آزمونهایی که برای تعیین نقصهای مادرزادی جنین صورت میگیرند، روز به روز رواج بیشتری پیدا میکنند. در سالهای قبل، زنان مجبور بودند ۹ ماه صبر کنند تا ببینند آیا بچه آنها دارای ناهنجاری مادرزادی است یا نه. اما، امروزه، زنان اغلب میتوانند در همان اوایل حاملگی متوجه وجود یا عدم وجود چنین نقصهایی در جنین خود شوند.زندگی در رحم بدون خطر نیست. گاهی اوقات، دلیل برای نگرانی شما از در خطر بودن جنین وجود دارد. مثلا بچهای که تا چند روز پیش فعال و پر حرکت بود، ناگهان بیحرکت میشود، یا آزمایش خون نشان میدهد که مادر Rh (ار-هاش منفی) علیه جنین Rh+ (ار-هاش مثبت) در حال تولید آنتی بادی است. علت آن هر چه باشد، اگر پزشک به مشکلی مظنون شود، با روشهای متعددی میتوان سلامت جنین را مورد ارزیابی قرار داد، تا در صورت وجود هر گونه علامتی از زجر تنفسی، پیش از آنکه آسیب جبرانناپذیری بر جنین وارد کند، اقدام مناسبی در قبال آن انجام گیرد.
توصیه هایی برای پیشگیری
هنگام حاملگی، از رفتن به سونا و حمام بخار یا فرو بردن بدن زیر آب داغ وان تا بالای کمر خودداری کنید، چون احتمال غش کردن و خدای نکرده، آسیب رسیدن به شما وجود دارد. استحمام و دوش گرفتن با آب داغ گزینههای بهتری هستند. |
پرسش و پاسخ اشکالی ندارد حین بارداری به دندان پزشک مراجعه کنم؟
دلیلی وجود ندارد که شما در دوران بارداری از دندانهای خود غافل بمانید. برخی از زنان متوجه میشوند که حین حاملگی لثههای آنها حساستر شده و به راحتی دچار خونریزی میشوند. بهتر است درست قبل از آبستن شدن به دندان پزشک مراجعه کرده و یکبار هم حین بارداری برای معاینه و جرمگیری این کار را تکرار کنید. |
سونوگرافی یک آزمون بسیار ساده است. از آن برای ردیابی عملکرد قلب جنین استفاده میشود. در این آزمون بیدرد و غیرتهاجمی، پزشک ابزاری را که در دستش نگه داشته روی شکم شما قرار میدهد. به وسیله این دستگاه میتوان صدای قلب جنین را در هفته ۱۰ الی ۱۲ حاملگی شنید و، به نوعی، زنده بودن جنین را مورد تایید قرار داد.در هفته های بعدی، شما میتوانید حرکات جنین را احساس کنید. این حرکات در اوقاتی از روز که جنین فعالتر است، دست کم چهار بار در ساعت اتفاق میافتند، فعالیت نین، بیشتر بعد از خوردن غذا یا هنگام شب یعنی وقتی اشتغال ذهنی کمتری نسبت به مسائل بیرونی دارید، احساس میشود. به خاطر داشته باشید که جنین هم در طول روز یا شب، مواقعی را در خواب به سر میبرد که گاهی تا یک ساعت طول میکشند و در این اوقات بالطبع حرکتی احساس نخواهید کرد.
سونوگرافی
ظهور پدیده سونوگرافی، این امکان را به ما داده است تا جنین را خیلی زود در هفته ششم تا هفتم پس از آخرین قاعدگی تجسم فضائی کنیم. این ابزار تشخیصی بدون درد و غیرتهاجمی، برای ایجاد تصویر از جنین، از امواج صوتی پر فرکانس استفاده میکند. این ابزار نه تنها هیچ خطری برای مادر و جنین ندارد، بلکه در بسیاری از موارد نیز فوقالعاده ارزشمند نشان داده شده است.علاوه بر استفاده در تعیین سن جنین، سونوگرافی برای تشخیص چند قلویی هم به کار میرود. همچنین به پزشک این امکان را میدهد تا از سرعت رشد بچه و انطباق آن با سن حاملگی مطلع گردد.با استفاده از سونوگرافی امکان تشخیص بیماری کلیوی، انسداد روده یا فقدان یکی از اندامهای فوقانی یا تحتانی وجود دارد. مغز جنین را هم میتوان با این روش از لحاظ برخی ناهنجاریها مورد ارزیابی قرار داد. موقعیت جفت و وضعیت قرار گرفتن جنین در رحم نیز با این وسیله مشخص میشوند. سونوگرافی قادر به تشخیص مایع بیش از حد در کیسه آمنیون (کیسه آب) هم میباشد، حالتی که به آن اصطلاحا هیدرآمنیوس میگویند.در بسیاری از موارد، میتواند حتی جنسیت بچه شما را هم تشخیص دهد. بهترین زمان برای مطلع شدن از جنسیت بعد از هفته ۱۸ الی ۲۰ حاملگی است.
آزمون سه گانه
تست سه گانه مجموعهای از آزمونهای بیوشیمیایی است که پزشک شما ممکن است بین هفتههای ۱۵ تا ۱۸ حاملگی درخواست کند. تست سهگانه، نوعی آزمون غربالگری است، نه تشخیصی. در واقع آزمون غربالگری زمانی انجام میشود که هیچ نوع نشان یا عامل خطرسازی در فرد وجود ندارد و با این نوع آزمونها تنها میتوان خطر داشتن بچهای با یک نقص مادرزادی خاص را در شما ارزیابی کرد. اما تست تشخیصی معمولا نشان میدهد که آیا بچه شما نقص مادرزادی دارد یا خیر.تست سهگانه، سطوح سه ماده را که به طور طبیعی در جریان خون یک زن حامله وجود دارند، اندازهگیری میکند:
- نوعی پروتئین جنینی موجود در خون مادر، موسوم به آلفا – فتوپروتئین سرم مادر (MSAFP).
- هورمونی که از جفت ترشح میشود، موسوم به گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG).
- استریول، استروژنی که هم توسط جنین و هم از جفت ترشح میشود.
نمونه خون مادر برای ارزیابی به آزمایشگاه ارسال میشود. سطوح بالای MSAFP نشان دهنده وجود نقض لوله عصبی در جنین است، که اکثرا یا اسپینا بیفیدا (ستون فقرات دو شقه) است یا آنانسفالی (فقدان ناقص یا کامل مغز جنین). سطوح پایین MSAFP نشانه سندرم داون است. سطوح غیرطبیعی HCG و استریول هم نشان دهنده ناهنجاریهای کروموزومی هستند. زمان انجام تست بسیار حایز اهمیت است زیرا سطح این مواد در سراسر حاملگی تغییر میکنند.این تستها، آزمونهای ایدهآلی به شمار نمیروند، و فقط برای غربالگری هستند نه تشخیص. یعنی حتی در میان مادرانی که نتیجه تست آنها مثبت است، احتمال اینکه جنینها حقیقتا دچار چنین نقصهایی باشند، فقط کمی بیشتر از بقیه است، عکس این قضیه هم میتواند صادق باشد – این تست همه بچههای پرخطر را شناسایی نمیکند. احتمال کمی وجود دارد که تست منفی باشد، به این مفهوم که بچه سالم است، اما در عمل نوزادی با نقص لوله عصبی یا سندرم داون متولد میشود.برخی از زنان نتیجه این تست سهگانه را نوعی دلگرمی تلقی میکنند. برخی هم غیرقطعی بودن نتیجه این تست را عذابآورتر از بیاطلاعی میدانند. چنانچه جواب آزمایش وجود مشکلی را در جنین تایید کند، گام بعدی انجام یک سونوگرافی و آمنیوسنتز است.در انجام این تستها هیچ اجباری وجود ندارد. راجع به مزایا و معایب این آزمونها با پزشک خود مشورت کرده و پیش از گرفتن هر تصمیمی جوانب امر را به دقت در نظر بگیرید.
شکل ۵-۱۵ سونوگرافی بدون اعمال هر گونه درد یا آزاری ، شکل و وضعیت جنین در رحم را نشان میدهد. با اندازه گیری عرض جمجمۀ جنین می توان سن او را تعیین کرد. آمنیوسنتز
آمنیوسنتز، آزمونی است که در صورت موافقت شما، در سه ماهه دوم حاملگی، و معمولا بین هفتههای ۱۴ و ۱۶ انجام میگیرد. این آزمون ممکن است به زنان ۳۵ ساله یا مسنتر، زنانی که سابقه خانوادگی ناهنجاریهای مادرزادی مثل سندرم داون یا اسپینا بیفیدا (ستون فقرات دو شقه) دارند، زنانی که سابقه به دنیا آوردن بچهای مبتلا به ناهنجاری داشتهاند و زنانی که سطح خونی آلفا-فتوپروتئین آنها غیرطبیعی است، پیشنهاد شود.
آزمونهای پیش از زایمان: نکات مهم مطرح کردن سوال و گفتگو راجع به نگرانیها با پزشک، یا یک مشاور ژنتیک قبل از انجام آزمونهای پیش از زایمان میتواند مفید واقع شود. در اینجا به برخی از نکات مهمی که باید مدنظر داشت و سوالاتی که باید مطرح کرد اشاره میشود:۱٫ این آزمون، چه اطلاعاتی را میتواند در اختیار بگذارد؟۲٫ نتایج این آزمون تا چه اندازه دقیق هستند؟۳٫ هر چند وقت یکبار باید این کار را تکرار کرد؟۴٫ آیا احتمال سقط در اثر این کار وجود دارد؟۵٫ اگر مشکلی شناسایی شود، چه راههایی پیش پای من وجود دارد؟۶٫ آیا این اطلاعات میتواند بر آمادگی من برای تولد بچه تاثیر منفی بگذارد؟۷٫ امکان دارد این اطلاعات ذهنیت مرا برای ادامه حاملگی خدشهدار کند؟ |
شکل ۶-۱۵٫ آمنیوسنتز یعنی برداشت مقدار کمی مایع آمنیونی موجود در کیسه آب. پزشک به کمک تصویر سونوگرافی، سوزن دراز و باریکی را وارد رحم کرده و کمی از مایع را میکشد. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی این مایع میتواند پرده از مسائلی مثل جنسیت، میزان رشد و الگوی کروموزومی جنین بر دارد. محققان در حال کار بر روی آزمونهای خونی دقیقتری برای تشخیص سندرم داون هستند. ولی در حال حاضر، تنها راه تشخیص صد در صد سندرم داون با بسیاری از ناهنجاریهای دیگر در جنین، آمنیوسنتز است.حین آمنیوسنتز، پزشک سوزن دراز و باریکی را به کمک دستگاه سونوگرافی به داخل رحم شما فرو میکند. این سوزن کسیه آمنیون (کیسه آب) را که جنین در آن غوطهور است سوراخ میکند. مقدار کمی از این مایع را کشیده و سپس سوزن را در میآورند و نمونه را برای بررسی به آزمایشگاه ارسال میکنند. احتمال سقط در نتیجه این تست ۱ در ۲۰۰ مورد است.مایع آمنیونی، اطلاعات ژنتیکی ارزندهای راجع به بچه در حال رشد شما، در اختیار قرار میدهد. پس از گذشت چند روز در محیط کشت، سلولهای مایع آمنیون از لحاظ توزیع و آرایش کروموزومی قابل مطالعه میشوند.سندرم داون که مشخصه آن وجود یک کروموزوم اضافی شماره ۲۱ است، به شکل دقیقی از راه آمنیوسنتز قابل تشخیص میباشد. به علاوه، نقصهای دیگری مثل مشکلات عصبی، بیماریهای کلیوی و اختلالات متابولیک (مربوط به سوخت و ساز) هم با این روش قابل ردیابی هستند.آمنیوسنتز را میتوان کمی دیرتر نیز برای بررسی ناسازگاری Rh یا حصول اطمینان از تکامل کافی ریهها برای تحمل یک زایمان زود هنگام، انجام داد.آمنیوسنتز معمولا خطری را برای مادر و جنین در بر ندارد، اما اگر خیلی زود انجام شود، خطر سقط بعد از عمل افزایش مییابد.
آزمون فیش (FISH)
یکی از مشکلات آمنیوسنتز، زمان انتظار لازم برای دستیابی به نتیجه است. در صورتی که تحت عمل آمنیوسنتز قرار گیرید، باید ۷ الی ۱۴ روز منتظر بمانید تا مشخص شود آیا بچه شما دارای یکی از نقصهای قابل ردیابی هست یا خیر.اما، تستی به نام فیش (FISH) قادر به شناسایی اکثر ناهنجاریهای کروموزومی، به فاصله تنها ۱ یا ۲ روز میباشد. تست فیش قادر به شناسایی انحرافات کروموزمی مثل سندرم داون، سندرم تریزومی (سه تایی شدن کروموزم) ۱۳ و سندرم تریزومی ۱۸ میباشد. تریزومیها یا سه تایی شدن کروموزومها، اختلالات ژنتیکی نادری هستند که معمولا عقب ماندگی ذهنی و نقایص جسمی شدیدی را به دنبال دارند. اکثر بچههای مبتلا به تریزومی ۱۳ یا ۱۸ قبل از یکسالگی میمیرند.تست فیش توام با آمنیو سنتز انجام میشود، برای این آزمون مقداری از مایع به دست آمده از طریق آمنیو سنتز مورد استفاده قرار میگیرد و به همین دلیل نیازی به نمونه برداری جداگانه نیست.تست فیش در شناسایی نقایص کروموزومی بسیار دقیق است ولی عاری از اشتباه نیست. چنانچه این تست نشان دهد که بچه بی نظمی کروموزومی ندارد، با این وجود از سلولهای مایع آمنیون کشتی به عمل میآید تا این موضوع یعنی فقدان ناهنجاری کروموزومی تایید شود.
نمونه برداری از پرزهای کوریونی (نمونه برداری از جفت)
نمونهبرداری از پرزهای کوریونی (CVS)، نوعی روش تهاجمی برای ردیابی بسیاری از ناهنجاریهای کروموزومی از جمله سندرم داون است، که از این نظر مشابه آمنیوسنتز میباشد.اما در اینجا به جای آزمایش مایع آمنیونی، نسج جفت را مورد آزمایش قرار میدهند. از مزایای این روش آن است که بین هفتههای ۹ تا ۱۱ حاملگی هم قابل انجام است و از این لحاظ زودتر از سایر آزمونهاست.در خلال CVS، پزشک با کمک اولتراسوند لوله کوچکی را (کاتتر) داخل سرویکس یا گردن رحم میکند. سپس با استفاده از عمل مکش (ساکشن) مقدار جزئی از جفت را به دست میآورد. ممکن است کمی احساس درد بکنید، اما میزان درد تنها کمی بیشتر از گذاشتن اسپکولوم هنگام معاینه است.بافت نمونه برداری شده حاوی همان کروموزمهایی است که جنین در حال رشد دارد. بعد از تجزیه و تحلیل این بافت، پزشک متوجه خواهد شد که آیا بچه شما مبتلا به سندرم داوم یا نقص کروموزومی دیگری هست یا خیر. با این تست، جنسیت جنین را هم میتوان تعیین کرد.CVS، اما، در ردیابی بعضی از اختلالات به اندازه آمنیوسنتز موثر نیست. گاهی اوقات، آمنیوسنتز پس از نمونهبرداری از پرزهای کوریونی صورت میگیرد.مانند آمنیوسنتز، CVS خطر سقط را افزایش میدهد. به علاوه، خطر عفونت داخل رحمی با این روش بیشتر از آمنیوسنتز است.
نمونه برداری خون بندناف از راه پوست
نمونهبرداری از بندناف، تکنیکی است که خون بندناف را برای تشخیص اختلالات خاص مورد آزمایش قرار میدهد. بهترین زمان برای انجام این تست در سه ماهه سوم است.از نمونه برداری خون بند ناف میتوان برای تعیین سطح اکسیژن و دی اکسید کربن در خون استفاده کرد، که در تشخیص محدودیت رشد داخل رحمی کمک شایانی میکند. به علاوه از این روش برای ردیابی عفونتهایی مثل سیتومگالو ویروس هم استفاده میشود.
آزمونهای الکتریکی فشاری و غیر فشاری در جنین
تستهای الکترونیک به ارزیابی ضربان قلب جنین میپردازند. از این تستها زمانی استفاده میشود که مادر متوجه کاهش محسوسی در میزان حرکت جنین شود، دارای بیماری خاصی باشد که سلامت جنین را تهدید کند یا سرعت رشد جنین فوقالعاده پایین به نظر میرسد. از این تستها در زنانی که نشانههایی از پره اکلامپسی (فشار خون بالا و ورم اندامها)، سابقه مردهزایی یا دیابت دارند نیز استفاده میشود.
قابلیت سازگاری عامل رزوس یا ار – هاش (Rh)هنگام حاملگی، به خصوص حین زایمان، ممکن است مقداری از خون جنین وارد جریان خون شما گردد. چنانچه خون شما و بچه با هم سازگار باشند، هیچ مشکلی اتفاق نمیافتد. اما، اگر ناسازگار باشند، امکان دارد بدن شما آنتی بادیهایی بسازد که برای حاملگیها و در نتیجه جنینهای بعدی خطرساز باشند.گروههای خونی را بر اساس وجود یا عدم وجود پروتئینهای خاص بر سطوح سلولهای خونی تعیین میکنند. عامل رسوس (Rh)، یکی از این گروههای خونی است. هشتاد و پنج درصد سفیدپوستان Rh مثبت هستند، یعنی دارای جزء ار – هاش در سلولهای خونی هستند. در میان سیاه پوستان آمریکا، این درصد کمی بالاتر است، و میشود گفت همه سرخپوستان آمریکا و آسیاییها Rhمثبتاند.حدود ۱۵ درصد سفیدپوستان و ۷ درصد سیاهان Rh منفی هستند. اگر شما هم Rh منفی هستید، مشکل بالقوهای نخواهید داشت مگر اینکه پدر فرزندتان Rh مثبت باشد. چنانچه بچه، خون Rh مثبت پدر را به ارث ببرد، خون او با خون شما ناسازگار خواهد بود.در اکثر موارد، بچه اول در معرض خطر قرار ندارد، حتی اگر Rh مثبت باشد، زیرا خون Rh منفی شما تماس قبلی با خون Rh مثبت او نداشته و در نتیجه بدنتان هم آنتیبادی ضد جنین نساخته است. اما، اگر مجددا باردار شوید و جنین Rh مثبت باشد، این آنتیبادیها از جفت عبور کرده و به بچه در حال تکامل لطماتی را وارد میکنند. خطر چنین واقعهای با هر بار حاملگی توام با ناسازگاری Rh، افزایش مییابد.امروزه دیگر بیماری Rh مانند گذشتهها مشکل ساز نیست، که دلیل آن روشهای غربالگری دقیقتر، استفاده از سرم یا داروی مهار کننده بدن مادر Rh منفی از تولید آنتی بادی، و درمان موثرتر نوزادان مبتلا میباشد.اگر باردارید و عامل Rh در شما مشخص نشده، پزشک برای شما یک آزمایش خون درخواست خواهد کرد تا مشخص شود آیا Rh مثبت هستید یا Rh منفی. چنانچه Rh منفی باشید، هر چند وقت یکبار در طول حاملگی، خون شما مورد آزمایش قرار میگیرد تا ظهور یا عدم ظهور آنتی بادی در بدن مورد بررسی قرار گیرد. هر چند وقوع جنین حادثهای در حاملگی اول بعید است، اما غیرممکن نیست. اگر سابقه سقط عمدی یا غیرعمدی داشتهاید، احتمال ورود برخی از سلولهای خونی جنین به بدن شما و تحریک تولید آنتی بادی وجود دارد. همچنین احتمال نشت جزئی خون جنین در خلال حاملگی وجود دارد.پزشکان اغلب به زنان باردار Rh منفی، یک دوز از آمپول روگام را در هفتههای ۲۸ تا ۳۰ حاملگی، به عنوان اقدامی احتیاط آمیز در قبال احتمالی خون جنین تزریق میکنند. این دارو سطح گلبولهای قرمز جنین را که وارد بدن شما شدهاند پیش از بسیج شدن قوای بدن شما علیه آنها، میپوشاند. این تزریق، تقریبا هیچ خطری را متوجه مادر و جنین نمیکند.در صورت ظهور آنتی بادی، خطر آسیب خفیف تا شدید یا حتی مرگ جنین وجود دارد و از این رو ممکن است یک زایمان زود هنگام ضرورت پیدا کند. در مواردی به جنین، وقتی در رحم مادر قرار دارد، خون تزریق میشود که هدف از این کار خریدن زمان برای رشد کافی ریهها به منظور تحمل زایمان زودرس میباشد. بعد از تولد باز هم به انتقال خون احتیاج خواهد بود. |
اولین نشانه احتمال انداختن بچه، خونریزی واژن (مهبل)، با یا بدون دل پیچه است. تقریبا از هر پنج زن، یک نفر در طول سه ماهه اول حاملگی، مختصری خونریزی یا ترشح خونآلود از واژن دارد، و کمتر از نیمی از آنها بچه خود را سقط میکنند. با این حال هر گاه در طول حاملگی خونریزی واژینال پیدا کردید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.وقتی رویان یا جنینی میمیرد، انداختن بچه اجتنابناپذیر است، سقط اجتنابناپذیر معمولا با درد در زیر شکم یا کمر همراه است. درد ممکن است مبهم و بی امان یا واضح و متناوب باشد. خونریزی هم ممکن است شدید باشد. گاهی از مهبل تکههایی از بافت بیرون میآیند که در واقع همان رویان و جفت هستند.در صورت امکان، این بافت را در ظرفی نگه داشته و به پزشک خود تحویل دهید. پزشک این تکه بافتی را مورد آزمایش قرار میدهد تا مطمئن شود، حاملگی شما از نوع لولهای نبوده باشد. حاملگی لولهای از انواع حاملگیهای نابجا به شمار میرود. حاملگیهای نابجا میتوانند خطرساز باشند و از این رو نیازمند توجه فوری هستند. البته سقط از هر نوعی که باشد، پزشکان به ندرت میتوانند علت مرگ جنین را با بررسی چنین بافتی تعیین کنند.گاهی اوقات، تنها بخشی از محصولات حاملگی دفع میشوند. به چنین حالتی، سقط ناقص اطلاق میشود و درد و خونریزی ممکن است تا چند روز ادامه پیدا کند. چنانچه خونریزی وجود ندارد – نه جنین دفع شده و نه جفت – اما با این حال جنین مرده باشد، به این حالت اصطلاحا سقط به جا مانده گفته میشود. در سقط ناموفق شما احساس میکنید حاملهاید و مشکل خاصی هم ندارید، ولی علائم و نشانههای حاملگی در نهایت ناپدید میشوند. چنانچه پزشک متوجه توقف رشد رحم گردد یا صدای قلب بچه را نشنود، به سقط خود به خود مظنون خواهد شد. تشخیص سقط به جا مانده، اغلب با سونوگرافی صورت میگیرد.هیچ راهی برای پیشگیری از سقط ناقص یا به جا مانده اجتنابناپذیر وجود ندارد. بعد از وقوع لکه بینی، پزشک با استفاده از سونوگرافی معمولا میتواند اجتنابناپذیر بودن یا نبودن سقط را تعیین کند.در صورت اجتنابناپذیر بودن سقط، مادر سه راه پیش رو دارد: او میتواند منتظر بماند تا ختم حاملگی مسیر طبیعی خود را طی کند، که ممکن است چند هفته به طول انجامد؛ میتواند تحت عمل اتساع و کورتاژ (دی - اند – سی) قرار گیرد، که در آن جفت و جنین از رحم تخلیه میشوند، در این روش تا حدودی خطر آسیب رسیدن به رحم وجود دارد. یا به عنوان گزینه سوم میتواند از داروی میزوپروستال (سایتوتک) استفاده کند، که باعث دفع محصول حاملگی میگردد. اکثر پزشکان توصیه میکنند، برای حاملگی مجدد پس از انداختن بچه، چند ماه خویشتن داری شود.حاملگی لولهای، که جان مادر را به طور بالقوه تهدید میکند، زمانی روی میدهد که تخمک بارور شده به جای رحم در لوله فالوپ لانه گزینی کند. با رشد رویان، لوله، فراتر از ظرفیت خود گشاد میشود که نتیجه آن خونریزی و پیامدهای بالقوه خطرناک دیگر است.
تست غیرفشاری
گام اول اغلب تست غیرفشاری است. حین این تست، شما به پشت دراز می کشید و دستگاه نوارگیر که متصل به یک تلویزیون برقی است به شکم شما وصل می شود. این دستگاه ضربان قلب جنین، انقباضات رحم و حرکات جنین را روی نوار ثبت می کند.
تست فشاری
از این آزمون معمولاً زمانی استفاده می شود که نتایج حاصل از تست غیرفشاری غیرطبیعی باشند. اگر پزشک چنین تستی را به شما توصیه کند، قبل از انجام تست به شما دارویی داده می شود که باعث انقباض عضلات رحم مدارویی سپس تأثیر این انقباضات بر جنین روی مونیتور (تلویزیون) بررسی می شود.این آزمون می تواند به پزشک در تعیین این موضوع کمک کند که آیا جنین در معرض خطر زیادی از مرگ داخل رحمی (in utero) قرار دارد یا خیر، اگر نتیجه مثبت باشد و جنین هم به اندازه کافی رشد کرده باشد، ممکن است تصمیم به القاء زایمان زودرس گرفته شود.این تست به علاوه به پزشک در تعیین این نکته کمک می کند که آیا جنین قادر به تحمل انقباضات رحمی و زایمان طبیعی هست یا نه.
سنجش نمودار بیوفیزیکی
نمودار بیوفیزیکی متشکل از یک سونوگرافی به همراه تست غیر فشاری است. در اکثر مواقع، پنج عامل زیر در جنین، برای مدتی که معمولاً ۳۰ دقیقه است، روی صفحه تلویزیون مورد ارزیابی قرار می گیرند:
- ضربان قلب
- تنفس
- حرکت بدن
- قدرت انقباض عضله
- میزان مایع آمنیون (مایع موجود در کیسه آب)
به هر کدام از این عوامل نمره ای داده می شود و نهایتاً همگی به هم جمع می شوند. نتایج حاصله از ۱ تا ۱۰ درجه بندی می شوند. نمره ۱۰ بسیار عالی و نمره ۶ یا کمتر هم محل نگرانی است.