؛ علت آن تمایل این مواد به چسبیدن به سطح سوختگی است. به ناحیه سوختگی پماد نمالید و سعی نکنید تاول ها را سوراخ کنید.