امروز شنبه, ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۳

امنیوسنتز

آزمون­هایی که برای تعیین نقص­های مادرزادی جنین صورت می­گیرند، روز به روز رواج بیشتری پیدا می­کنند. در سال­های قبل، زنان مجبور بودند ۹ ماه صبر کنند تا ببینند آیا بچه آنها دارای ناهنجاری مادرزادی است یا نه. اما، امروزه، زنان اغلب می­توانند در همان اوایل حاملگی متوجه وجود یا عدم وجود چنین نقص­هایی در جنین خود شوند.زندگی در رحم بدون خطر نیست. گاهی اوقات، دلیل برای نگرانی شما از در خطر بودن جنین وجود دارد. مثلا بچه­ای که تا چند روز پیش فعال و پر حرکت بود، ناگهان بی­حرکت می­شود، یا آزمایش خون نشان می­دهد که مادر Rh (ار-هاش منفی) علیه جنین Rh+ (ار-هاش مثبت) در حال تولید آنتی بادی است. علت آن هر چه باشد، اگر پزشک به مشکلی مظنون شود، با روش­های متعددی می­توان سلامت جنین را مورد ارزیابی قرار داد، تا در صورت وجود هر گونه علامتی از زجر تنفسی، پیش از آنکه آسیب جبران­ناپذیری بر جنین وارد کند، اقدام مناسبی در قبال آن انجام گیرد. 

توصیه­ هایی برای پیشگیری

هنگام حاملگی، از رفتن به سونا و حمام بخار یا فرو بردن بدن زیر آب داغ وان تا بالای کمر خودداری کنید، چون احتمال غش کردن و خدای نکرده، آسیب رسیدن به شما وجود دارد. استحمام و دوش گرفتن با آب داغ گزینه­های بهتری هستند.
 
پرسش و پاسخ

اشکالی ندارد حین بارداری به دندان پزشک مراجعه کنم؟

دلیلی وجود ندارد که شما در دوران بارداری از دندان­های خود غافل بمانید. برخی از زنان متوجه می­شوند که حین حاملگی لثه­های آنها حساس­تر شده و به راحتی دچار خونریزی می­شوند. بهتر است درست قبل از آبستن شدن به دندان پزشک مراجعه کرده و یکبار هم حین بارداری برای معاینه و جرم­گیری این کار را تکرار کنید.

سونوگرافی یک آزمون بسیار ساده است. از آن برای ردیابی عملکرد قلب جنین استفاده می­شود. در این آزمون بی­درد و غیرتهاجمی، پزشک ابزاری را که در دستش نگه داشته روی شکم شما قرار می­دهد. به وسیله این دستگاه می­توان صدای قلب جنین را در هفته ۱۰ الی ۱۲ حاملگی شنید و، به نوعی، زنده بودن جنین را مورد تایید قرار داد.در هفته­ های بعدی، شما می­توانید حرکات جنین را احساس کنید. این حرکات در اوقاتی از روز که جنین فعال­تر است، دست کم چهار بار در ساعت اتفاق می­افتند، فعالیت نین، بیشتر بعد از خوردن غذا یا هنگام شب یعنی وقتی اشتغال ذهنی کمتری نسبت به مسائل بیرونی دارید، احساس می­شود. به خاطر داشته باشید که جنین هم در طول روز یا شب، مواقعی را در خواب به سر می­برد که گاهی تا یک ساعت طول می­کشند و در این اوقات بالطبع حرکتی احساس نخواهید کرد. 

سونوگرافی

ظهور پدیده سونوگرافی، این امکان را به ما داده است تا جنین را خیلی زود در هفته ششم تا هفتم پس از آخرین قاعدگی تجسم فضائی کنیم. این ابزار تشخیصی بدون درد و غیرتهاجمی، برای ایجاد تصویر از جنین، از امواج صوتی پر فرکانس استفاده می­کند. این ابزار نه تنها هیچ خطری برای مادر و جنین ندارد، بلکه در بسیاری از موارد نیز فوق­العاده ارزشمند نشان داده شده است.علاوه بر استفاده در تعیین سن جنین، سونوگرافی برای تشخیص چند قلویی هم به کار می­رود. همچنین به پزشک این امکان را می­دهد تا از سرعت رشد بچه و انطباق آن با سن حاملگی مطلع گردد.با استفاده از سونوگرافی امکان تشخیص بیماری کلیوی، انسداد روده یا فقدان یکی از اندام­های فوقانی یا تحتانی وجود دارد. مغز جنین را هم می­توان با این روش از لحاظ برخی ناهنجاری­ها مورد ارزیابی قرار داد. موقعیت جفت و وضعیت قرار گرفتن جنین در رحم نیز با این وسیله مشخص می­شوند. سونوگرافی قادر به تشخیص مایع بیش از حد در کیسه آمنیون (کیسه آب) هم می­باشد، حالتی که به آن اصطلاحا هیدرآمنیوس می­گویند.در بسیاری از موارد، می­تواند حتی جنسیت بچه شما را هم تشخیص دهد. بهترین زمان برای مطلع شدن از جنسیت بعد از هفته ۱۸ الی ۲۰ حاملگی است. 

آزمون سه­ گانه

تست سه­ گانه مجموعه­ای از آزمون­های بیوشیمیایی است که پزشک شما ممکن است بین هفته­های ۱۵ تا ۱۸ حاملگی درخواست کند. تست سه­گانه، نوعی آزمون غربال­گری است، نه تشخیصی. در واقع آزمون غربال­گری زمانی انجام می­شود که هیچ نوع نشان یا عامل خطرسازی در فرد وجود ندارد و با این نوع آزمون­ها تنها می­توان خطر داشتن بچه­ای با یک نقص مادرزادی خاص را در شما ارزیابی کرد. اما تست تشخیصی معمولا نشان می­دهد که آیا بچه شما نقص مادرزادی دارد یا خیر.تست سه­گانه، سطوح سه ماده را که به طور طبیعی در جریان خون یک زن حامله وجود دارند، اندازه­گیری می­کند:
  • نوعی پروتئین جنینی موجود در خون مادر، موسوم به آلفا – فتوپروتئین سرم مادر (MSAFP).
  • هورمونی که از جفت ترشح می­شود، موسوم به گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG).
  • استریول، استروژنی که هم توسط جنین و هم از جفت ترشح می­شود.
نمونه خون مادر برای ارزیابی به آزمایشگاه ارسال می­شود. سطوح بالای MSAFP نشان دهنده وجود نقض لوله عصبی در جنین است، که اکثرا یا اسپینا بیفیدا (ستون فقرات دو شقه) است یا آنانسفالی (فقدان ناقص یا کامل مغز جنین). سطوح پایین MSAFP نشانه سندرم داون است. سطوح غیرطبیعی HCG و استریول هم نشان دهنده ناهنجاری­های کروموزومی هستند. زمان انجام تست بسیار حایز اهمیت است زیرا سطح این مواد در سراسر حاملگی تغییر می­کنند.این تست­ها، آزمون­های ایده­آلی به شمار نمی­روند، و فقط برای غربال­گری هستند نه تشخیص. یعنی حتی در میان مادرانی که نتیجه تست آنها مثبت است، احتمال اینکه جنین­ها حقیقتا دچار چنین نقص­هایی باشند، فقط کمی بیشتر از بقیه است، عکس این قضیه هم می­تواند صادق باشد – این تست همه بچه­های پرخطر را شناسایی نمی­کند. احتمال کمی وجود دارد که تست منفی باشد، به این مفهوم که بچه سالم است، اما در عمل نوزادی با نقص لوله عصبی یا سندرم داون متولد می­شود.برخی از زنان نتیجه این تست سه­گانه را نوعی دلگرمی تلقی می­کنند. برخی هم غیرقطعی بودن نتیجه این تست را عذاب­آورتر از بی­اطلاعی می­دانند. چنانچه جواب آزمایش وجود مشکلی را در جنین تایید کند، گام بعدی انجام یک سونوگرافی و آمنیوسنتز است.در انجام این تست­ها هیچ اجباری وجود ندارد. راجع به مزایا و معایب این آزمون­ها با پزشک خود مشورت کرده و پیش از گرفتن هر تصمیمی جوانب امر را به دقت در نظر بگیرید. شکل ۵-۱۵ سونوگرافی بدون اعمال هر گونه درد یا آزاری ، شکل و وضعیت جنین در رحم را نشان می‌دهد. با اندازه گیری عرض جمجمۀ جنین می توان سن او را تعیین کرد.  

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز، آزمونی است که در صورت موافقت شما، در سه ماهه دوم حاملگی، و معمولا بین هفته­های ۱۴ و ۱۶ انجام می­گیرد. این آزمون ممکن است به زنان ۳۵ ساله یا مسن­تر، زنانی که سابقه خانوادگی ناهنجاری­های مادرزادی مثل سندرم داون یا اسپینا بیفیدا (ستون فقرات دو شقه) دارند، زنانی که سابقه به دنیا آوردن بچه­ای مبتلا به ناهنجاری داشته­اند و زنانی که سطح خونی آلفا-فتوپروتئین آنها غیرطبیعی است، پیشنهاد شود. 
آزمون­های پیش از زایمان: نکات مهم مطرح کردن سوال و گفتگو راجع به نگرانی­ها با پزشک، یا یک مشاور ژنتیک قبل از انجام آزمون­های پیش از زایمان می­تواند مفید واقع شود. در اینجا به برخی از نکات مهمی که باید مدنظر داشت و سوالاتی که باید مطرح کرد اشاره می­شود:۱٫ این آزمون، چه اطلاعاتی را می­تواند در اختیار بگذارد؟۲٫ نتایج این آزمون تا چه اندازه دقیق هستند؟۳٫ هر چند وقت یکبار باید این کار را تکرار کرد؟۴٫ آیا احتمال سقط در اثر این کار وجود دارد؟۵٫ اگر مشکلی شناسایی شود، چه راه­هایی پیش پای من وجود دارد؟۶٫ آیا این اطلاعات می­تواند بر آمادگی من برای تولد بچه تاثیر منفی بگذارد؟۷٫ امکان دارد این اطلاعات ذهنیت مرا برای ادامه حاملگی خدشه­دار کند؟
شکل ۶-۱۵٫ آمنیوسنتز یعنی برداشت مقدار کمی مایع آمنیونی موجود در کیسه آب. پزشک به کمک تصویر سونوگرافی، سوزن دراز و باریکی را وارد رحم کرده و کمی از مایع را می­کشد. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی این مایع می­تواند پرده از مسائلی مثل جنسیت، میزان رشد و الگوی کروموزومی جنین بر دارد. محققان در حال کار بر روی آزمون­های خونی دقیق­تری برای تشخیص سندرم داون هستند. ولی در حال حاضر، تنها راه تشخیص صد در صد سندرم داون با بسیاری از ناهنجاری­های دیگر در جنین، آمنیوسنتز است.حین آمنیوسنتز، پزشک سوزن دراز و باریکی را به کمک دستگاه سونوگرافی به داخل رحم شما فرو می­کند. این سوزن کسیه آمنیون (کیسه آب) را که جنین در آن غوطه­ور است سوراخ می­کند. مقدار کمی از این مایع را کشیده و سپس سوزن را در می­آورند و نمونه را برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می­کنند. احتمال سقط در نتیجه این تست ۱ در ۲۰۰ مورد است.مایع آمنیونی، اطلاعات ژنتیکی ارزنده­ای راجع به بچه در حال رشد شما، در اختیار قرار می­دهد. پس از گذشت چند روز در محیط کشت، سلول­های مایع آمنیون از لحاظ توزیع و آرایش کروموزومی قابل مطالعه می­شوند.سندرم داون که مشخصه آن وجود یک کروموزوم اضافی شماره ۲۱ است، به شکل دقیقی از راه آمنیوسنتز قابل تشخیص می­باشد. به علاوه، نقص­های دیگری مثل مشکلات عصبی، بیماری­های کلیوی و اختلالات متابولیک (مربوط به سوخت و ساز) هم با این روش قابل ردیابی هستند.آمنیوسنتز را می­توان کمی دیرتر نیز برای بررسی ناسازگاری Rh یا حصول اطمینان از تکامل کافی ریه­ها برای تحمل یک زایمان زود هنگام، انجام داد.آمنیوسنتز معمولا خطری را برای مادر و جنین در بر ندارد، اما اگر خیلی زود انجام شود، خطر سقط بعد از عمل افزایش می­یابد. 

آزمون فیش (FISH)

یکی از مشکلات آمنیوسنتز، زمان انتظار لازم برای دستیابی به نتیجه است. در صورتی که تحت عمل آمنیوسنتز قرار گیرید، باید ۷ الی ۱۴ روز منتظر بمانید تا مشخص شود آیا بچه شما دارای یکی از نقص­های قابل ردیابی هست یا خیر.اما، تستی به نام فیش (FISH) قادر به شناسایی اکثر ناهنجاری­های کروموزومی، به فاصله تنها ۱ یا ۲ روز می­باشد. تست فیش قادر به شناسایی انحرافات کروموزمی مثل سندرم داون، سندرم تریزومی (سه تایی شدن کروموزم) ۱۳ و سندرم تریزومی ۱۸ می­باشد. تریزومی­ها یا سه تایی شدن کروموزوم­ها، اختلالات ژنتیکی نادری هستند که معمولا عقب ماندگی ذهنی و نقایص جسمی شدیدی را به دنبال دارند. اکثر بچه­های مبتلا به تریزومی ۱۳ یا ۱۸ قبل از یکسالگی می­میرند.تست فیش توام با آمنیو سنتز انجام می­شود، برای این آزمون مقداری از مایع به دست آمده از طریق آمنیو سنتز مورد استفاده قرار می­گیرد و به همین دلیل نیازی به نمونه­ برداری جداگانه نیست.تست فیش در شناسایی نقایص کروموزومی بسیار دقیق است ولی عاری از اشتباه نیست. چنانچه این تست نشان دهد که بچه بی نظمی کروموزومی ندارد، با این وجود از سلول­های مایع آمنیون کشتی به عمل می­آید تا این موضوع یعنی فقدان ناهنجاری کروموزومی تایید شود.

نمونه­ برداری از پرزهای کوریونی (نمونه­ برداری از جفت)

نمونه­برداری از پرزهای کوریونی (CVS)، نوعی روش تهاجمی برای ردیابی بسیاری از ناهنجاری­های کروموزومی از جمله سندرم داون است، که از این نظر مشابه آمنیوسنتز می­باشد.اما در اینجا به جای آزمایش مایع آمنیونی، نسج جفت را مورد آزمایش قرار می­دهند. از مزایای این روش آن است که بین هفته­های ۹ تا ۱۱ حاملگی هم قابل انجام است و از این لحاظ زودتر از سایر آزمون­هاست.در خلال CVS، پزشک با کمک اولتراسوند لوله کوچکی را (کاتتر) داخل سرویکس یا گردن رحم می­کند. سپس با استفاده از عمل مکش (ساکشن) مقدار جزئی از جفت را به دست می­آورد. ممکن است کمی احساس درد بکنید، اما میزان درد تنها کمی بیشتر از گذاشتن اسپکولوم هنگام معاینه است.بافت نمونه­ برداری شده حاوی همان کروموزم­هایی است که جنین در حال رشد دارد. بعد از تجزیه و تحلیل این بافت، پزشک متوجه خواهد شد که آیا بچه شما مبتلا به سندرم داوم یا نقص کروموزومی دیگری هست یا خیر. با این تست، جنسیت جنین را هم می­توان تعیین کرد.CVS، اما، در ردیابی بعضی از اختلالات به اندازه آمنیوسنتز موثر نیست. گاهی اوقات، آمنیوسنتز پس از نمونه­برداری از پرزهای کوریونی صورت می­گیرد.مانند آمنیوسنتز، CVS خطر سقط را افزایش می­دهد. به علاوه، خطر عفونت داخل رحمی با این روش بیشتر از آمنیوسنتز است. 

نمونه­ برداری خون بندناف از راه پوست

نمونه­برداری از بندناف، تکنیکی است که خون بندناف را برای تشخیص اختلالات خاص مورد آزمایش قرار می­دهد. بهترین زمان برای انجام این تست در سه ماهه سوم است.از نمونه­ برداری خون بند ناف می­توان برای تعیین سطح اکسیژن و دی اکسید کربن در خون استفاده کرد، که در تشخیص محدودیت رشد داخل رحمی کمک شایانی می­کند. به علاوه از این روش برای ردیابی عفونت­هایی مثل سیتومگالو ویروس هم استفاده می­شود. 

آزمون­های الکتریکی فشاری و غیر فشاری در جنین

تست­های الکترونیک به ارزیابی ضربان قلب جنین می­پردازند. از این تست­ها زمانی استفاده می­شود که مادر متوجه کاهش محسوسی در میزان حرکت جنین شود، دارای بیماری خاصی باشد که سلامت جنین را تهدید کند یا سرعت رشد جنین فوق­العاده پایین به نظر می­رسد. از این تست­ها در زنانی که نشانه­هایی از پره اکلامپسی (فشار خون بالا و ورم اندام­ها)، سابقه مرده­زایی یا دیابت دارند نیز استفاده می­شود. 
قابلیت سازگاری عامل رزوس یا ار – هاش (Rh)هنگام حاملگی، به خصوص حین زایمان، ممکن است مقداری از خون جنین وارد جریان خون شما گردد. چنانچه خون شما و بچه با هم سازگار باشند، هیچ مشکلی اتفاق نمی­افتد. اما، اگر ناسازگار باشند، امکان دارد بدن شما آنتی بادی­هایی بسازد که برای حاملگی­ها و در نتیجه جنین­های بعدی خطرساز باشند.گروه­های خونی را بر اساس وجود یا عدم وجود پروتئین­های خاص بر سطوح سلول­های خونی تعیین می­کنند. عامل رسوس (Rh)، یکی از این گروه­های خونی است. هشتاد و پنج درصد سفیدپوستان Rh مثبت هستند، یعنی دارای جزء ار – هاش در سلول­های خونی هستند. در میان سیاه پوستان آمریکا، این درصد کمی بالاتر است، و می­شود گفت همه سرخپوستان آمریکا و آسیایی­ها Rhمثبت­اند.حدود ۱۵ درصد سفیدپوستان و ۷ درصد سیاهان Rh منفی هستند. اگر شما هم Rh منفی هستید، مشکل بالقوه­ای نخواهید داشت مگر اینکه پدر فرزندتان Rh مثبت باشد. چنانچه بچه، خون Rh مثبت پدر را به ارث ببرد، خون او با خون شما ناسازگار خواهد بود.در اکثر موارد، بچه اول در معرض خطر قرار ندارد، حتی اگر Rh مثبت باشد، زیرا خون Rh منفی شما تماس قبلی با خون Rh مثبت او نداشته و در نتیجه بدنتان هم آنتی­بادی ضد جنین نساخته است. اما، اگر مجددا باردار شوید و جنین Rh مثبت باشد، این آنتی­بادی­ها از جفت عبور کرده و به بچه در حال تکامل لطماتی را وارد می­کنند. خطر چنین واقعه­ای با هر بار حاملگی توام با ناسازگاری Rh، افزایش می­یابد.امروزه دیگر بیماری Rh مانند گذشته­ها مشکل ساز نیست، که دلیل آن روش­های غربال­گری دقیق­تر، استفاده از سرم یا داروی مهار کننده بدن مادر Rh منفی از تولید آنتی بادی، و درمان موثرتر نوزادان مبتلا می­باشد.اگر باردارید و عامل Rh در شما مشخص نشده، پزشک برای شما یک آزمایش خون درخواست خواهد کرد تا مشخص شود آیا Rh مثبت هستید یا Rh منفی. چنانچه Rh منفی باشید، هر چند وقت یکبار در طول حاملگی، خون شما مورد آزمایش قرار می­گیرد تا ظهور یا عدم ظهور آنتی بادی در بدن مورد بررسی قرار گیرد. هر چند وقوع جنین حادثه­ای در حاملگی اول بعید است، اما غیرممکن نیست. اگر سابقه سقط عمدی یا غیرعمدی داشته­اید، احتمال ورود برخی از سلول­های خونی جنین به بدن شما و تحریک تولید آنتی بادی وجود دارد. همچنین احتمال نشت جزئی خون جنین در خلال حاملگی وجود دارد.پزشکان اغلب به زنان باردار Rh منفی، یک دوز از آمپول روگام را در هفته­های ۲۸ تا ۳۰ حاملگی، به عنوان اقدامی احتیاط آمیز در قبال احتمالی خون جنین تزریق می­کنند. این دارو سطح گلبول­های قرمز جنین را که وارد بدن شما شده­اند پیش از بسیج شدن قوای بدن شما علیه آنها، می­پوشاند. این تزریق، تقریبا هیچ خطری را متوجه مادر و جنین نمی­کند.در صورت ظهور آنتی بادی، خطر آسیب خفیف تا شدید یا حتی مرگ جنین وجود دارد و از این رو ممکن است یک زایمان زود هنگام ضرورت پیدا کند. در مواردی به جنین، وقتی در رحم مادر قرار دارد، خون تزریق می­شود که هدف از این کار خریدن زمان برای رشد کافی ریه­ها به منظور تحمل زایمان زودرس می­باشد. بعد از تولد باز هم به انتقال خون احتیاج خواهد بود.
 اولین نشانه احتمال انداختن بچه، خونریزی واژن (مهبل)، با یا بدون دل پیچه است. تقریبا از هر پنج زن، یک نفر در طول سه ماهه اول حاملگی، مختصری خونریزی یا ترشح خون­آلود از واژن دارد، و کمتر از نیمی از آنها بچه خود را سقط می­کنند. با این حال هر گاه در طول حاملگی خونریزی واژینال پیدا کردید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.وقتی رویان یا جنینی می­میرد، انداختن بچه اجتناب­ناپذیر است، سقط اجتناب­ناپذیر معمولا با درد در زیر شکم یا کمر همراه است. درد ممکن است مبهم و بی امان یا واضح و متناوب باشد. خونریزی هم ممکن است شدید باشد. گاهی از مهبل تکه­هایی از بافت بیرون می­آیند که در واقع همان رویان و جفت هستند.در صورت امکان، این بافت را در ظرفی نگه داشته و به پزشک خود تحویل دهید. پزشک این تکه بافتی را مورد آزمایش قرار می­دهد تا مطمئن شود، حاملگی شما از نوع لوله­ای نبوده باشد. حاملگی لوله­ای از انواع حاملگی­های نابجا به شمار می­رود. حاملگی­های نابجا می­توانند خطرساز باشند و از این رو نیازمند توجه فوری هستند. البته سقط از هر نوعی که باشد، پزشکان به ندرت می­توانند علت مرگ جنین را با بررسی چنین بافتی تعیین کنند.گاهی اوقات، تنها بخشی از محصولات حاملگی دفع می­شوند. به چنین حالتی، سقط ناقص اطلاق می­شود و درد و خونریزی ممکن است تا چند روز ادامه پیدا کند. چنانچه خونریزی وجود ندارد – نه جنین دفع شده و نه جفت – اما با این حال جنین مرده باشد، به این حالت اصطلاحا سقط به جا مانده گفته می­شود. در سقط ناموفق شما احساس می­کنید حامله­اید و مشکل خاصی هم ندارید، ولی علائم و نشانه­های حاملگی در نهایت ناپدید می­شوند. چنانچه پزشک متوجه توقف رشد رحم گردد یا صدای قلب بچه را نشنود، به سقط خود به خود مظنون خواهد شد. تشخیص سقط به جا مانده، اغلب با سونوگرافی صورت می­گیرد.هیچ راهی برای پیشگیری از سقط ناقص یا به جا مانده اجتناب­ناپذیر وجود ندارد. بعد از وقوع لکه بینی، پزشک با استفاده از سونوگرافی معمولا می­تواند اجتناب­ناپذیر بودن یا نبودن سقط را تعیین کند.در صورت اجتناب­ناپذیر بودن سقط، مادر سه راه پیش رو دارد: او می­تواند منتظر بماند تا ختم حاملگی مسیر طبیعی خود را طی کند، که ممکن است چند هفته به طول انجامد؛ می­تواند تحت عمل اتساع و کورتاژ (دی - اند – سی) قرار گیرد، که در آن جفت و جنین از رحم تخلیه می­شوند، در این روش تا حدودی خطر آسیب رسیدن به رحم وجود دارد. یا به عنوان گزینه سوم می­تواند از داروی میزوپروستال (سایتوتک) استفاده کند، که باعث دفع محصول حاملگی می­گردد. اکثر پزشکان توصیه می­کنند، برای حاملگی مجدد پس از انداختن بچه، چند ماه خویشتن داری شود.حاملگی لوله­ای، که جان مادر را به طور بالقوه تهدید می­کند، زمانی روی می­دهد که تخمک بارور شده به جای رحم در لوله فالوپ لانه گزینی کند. با رشد رویان، لوله، فراتر از ظرفیت خود گشاد می­شود که نتیجه آن خونریزی و پیامدهای بالقوه خطرناک دیگر است.

تست غیرفشاری

گام اول اغلب تست غیرفشاری است. حین این تست، شما به پشت دراز می کشید و دستگاه نوارگیر که متصل به یک تلویزیون برقی است به شکم شما وصل می شود. این دستگاه ضربان قلب جنین، انقباضات رحم و حرکات جنین را روی نوار ثبت می کند. 

تست فشاری

از این آزمون معمولاً زمانی استفاده می شود که نتایج حاصل از تست غیرفشاری غیرطبیعی باشند. اگر پزشک چنین تستی را به شما توصیه کند، قبل از انجام تست به شما دارویی داده می شود که باعث انقباض عضلات رحم مدارویی سپس تأثیر این انقباضات بر جنین روی مونیتور (تلویزیون) بررسی می شود.این آزمون می تواند به پزشک در تعیین این موضوع کمک کند که آیا جنین در معرض خطر زیادی از مرگ داخل رحمی (in utero) قرار دارد یا خیر، اگر نتیجه مثبت باشد و جنین هم به اندازه کافی رشد کرده باشد، ممکن است تصمیم به القاء زایمان زودرس گرفته شود.این تست به علاوه به پزشک در تعیین این نکته کمک می کند که آیا جنین قادر به تحمل انقباضات رحمی و زایمان طبیعی هست یا نه.   

سنجش نمودار بیوفیزیکی

نمودار بیوفیزیکی متشکل از یک سونوگرافی به همراه تست غیر فشاری است. در اکثر مواقع، پنج عامل زیر در جنین، برای مدتی که معمولاً ۳۰ دقیقه است، روی صفحه تلویزیون مورد ارزیابی قرار می گیرند:
  • ضربان قلب
  • تنفس
  • حرکت بدن
  • قدرت انقباض عضله
  • میزان مایع آمنیون (مایع موجود در کیسه آب)
به هر کدام از این عوامل نمره ای داده می شود و نهایتاً همگی به هم جمع می شوند. نتایج حاصله از ۱ تا ۱۰ درجه بندی می شوند. نمره ۱۰ بسیار عالی و نمره ۶ یا کمتر هم محل نگرانی است.   

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *