برای والدین شاغل از جمله مسائل بسیار مهم، مراقبت از بچه است. پیدا کردن افراد یا مراکز با تجربه برای مراقبت از بچه ممکن است به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شود، زیرا همه پدر و مادرها طالب بهترین ها برای فرزند خود هستند. شما بهتر است در پیک پرستار قایل اطمینان و مهربان و محیطی تمیز و امن برای کودکتان باشید.
انواع مراقبت از کودک
مراقبت از کودک به سه شکل قابل دسترس است:
-
مراقبت خانگی از بچه
- مراقبت در منزل کودک ارایه می شود. این راحت ترین گزینه است، امّا ممکن است گرانترین هم باشد.
-
مراقبت خانوادگی از بچه
- مراقبت در یک خانه اطفال، ارایه می شود. این گزینه رایج= ترین شیوه مراقبت از شیرخواران و بچه های نوپاست. در این حالت فضا و محیطی شبیه خانه فراهم می شود و اعضای این خانواده یعنی بچه ها هم خیلی زیاد نیستند. قوانین مربوط به تعداد کودکانی که می توان در یک شیرخوارگاه نگهداری کرد، در کنار مقررات مربوط به ایمنی، بهداشت، سیستم های بهداشتی و کدهای آتش سوزی (شامل آژیر خطر)، از یک ایالت دیگر فرق می کنند.
-
مرکز مراقبت از کودک.
- در این حالت مراقبت در یک پرورشگاه، مهد کودک، یا شیرخوارگاه ارایه میشود. این گزینه به فرزند شما فرصت تعامل با گروه وسیعی از اطفال می دهد. روز به روز بر شما مراکز مراقبت از بچه افزوده می شود.
در جستجوی مراقبت از بچه
اگر به دنبال ی مرکز مراقبت درجه یک از کودک خود می گردید، به نکات زیر توجه کنید:
- اطمینان حاصل کنید که، کودک یار مربوطه دارای پروانه اشتغال از سوی دولت است. یعنی اینکه کودک یار، صلاحیت لازم برای چنین کاری را داشته باشد. در این خانه اطفال، مراقبت از کودکان به صورت خصوصی ارایه می شود و ممکن است ارزان تر تمام شود، امّا پرستار مربوطه ممکن است مجوز رسمی برای این کار نداشته باشد. و این یعنی فردی که از بچه شما نگهداری می کند تحت نظارت مقامات دولتی نیست.
- قبل از اینکه یک نوع سرویس مراقبتی را انتخاب کنید، حتماً از چند مرکز مراقبت کودک و خانه اطفال دیدن کنید. پدر و مادر باید هر زمان که مایل بودند بتوانند از قسمت های مختلف ان مرکز . کارهایی که در آنجا انجام می شود بازدید به عمل آورند. و به دنبال مراکزی باشید که به والدین اجازه بازدید بدون اطلاع قبلی را می دهند. چنین بازدیدهایی می تواند هم به نفع سرویس دهنده و هم بچه ها باشد. به هر سرویس دهنده ای که والدین را ملزم می کند قبل از بازدید تلفن بزنند، مظنون شوید.
- با سرویس دهنده (پرستار) یا مدیر مرکز گفت و گویی رو در رو داشته باشید. بهتر است نسبت پرسنل به بچه در مرکز مراقبت از کودکان، بسته به سن کودکان، بین ۱ به ۴ الی ۱ به ۶ باشد. هر چه بچه ها کوچکتر باشند به پرسنل بیشتری احتیاج است. آیا مرکز، تلویزیون دارد؟ اگر پاسخ مثبت است چقدر به بچه ها اجازه تماشای ان داده می شود؟ تماشای تلویزیون بایستی محدود و گزینشی باشد، اگر اصلاً اجازه تماشا داده شود. با دعوا و کتک کاری بچه ها چگونه برخورد میشود؟ سطح تحصیلات معلمان مرکز مراقبت از کودک چقدر است و چقدر باید باشد؟ آیا سرویس دهنده (پرستار) سیگار می کشد؟ آیا در محوطه، حیوانات دست آموز هم وجود دارند؟
- هنگامی که تصمیم به انتخاب یک سرویس دهنده گرفتید، از امکانات و تجهیزات آنجا مجدداً بازدید کنید، ترجیحاً، در ساعات مختلف به آنجا سر بزنید. آیا بچه ها در آنجا سرگرم و خوشحال هستند؟ آیا در آنجا امکان فعالیت های مختلف هست یا بچه ها سردرگم هستند؟ آیا پرستار یا پرسنل، آدم های خونگرم و امیدوارکننده ای هستند و اگر بچه ای گریه نکند حاضرند او را در آغوش بگیرند؟ آیا آنجا به اندازه کافی دستشویی و توالت برای بچه ها هست؟ اطمینان حاصل کنید که زمین بازی امن و بی خطر و دارای پرچین و تجهیزات مناسب و سالم است. به علاوه، از دفتر منطقه ای حمایت از کودکان سوال کنید آیا پرستار کودک شما تا به حال تحت پیگرد و بازجویی قرار گرفته یا نه.
گذار از والدین
با پیدا کردن یک مرکز مراقب از کودک که از نظر شما مناسب است، به فرزندتان فرصت عادت کردن به ان محیط را بدهید. دور بودن از شما برای بچه، تجربه ای دردناک و اشک آلود است، برای همین، برنامه ای بریزید تا روز اول، چند ساعتی را در کنار فرزندتان در مرکز مراقبت، سپری کنید. این کار برای یک بچه بزرگ تر، به ویژه اگر قبلاً زیاد بیرون از خانه یا خانه دوستانش رفته ضرورتی ندارد.
برای هفته اول یا تا وقتی بچه عادت کند، از سریعاً بیرون رفتن از ساختمان اجتناب کنید. ۵ الی ۱۰ دقیقه صبر کنید تا بچه با فرد دیگری انس بگیرد. و بعد هم به جای اینکه تا بچه پشتش به شما است جیم شوید، ابتدا، با او خداحافظی کرده و سپس ساختمان را ترک کنید. بد نیست به کودکتان اجازه بدهید چیزی از خانه همراه خودش ببرد مثل پتوی مورد علاقه یا یک عروسک تودوزی شده.
مراقبت از کودک و بیماری
والدینی که بچه هایی در مرکز مراقبت دارند باید انتظار داشته باشند فرزندانشان در مقایسه با منزل، به دفعات بیشتری دچار سرماخوردگی و عفونت های ویروسی بشوند. همه بچه ها هر چند وقت یکبار مریض می شوند. ولی شانس ابتلا به بیماری در کودک شما هنگامی که در مرکز مراقبت است بیشتر می شود. علت این مسئله تا حدودی اسان است که این بیماری های شایع بسیار مسری هستند. به علاوه کودکان اغلب پیش ار=ز بروز نشانه های بیماری ناقل هستند و از همین رو یک بچه به ظاهر سالم می تواند افراد زیادی را مبتلا کند. بنابراین همه گیر شدن یک بیماری مخصوص دوران کودکی در یک مهدکودک، پدیده رایجی است.
هیچ گونه اقدام عملی قادر به جلوگیری از انتشار عفونت نیست. اما پرستاران می توانند با شستن دقیق دست‌ها پیش از تعویض پوشک و پیش از تقسیم غذا به این امر کمک کنند. آنها به علاوه می توانند مراقب باشند بچه‌ها قبل از غذا خوردن و بعد از رفتن به حمام دستانشان را بشویند. دستشویی ها باید طوری کار گذاشته شوند که دست بچه ها به آنجا برسد. اتاقی که در آن پوشک تعویض می شود باید از اتاقی که در آن غذا تهیه و خورده می شود مجزا باشد.
به عنوان پدر یا مادر، شما با ممانعت از فرستادن فرزند بیمار خود به مهد کودک می توانید به سلامتی سایر بچه ها کمک کنید. چه موقع نباید بچه مریض را به مهد کودک فرستاد؟ هر مرکز مقررات مخصوص خودش را دارد، امّا اکثر مراکز مراقبت از کودکان، اجازه ورود بچه ای که تب بالای .................. (۳۸ درجه سانتی گراد) دارد، استفراغ می کند یا اسهال دارد را به مرکز نمی دهند.
اینکه چه موقع فرزند شما می تواند به مهد باز گردد، معمولاً بستگی به حال عموی او و مسری یا غیرمسری بودن بیماری دارد. بسیاری از نشانه های سرماخوردگی یک هفته یا بیشتر ادامه پیدا می کنند. هنگامی که دمای بدن به مدت ۲۴ ساعت طبیعی باشد، او دیگر به احتمال قوی می تواند به مهد باز گردد و لو اینکه هنوز مقداری آبریزش .و سرفه داشته باشد. کار درستی نیست که بچه را تا پایان دورۀ سرماخوردگی از مهد کودک محروم کنید.
شست و شوی دست
شستن دست بهترین راه جلوگیری از انتشار بیماری های عفونی است. بسیاری از مریضی ها از سرماخوردگی معمولی گرفته تا بیماری های جدی مثل عفونت روده یا التهاب کبد (هپاتیت)، ممکن است از شخصی به شخص دیگر منتقل شوند.
عادت به شستن دقیق دست ها برای کل خانواده حائز اهمیت است. شستن دست ها به شکل مرتب و منظم و آموزش ان به کودکان بسیار مهم است. هر دو دست از جمله کف دست ها و لای انگشتان را باید با آب و صابون یا مایع دستشویی کاملاً بشویید. به بچه ها یادآوری کنید تا بعد از بیرون آمدن از مستراح چه در خانه و چه در مدرسه دستان خود را بشویند.
هر چند دسترسی به آب و صابون همیشه ممکن است امکان پیر نباشد امّا لااقل سعی کنید جایی برای شست و شوی دست ها پیدا کنید. کودکان را تشویق کنید تا دستهایش را تا وقتی که آهنگ حروف الفباء (الف- ب- پ-...) طول می کشد بشوید. برای توضیحات بیشتر در مورد تکنیک صحیح دست شستن به فصل ۲۰ مراجعه کنید.
شستن دست در موقعیت های زیر ضروری است:
- قبل تهیه یا خوردن غذا
- بعد از تخلیه بینی (فین کردن)، عطسه کردن یا سرفه کردن در دست
- بعد از دست زدن به گوشت یا موجودات دریایی نپخته
- بعد از تعویض پوشک
- بعد از بازی با یک حیوان دست آموز
- بعد از دست زدن به آشغال
- بعد از دست زدن به پول
تغذیه
یک روز کودک پیش دبستانی شما به اندازه یک مورچه هم غذا نمی خورد و روز بعد نمی توانید او را از خوردن باز دارید. این همان اشتهای کودک پیش دبستانی است. برخلاف یک طفل شیرخوار که خوب غذا می خورد و طول یک سال اول حیات وزنش سه برابر می شود، یک کودک پیش دبستانی خیلی بد غذا می خورد و از همین رو سرعت رشد بسیار کندی هم دارد. برخی از پیش دبستانی ها در امتحان غذاهای جدید یا گسترش فهرست غذایی خود از همان ۳، ۴ قلم مورد علاقه، اکراه دارند. با رسیدن به سن مدرسه، عادات غذایی کودک شما به تدریج پایه ریزی و تثبیت می شوند.
