اعضای خانواده
انس و الفت میان پدر و مادر و کودک مدتها پیش از به دنیا آمدن یا پذیرش بچه به وجود میآید. زمانی که والدین آینده یاد میگیرند در انتظار یک بچه باشند- چه از طریق حامله شدن یا پذیرش حضانت - ممکن است شروع به گشتن کتابها برای یافتن نامی برای فرزند خود کنند. شاید لباس و اسباب بازی زیادی از قبل آماده کنند. آنها صدای قلب بچه را در مطلب دکتر گوش میکنند یا عکسی از بچهایی که قرار است به فرزندی قبول کنند به دست میآورند، مرتب برنامهریزی میکنند، خیالبافی و رویاپردازی میکنند، گاهی نگران و گاهی امیدوار میشوند و در نهایت هم مزد خود را با ورود بچه به زندگیشان دریافت میکنند.الفت، نمایش پیچیدهای از روابط و تعهدات عاطفی است که ارتباطات پدر و فرزندی یا مادر و فرزندی را مشخص میکند. خیلی زودتر از هنگامی که بچه پا به زندگی میگذارد، یک رابطه عاطفی قوی از جانب پدر و مادر به وجود آمده؛ رابطهای در برخی از والدین بسیار محسوستر از بقیه است. در طول چند ماه بعدی، کودک به تدریج گرایش و دلبستگی خاصی به اشخاصی پیدا میکند که از آنها حمایت و پشتیبانی، عشق ورزیدن و راهنمایی کردن به یکدیگر را میآموزد.انس و الفت خیلی سریع ایجاد میشود. نوزادان تا یکی دو ساعت پس از زایمان ھوشیارند که فرصت بسیار خوبی برای آشنایی پدر و مادر و کودک است. مهم نیست الفت و محبت چه زمانی ایجاد میشود، بلکه مهم آن است که این اتفاق بالاخره میافتد.نحوه برقراری انس و الفت بین پدر یا مادر و نوزاد چگونه است؟ نسخه ساده ای برای این کار وجود ندارد، درست همانطور که نمیتوان دوست داشتن را به کسی یاد داد. در واقع انس و الفت در خلال تبادل شبانهروزی رفتارها و اعمال مهربانانه میان والدین و فرزند به وجود میآید.مادری آرام فرزند خود را نوازش میدهد و این نوازش برای نوزاد خوشایند است. هنگامی که گونه بچه نوازش داده میشود، نوزاد به سمت صورت مادر یا سینه مادر میگردد و پوزه اش را به سینه میمالد تا نوک پستان را پیدا کند و بعد شروع به مکیدن آن میکند. این مسئله نه تنها باعث تحریک ترشح شیر میشود بلکه یک محرک عاطفی بسیار قدرتمند ھم ھست۔ کودک ھنگامی که سینه مادر یا شیشه شیر میخورد، به چشمان مادر خیره میشود.بچه میگرید و پدر یا مادر او را بغل میکند، گونهاش را با انگشت نوازش میدهد و با صدایی نرم و آرامشبخش با او حرفه میزند.اهمیت انسانی و الفت توسط بیمارستانها و کارشناسان امور بهداشتی به خوبی شناخته شده است، از این رو اکثر بیمارستانها والدین جدید را ترغیب میکنند تا زمانی را با نوزادشان سپری کنند. پدر و مادرهایی که بچهای را به فرزندی قبول میکنند نیز از این کار لذت میبرند.چنانچه بچه شما نارس یا شدیداً بیمار است، به احتمال زیاد داخل انکوباتور قرار میگیرد و دستگاههایی را برای کنترل علائم حیاتی به او وصل میکنند. در ابتدا ممکن است نتوانید بچه را بغل کنید یا حتی شیر بدهید. امّا باز توصیه میشود وقت بیشتری را در کنار نوزادتان سیری کنید، شما میتوانید پوست بچه را نوازش کنید. دستان کوچکش را بگیرید و گریهاش را با صدای خود آرام کنید. حتی این تماس محدود نیز، برای شما و فرزندتان مهم و سودمند است.این اتفاق شایعی است که والدین قبل از به دنیا آمدن فرزندشان واقعاً نمیدانند آیا قادر خواهند بود این موجود جدید را که در شرف ورود به زندگی آنها و متحول ساختن آن است، دوست بدارند یا نه. حتی بعد از به دنیا آمدن بچه یا به فرزندی قبول کردن آن، بسیار اتفاق افتاده که والدی به نوزاد جدید نگاه کرده و در حالی که انتظار به وجود آمدن موجی از عشق و محبت را داشته، نه تنها چیزی حس نکرده، که بدتر از آن دچار نوعی ناامیدی یا حتی تنفر شده است.اگر بلافاصله به فرزند خود علاقه مند نشدید، خیلی به خودتان سخت نگیرید. پدر و مادر بودن هرگز کار ساده ای نیست و در مواردی ممکن است یک تلاش محض و به تمام معنا باشد. گاهی اوقات عشق به فرزند به مرور ایجاد میگردد. وقتی بیشتر یکدیگر را میشناسید، وقتی متوجه درخشش چشمهای فرزندتان هنگام ورود به اتاق میشوید، یا وقتی او برای اولین بار لبخند میزند، خیلی زود متوجه خواهید شد که کودکتان را دوست دارید.
روابط خواهر، برادری
توجه زیادی به رقابتهای بین فرزندی - خصومتها ناامنیهای ایجاد شده در بچه بزرگ تر به دنبال تولد یک برادر یا خواهر- معطوف شده است.اما در مورد بچهای که تازه به دنیا آمده و روابط او با خواهری برادر بزرگ ترش چه حقایقی وجود دارد؟مسلم است که زندگی برای طفلی که خواهر یا برادر بزرگتر دارد همیشه راحت و بی دردسر نخواهد بود. این بچه به ویژه وقتی تحرک بیشتری پیدا میکند و راه میافتد، احتمالاً بیش از یکبار سیخونک و سقلمه دریافت خواهد کرد؛ و شما ناچارید از نزدیک مواظب بازی آنها باشید. مبادا طفل در معرض خطر قرار گیرد.اما این قضیه روی مثبتی هم دارد، کافی است شادی کودک ۵ ماهه خود را هنگامی که با خواهر یا برادر بزرگتر از خودش همبازی شده، ملاحظه کنید تا با ما هم عقیده شوید. در واقع برای یک بچه، بازی با خواهر یا برادر بزرگتر، چنان مهیج و لذت بخش است که گاهی حاضر است با کمی خشونت و بدرفتاری آنها کنار بیاید.گذشته از لذتی که بچه شما از دارا بودن برادر یا خواهری بزرگ تر برای بازی کردن میبرد، تکامل ذهنی و اجتماعی او نیز از این نوع تماس بهرههای فراوانی خواهد برد. بچه مفاهیمی مثل مواظبت از خود، همکاری، تصور و نحوه همگام شدن و تداوم رابطه با دیگران را یاد میگیرد به علاوه انس والفت فرزندان شما شکل میگیرد و آرام آرام به یکدیگر شدیداً علاقمند خواهند شد.از اینکه فرزند دوم یا فرزندان دیگر شما مانند فرزند اول توجه تمام احساس گناه نکنید. به خاطر داشته باشید که فرزند اول شما هم از نعمت و فواید خواهر یا برادر بزرگتر محروم بوده است. مواقعی پیش خواهد آمد که بچه، برادر یا خواهر بزرگترش را به شما ترجیح میدهد، یا ممکن است به تقاضا و خواهش برادر یا خواهر بزرگ تر مبنی بر خوردن حریرهاش سریعاً پاسخ دهد – در حالی که سعی و تلاش شما با پاسخ مأیوسکننده و منفی او روبرو شده بود.